Bölüm şarkısı Imagine Dragons - Demons bebeklerim. ♥ Lütfen yorum yapın :*
" Onlar bunu yapananın sen olduğunu söylüyorlar,
Bense ' Bu kadere bağlı,' diyorum.
Ruhumdaki dokunuş
Seni bırakmam gerek.
Senin gözlerin çok berrak parlıyorlar,
Senin ışığını korumak istiyorum.
Bundan kaçamam şimdi,
Sen bana nasıl olacağını göstermediğin sürece.
Kalbimi hissettiğin zaman,
Gözlerime bak.
Orası benim şeytanlarımın saklandığı yer.
Orası benim şeytanlarımın saklandığı yer.
Fazla yaklaşma,
Orası karanlık.
Orası benim şeytanlarımın saklandığı yer.
Orası benim şeytanlarımın saklandığı yer..."
Max
Zaman durmuştu.
Gecenin içindeki tüm ses ve hareketler, benim kalbimin atışları durmuştu. Öylece durmuş beni öpen bu küçük periye bakıyordum. Elleriyle yüzümü kavramış, dudaklarını istekle benim dudaklarıma bastırıyor ve çaresizlikle vücudunu bana yaslıyordu.
Onu omuzlarından nazikçe tutup aramıza mesafe koymaya çalıştım. Dirense de ondan güçlü olduğum için durmak zorunda kaldı.
“ Em,” dedim nefes nefese. Şimdi onun sıcaklığını hissedemediğim için bütün bedenim titriyor ve onu istiyordu. Birkaç gün önce başlattığım bu şeyi durdurmamı istiyordu.
“ Ben...” dedim derin bir nefes almayı deneyerek. Konuşamıyordum. Lanet olsun onu o kadar çok istiyordum ki, burada durmuş ağzımı onun bedeninin her köşesini öpmek yerine konuşmakla harcadığım için kendimden nefret ediyordum. Ama bunu yapmak zorundaydım.
“ Ben, sana kesinlik veremem...” dedim parmaklarımla omuzlarını okşarken. “ Beni anlıyor musun? Sana yarın çekip gitmeyeceğimin garantisi veremem. Bu sonsuza kadar süremez...”
Gözlerinden bir an için acı geçse de gülümsedi. “ Bu gece,” dedi kırık dökük bir sesle. “ Benim sonsuzluğum.”
Ne yapacağımı bilemez halde bir an için beklentiyle dolu mavi gözlerine baktım. Ardından başımı eğip dudaklarım dudaklarına sadece bir milimetrelik bir uzaklıktayken durdum. “ Eğer korkarsan ya da canın yanarsa... Vazgeçersen bana söylemeni istiyorum. O zaman duracağım.”
Bu uzun süreden sonra Tanrı’ya dua ettiğim ilk andı çünkü onu öptüğüm andan sonra her şeyimle kaybolacağımı biliyordum. Bana dur demesini istemiyordum. Bir kere başladıktan sonra, kontrolü yeniden nasıl ele geçireceğime dair hiçbir fikrim yoktu.
Emma gözlerini devirdi. Sesi güçlü çıksa da utandığını anlayabiliyordum. “ Kes sesini ve öp beni artık.”
Gülerek ona baktım. “ Memnuniyetle.” Ve aramıza koyduğum bütün o taşları, görünmez engelleri ve duvarları yıkarak parmaklarımı saçlarına dolayarak onu kendime çektim.
