Tattooed (Harry Styles fanfiction)

Chapter 46

Κεφάλαιο 46ο- Όμως είμαι ένας μαλάκας!

Harry’s POV

Μπαίνοντας στο κλαμπ ένιωσα άρρωστος. Πρώτη φορά δεν είχα όρεξη για τέτοιου είδους διασκέδαση. Θα προτιμούσα να είμαι κάπου μόνος μου με την Valerie. Κανένας δεν ξέρει πόσο καλά μπορείς να περάσεις μαζί της. Κι όχι μόνο σωματικά... Με κάνει να νιώθω ο εαυτός μου, χωρίς να χρειάζεται να προσποιούμαι και να υποδύομαι κάποιον άλλον..

Μου αρέσει να την ακούω να γελάει και να μου λέει πως μ’ αγαπάει. Μπορώ να την ακούω να μιλάει και να με κοιτάει μ’ αυτά υπέροχα σοκολατί μάτια για πάντα.

Όμως είμαι ένας μαλάκας! Το ξέρω ότι εγώ φταίω.. Και για τον τρόπο που την άφησα μόνη στον αγώνα και για τον τρόπο που της συμπεριφέρθηκα μετά. Πραγματικά δεν ξέρω γιατί το έκανα.. Πρώτη φορά είδα φόβο στα μάτια της. Φόβο που προξένησα εγώ.. Όχι, αυτό δεν μπορώ να το αντέξω. Ποτέ δεν θα της έκανα κακό..Το ξέρω ότι δεν είμαι το καλύτερο άτομο, αλλά ποτέ δεν θα έκανα κακό!

Τα αγόρια με έσυραν κυριολεκτικά ως εδώ, καθώς εγώ ήμουν αποφασισμένος να μείνω στο ξενοδοχείο και να κλαίω τη μοίρα, χωρίς να δίνω μία για το πως φαίνεται ή ακούγεται αυτό. Τώρα όμως το σκέφτομαι καλύτερα.. Εδώ θα είναι κι εκείνη. Τουλάχιστον θα μπορώ να την κοιτάω και να δω τι κάνει.

Δεν θα με συγχωρέσει ποτέ, το ξέρω! Κι ας μην έφταναν όλα αυτά έγινε κι αυτό μέσα στο αεροπλάνο. Χώθηκε και ο άλλος ο ηλίθιος.. Πόσο θέλω να τον σπάσω στο ξύλο! Είμαι σίγουρος πως κάτι τρέχει με την πάρτη του, κάτι δεν πάει καλά.. Κανείς δεν είναι τέλειος και προπαντώς κανείς δεν γίνεται φίλος μαζί σου τόσο εύκολα. Απορώ πως η Valerie δεν έχει καταλάβει τίποτα ακόμα..

«Harry τι θα πιεις;» με ρώτησε ο Zayn

«Ότι νάναι» είπα αδιάφορα.

«Πιάσε πέντε αβάνες» τον άκουσα να λέει αμέσως μετά.

Στριφογύρισα τα μάτια μου αλλά δεν είπα τίποτα. Δεν με νοιάζει πόσο τύφλα θα γινόμουν. Δεν με ένοιαζε τίποτα.. Δεν ξέρω καν για ποιον λόγο ήρθα σε αυτή την ανόητη εκδρομή τέλος πάντων!

...

Λίγη ώρα αργότερα, έχοντας πιει τέσσερα ποτήρια αβάνας και κρατώντας το πέμπτο στο χέρι μου κοιτάω αδιάφορα τον κόσμο που χορεύει. Δεν την έχω βρει ακόμα. Μήπως δεν ήρθε; ... Έχω μείνει μόνος μου. Ο Zayn έχει εξαφανιστεί κάπου με την Perrie, προφανώς στην τουαλέτα, ο Loui χορεύει με μια κοπέλα και οι άλλοι τρεις δεν έχω ιδέα που σκατά είναι.. Προφανώς κανονίζουν κάποια δουλειά. Ο αρχικός λόγος που δεχτήκαμε να έρθουμε σ’ αυτή την εκδρομή ήταν γι αυτό. Το κύκλωμα ναρκωτικών εδώ είναι ισχυρότερο..

Αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου.. Νομίζω τελείωσα μ’αυτά από εδώ και πέρα..

