1 μήνας μετα.
Ολο αυτό τον καιρό με έχει φαει η αγωνία.
Η μαμα μ και οι φίλοι μ απο το σπίτι με έχουν τρελάνει στα τηλέφωνα ρωτώντας με αν έχω πάρει τα αποτελέσματα. Να πως πηγαίνε ενα τηλεφώνημα.
-μαμά;
-Αριάνα! Κορίτσι μου! Τα πήρες τα αποτελέσματα;
-αχ μαμά, με πήρες χθες τηλέφωνο, και όχι ακόμα. Πριν απο μια εβδομαδα ήταν η οντισιόν!
-Α, μια εβδομαδα ε; καλά θα σε ξαναπαρω τηλέφωνο.
-Δεν χρειάζεται θα σε πάρω εγω οποτε μάθω κάτι.
-Μμμ, καλά. Δωσε Χαιρετίσματα στον Ντίλαν, στην Έμα και στον Νόλαν. Αυτοί πέρασαν;
-Μαμα! Οποτε μάθω εγω θα μάθουν και αυτοί, αμάν πια.
-Καλά κορίτσι μου. Τα λέμε
-Τα λέμε. Και μην με ξαναπάρεις αύριο.
Και με ξαναεπερνε και αύριο και μεθαύριο. Εχει ενθουσιαστεί πολύ και το έχει πει σε όλο το σοι. Μέχρι και μια τριτη μου ξαδέλφη Με έστειλε μύνημα για καλή επιτυχία κι εγω ήμουν σε μια φαση 'Ποια είσαι εσύ κορίτσι μου;'
Τωρα είναι οι μέρες που θα βγουν τα αποτελεσματα. Τέλη Ιουλίου. Εστειλα τον Ντίλαν στην θυρίδα να πάρει τον φάκελο ΑΝ έχει ερθει. Τώρα εγω κάθομαι στον καναπέ, τρώγοντας τα νυχια μου απο την αγωνία.
Αυτό είναι χειροτερο απο την ίδια την οντισιόν. Σιχαινομαι να περιμένω. Η Έμα επίσης πήγε να ελέγξει την θυρίδα της και ο Νόλαν επίσης. Και οι τρεις είμαστε κατααγχωμενοι. Μέχρι και σπυράκι έβγαλα.
Ακούω τα κλειδιά στην πόρτα και πεταγομαι απο την θέση μου σαν τον Γιουσέιν Μπολτ στην εκκίνηση των εκατων μέτρων. Κοιταω τον Ντίλαν που κρατάει εναν τεράστιο φάκελο και νιώθω οτι θα λοιποθυμησω. Αυτός με κοιταει με ενα χαμόγελο.
"Αριάνα, πες αλεύρι" λέει και προχωράει κοντά μου.
"Αλεύρι;"
"Ενας φάκελος σε γυρευει" λέει και αφήνει τον φάκελο στο τραπεζάκι του καφε.
"Τον ανοιξες;" τον ρωταω και τα ματια μου είναι καρφωμένα στον φάκελο.
"Οχι φυσικά. Εσύ θα τον ανοιξεις. Αλλά πρωτα θέλω να--" τον διέκοψε ο βομβαρδισμός μυνημάτων απο το κινητό μου. Ντριν ντριν και ντριν ντριν.
"Μάλλον οι άλλοι πήραν τα αποτελέσματα. " λέω κάπως ανήσυχα και παίρνω το τηλέφωνο. Ηταν μηνύματα στην ομαδική και έλεγαν οτι πήραν τους φακέλους αλλά δεν ήθελαν να τους ανοίξουν μόνοι τους. Οποτε τους καλεσα να έρθουν να τους ανοίξουν μαζί μου.
YOU ARE READING
Μια συγκατοίκηση άνω-κάτω
Teen FictionΜε λένε Αριάνα (Άρια) Τζόνσον. Είμαι χορεύτρια μοντέρνου χορού και πήγα στο πανεπιστήμιο του Λός Άντζελες να σπουδάσω χορό. Ήθελα να μείνω σε ενα διαμέρισμα όταν βρήκα μια αγγελία. Κάποιος αναζητούσε εναν συγκάτοικο. Ωραία ευκαιρία. Φθηνό νοίκι και...