Tattooed (Harry Styles fanfiction)

Chapter 33

Κεφάλαιο 33ο- Πάμε να σου στεγνώσουμε τα μαλλιά τώρα, δεν πρέπει να αργήσεις!

Σκεφτόμουν όλα όσα είχαν γίνει τις τελευταίες εικοσιτέσσερεις ώρες, περίπου, καθώς το ζεστό νερό της ντουζιέρας του Harry μου χάιδευε το σώμα. Ναι, αποφάσισα να κάνω ένα ντουζ πριν γυρίσω στο σπίτι. Βρισκόμουν σε άθλια κατάσταση και σαφώς δεν μπορούσα να παρουσιαστώ στους γονείς μου έτσι.

Ενώ λοιπόν άπλωνα το σαπούνι στο σώμα μου, φανταζόμουν πως θα ήταν οι επόμενες μέρες. Ποια θα ήταν η σχέση μας στο σχολείο; Θα κυκλοφορούσαμε μαζί; Πως θα μας αντιμετώπιζαν όλοι; Τι θα γινόταν με την παρέα του; Για να είμαι ειλικρινής το φοβόμουν αυτό το κομμάτι. Διότι, συμπεριλαμβανομένη στην παρέα τους ήταν και η Sam με την Perrie κατά κάποιον τρόπο. Δεν φοβόμουν κανέναν. Όμως ένιωθα κουρασμένη για να δώσω την οποιαδήποτε εξήγηση... Επίσης, τι θα έλεγε ο Harry στα υπόλοιπα αγόρια με τα τατουαζ για εμάς; Είχαμε σχέση τώρα; Σχέση. Δεν είμαι σίγουρη αν ο Harry γνώριζα αυτή την λέξη.

Τις σκέψεις μου διέκοψε ο θόρυβος του τραβήγματος της κουρτίνας. Τινάχτηκα ολόκληρη, βγάζοντας μια στριγκλιά. Ήταν εκείνος. Δεν τον είχα ακούσει να μπαίνει.

«Ha-Harry» τραύλισα

Δεν μου είπε τίποτα, μονάχα κόλλησε να χείλη του πάνω στα δικά μου. Η γλώσσα του έκανε την εμφάνιση του αναζητώντας την δική μου, ενώ το νερό έτρεχε στα πρόσωπα μας.

«Harry, θα αργήσω» χαμογέλασα όταν το φιλί τελείωσε.

«Σςςς» έβαλε το χέρι του στα χείλη μου για να με κάνει να σωπάσω. Τότε παρατήρησα πως ήταν γυμνός κι εκείνος. Ολόκληρο το σώμα μου αναρίγησε και η καρδιά μου άρχισε να επιταχύνει τους ρυθμούς της. Χαμογέλασα πλατιά καθώς αναλογιζόμουν αυτό που θα συνέβαινε ξανά καθώς δεν μπορούσα να περιμένω. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη. Εκείνος φαινόταν τόσο ήρεμος και χαλαρός.

Με φίλησε ξανά, με περισσότερο πάθος αυτή τη φορά. Με τράβηξε ελαφρά και με κόλλησε στον κρύο τοίχο της ντουζιέρας. Το νερό είχε αρχίσει να χλιαρένει, όμως ένιωθα το σώμα μου να φλέγεται.

«Val» ψιθύρισε ενώ τον φιλούσα στον λαιμό. Ένιωσα την σκληρή στύση του στο σώμα μου. Αποφάσισα να τον κάνω να υποφέρει λίγο, ύστερα από την προηγούμενη ιδιαίτερη στιγμή μας στο δωμάτιο του. Έπιασα με το δεξί μου χέρι το όργανο του χαϊδεύοντας το. Τότε έβγαλε ένα αγκομαχητό.. Δεν είχα ιδέα τι έκανα, δεν είχα ξανά κάνει κάτι τέτοιο, αλλά πόσο δύσκολο θα ήταν; ... Τον έπιασα κατά μήκος και ξεκίνησα να κουνάω το χέρι μου ρυθμικά.

Τον έπιασα να με κοιτάει με μάτια γουρλωμένα, όσο μπορούσε. Χαμογέλασα.

«Δεν θα με βασανίζεις μόνο εσύ» του είπα χαμογελαστά.

Δεν μίλησε. Δεν μπορούσε να πει τίποτα. Μόνο κραυγές ηδονής έβγαιναν από τα πανέμορφα χείλη του, κάνοντας με να καταλάβω πως ότι και να ήταν αυτό που έκανα, το έκανα καλά.

Δευτερόλεπτα αργότερα, πριν προλάβει να τελειώσει και χωρίς καμία προειδοποίηση με σήκωσε βάζοντας μου τα πόδια μου στη μέση του. Έβγαλα μια τσιρίδα από την ξαφνική του αυτή κίνηση.

«Ώρα για παιχνίδι μωρό μου» και κρατώντας με από την μέση μπήκε μέσα μου. Άρχισε να κινήται ρυθμικά μπαίνοντας και βγαίνοντας. Η αναπνοή μου έβγαινε κοφτή, ενώ του δημιουργούσα νέες γρατζουνιές στην πλάτη.

Τον άκουσα να βογκάει ξανά. Τα χέρια μου μπλέχτηκαν για ακόμα μια φορά ανάμεσα στις μπούκλες του. Ήταν κολλημένες διάσπαρτα πάνω στο πρόσωπο του. Προσπάθησα να του τις πάρω για να μην τον ενοχλούν με τρεμάμενα χέρια.

«Να πάρει σε θέλω τόσο πολύ» είπε σφίγγοντας με περισσότερο πάνω του, δίνοντας μου ένα τελευταίο φιλί.

«Harry τελειώνω!» τον προειδοποίησα μετά από λίγο.

«Όχι ακόμα μωρό μου» μου φίλησε τη μύτη, και κάνοντας μια τελευταία βαθιά εισχώρηση μέσα μου έβγαλα μια τρανταχτή κραυγή ευχαρίστησης. Τραβήχτηκε, χύνοντας τα υγρά του στην μπανιέρα.

Με κοίταξε φανερά εξουθενωμένος, αφήνοντας με στα πόδια μου. Αυτόματα με τράβηξε στην αγκαλιά του, εγκλοβίζοντας με στα μπράτσα του. Δεν είχα ιδέα αν το νερό που έτρεχε πάνω στα σώματα μας ήταν κρύο πλέον. Το σώμα μου έκαιγε όπως και το δικό του.

«Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί τα τελευταία 19 χρόνια» είπε μετά από λίγο απελευθερώνοντας με από το κράτημα του.

Του χάιδεψα το πρόσωπο χωρίς να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Χαμογέλασα ανακουφισμένη από την μικρή του αυτή εξομολόγηση.

«Πάμε να σου στεγνώσουμε τα μαλλιά τώρα, δεν πρέπει να αργήσεις!» είπε βραχνά και πιάνοντας με από το χέρι με έβγαλε από το μπάνιο.