Λίγο πιο πέρα από τον Loui εντοπίζω τέσσερα ξανθά κεφάλια να χορεύουν και δίπλα τους είναι εκείνη. Πανέμορφη όπως πάντα! Απόψε τα μαλλιά της είναι μαζεμένα σε έναν τέλειο κότσο και αυτό που φοράει με κάνει σκληρό και μόνο που την βλέπω. Αν δεν ήμουν τόσο βλάκας θα μπορούσα να της το βγάλω απόψε...

Είναι εκεί λοιπόν. Χορεύει και γελάει. Περνάει καλά, χωρίς εμένα. Μαλλον το ξεπέρασε. Δεν την ενδιαφέρει πια ένας ηλίθιος σαν κι εμένα. Ταυτόχρονα το μυαλό μου θολώνει. Δεν θέλω να βρίσκομαι εδώ αλλά δεν μπορώ να φύγω μόνος. Αφήνω το άδειο πλέον ποτήρι της αβάνας και ζητάω ότι πιο δυνατό έχει..

...

Δέκα, είκοσι, πενήντα, ογδόντα; λεπτά μετά το κεφάλι μου γυρίζει και αλλά νιώθω καλά. Καλύτερα από πριν. Δεν έχω ιδέα πόσο έχω πιει. Το μόνο που ξέρω είναι ότι η Valerie είναι ακόμα εκεί και διασκεδάσει χωρίς εμένα. Χωρίς να την νοιάζει αν εγώ βρίσκομαι κάπου εδώ κοντά.

Πιάνω μια τυχαία κοπέλα που χορεύει μόνη της από τη μέση και την κολλάω πάνω μου. Εκείνη με κοιτάει και χαμογελάει. Τα μάτια της είναι γαλάζια, όμως όχι αρκετά όμορφα ώστε να ανταγωνιστούν της Valerie! Την κολλάω πάνω μου και ξεκινάμε να χορεύουμε.

«Hanna» μου λέει το όνομα της.

Ποιος νοιάζεται;

«Harry» απαντάω κοφτά. Στην πραγματικότητα δεν έχω ιδέα αν μ’ άκουσε. Δεν με νοιάζει και πολύ...

Χορεύουμε για λίγη ώρα. Τα χέρια μου γλιστράνε στον κώλο της και το κεφάλι μου χώνεται στο λαιμό της. Μυρίζει άρωμα. Πολύ έντονο άρωμα. Τι σκατά, λούστηκε με αυτή την αηδία; Στη συνέχεια πιάνω τα μαλλιά της. Είναι ξερά, προφανώς από τη βαφή.. και δεν μυρίζουν όπως την Valerie.. τίποτα δεν συγκρίνεται μαζί της!

Κουνάω το κεφάλι μου προσπαθώντας να διώξω τη σκέψη της από το μυαλό μου αλλά μάταια. Συνεχίζω να τη σκέφτομαι σε όλη τη διάρκεια του τραγουδιού που παίζει.

Κάποια στιγμή η Healy, Hanna πως στο διάολο τη λένε τέλος πάντων, σκύβει προσπαθώντας να με φιλήσει. Τινάζομαι αυτόματα πίσω, σπρώχνοντας την.

«Ούτε να το σκεφτείς!» την λέω.

Με κοιτάει με ένα απαξιωτικό βλέμμα και φεύγει από κοντά μου. Προφανώς με πέρασε για σάικο, αλλά δεν με νοιάζει τίποτα απόψε.

Τα χέρια μου γλιστράνε μέσα από τα μαλλιά μου, προσπαθώντας να σκεφτώ τι θα κάνω τώρα. Πρωτού προλάβω να συγκρατήσω τον εαυτό μου κοιτάω προς την μεριά της Val. Όμως δεν είναι εκεί.. Οι ξανθιές χαζογκόμενες χορεύουν μόνες τους.. Την ψάχνω σε όλη την πίστα και όταν τη βλέπω λίγο πιο πέρα κολλημένη σαν βδέλλα πάνω σ’αυτόν τον φλώρο μου ανάβουν τα λαμπάκια. Νιώθω τον θυμό να εξαπλώνεται σε όλο το σώμα μου. Οι γροθιές μου σφύγκουν και πρωτού το συνειδητοποιήσω προχωράει προς το μέρος τους.. Χτυπάω με όση δύναμη διαθέτω αυτόν, ξαπλώνοντας τον στο πάτωμα. Ανεβαίνω πάνω του και συνεχίζω να τον χτυπάει. Νομίζω την ακούω.. Την ακούω να μου φωνάζει, αλλά είναι πολύ αργά. Ο θυμός και η οργή έχει κυριαρχήσει.