Μια συγκατοίκηση άνω-κάτω

Επιλογος

3 χρόνια μετα

Φοραω την κόκκινη μου στολή αποφοίτησης και το καπέλο μου.

Κάνω τα μαλλια μου μπούκλες και βάζω το μεικ απ.

Επιτέλους ήρθε η μέρα που θα τελειώσω απο το πανεπιστήμιο για τα καλά. Εγω και ο Νόλαν το περιμένουμε πως και πως. Μένοντας μαζί του στο ίδιο δωμάτιο είχε πλάκα αν και είχαμε τους καυγάδες. Θα μου λείψει αυτό.

Ειχαμε τους τσακωμούς μας, τις φωνές μας, τις χαρές μας αλλά και τα μεθυσμενα make out sessions που την επόμενη μέρα ξεχνουσαμε. Τον κοιταω να φοράει τον κοκκινο μανδύα και γελαω. Με κοιτάει μπερδεμένα και ρολαρει τα ματια του.

Κοιταω τον εαυτό Μου στον καθρέφτη. Στην τελετή αποφοίτησης μου κάλεσα την μαμά μου, την Εμα και τον Ντίλαν.

Αραγε θα έρθει; έχουμε να μιλήσουμε 1 χρόνο. Τελευταία φορά που μιλήσαμε ηταν πολύ απασχολημένος με το πτυχίο του κι εγω με τον χορό. Αυτή η σχολή είναι πολύ απαιτητική και εκανα τα παντα για να διατηρήσω Την υποτροφία μου με το τίμημα να απομακρυνθω απο τον Ντίλαν. Ακόμη τον αγαπάω. Αν και εκανα σχέσεις στο πανεπιστήμιο, ποτε δεν σταμάτησα να τον σκέφτομαι.

"Ετοιμη;" με βγάζει απο τις σκέψεις μου ο Νόλαν και εκείνη την στιγμή μπαίνει η μαμά μου στο δωμάτιο. Ηρθε 3 μέρες νωρίτερα για να με δει.

Κάθεται και με παρατηρεί και τα μάτια της βουρκωνουν.

"Το κορίτσι μου θα αποφοιτήσει" λέει χαμογελώντας

"Μαμααα δεν θα πεθάνω κι όλας" αστειευομαι.

"χα χα. Νόλαν είσαι κι εσύ ενας κούκλος "

"Ευχαριστώ " λέει χαμογελοντας και βγαίνει εξω. "άντε πάμε θα αργήσουμε" λέει και βγαίνουμε όλοι εξω.

Μπαίνουμε μέσα στο αμφιθέατρο που είναι γεμάτο και ένας κυριουλης μας οδηγει σε ενα μέρος μαζί με τους αλλους τελεοιοφοιτους. Καθόμαστε κάτω κι εγω κοιταω τριγύρω για την Έμα και τον Ντίλαν. Πουθενά.

"Θα έρθουν" με σκουνταει ο Νόλαν κι εγω γνεφω το κεφάλι μου νευρικα.

Βγαίνει η διευθύντρια στην σκηνή και αρχίζει και μιλάει. Ουτε που προσέχω. Μετα αρχίζει και φωνάζει και φωνάζει τα ονόματα. Φωνάζει το όνομα του Νόλαν και σηκωνωμαι και τον χειροκροταω καθώς ανεβαίνει στην σκηνη και παιρνει το δίπλωμα του. Φωναζω και σφυριζω καθώς φεύγει απο την σκηνή. Ξανά καθομαι κάτω και περιμένω το όνομα μου.