" Benim adım Emmaline ama bazıları bana Emma der. Bazıları hanımefendi ya da küçük hanım der. Ivy gün ışığım, teyzemse piç diyerek hitap eder...
Bense kendim için kaçak diyebilirim sanırım..."
Gelenekleri reddeden bir kız.
"Aniden gözlerinde kararlılığın altından bambaşka duyguların geçtiğini gördüm. Onları gördükçe içimdeki nefret daha da büyüdü. Sevgi, korku, güven, endişe, merhamet ve...
Nefesimi tutup gözlerimi kapattım. Acımak.
Kimse bana acıyamazdı. Hiç kimse...
Ben iyiydim, geçmiş geçmişti. Hepsi geride kalmıştı. Hepsi...
Aniden her şey çok fazla gelmeye başladı. Anılar duvarlara yapışmış, hepsi üzerime geliyor gibiydi. Nefes alamıyordum, oksijen yoktu... Çıkmam gerekiyordu...
' Hepinize lanet olsun.' "
Hayatla kavgası bitmeyen bir adam.
" Korkuyorum, evet. Beni saklasa da karanlıktan, en iyi arkadaşım olsa da yalnızlıktan deli gibi korkuyorum. Daha korktuğum pek çok şey var, bilmek ister misin?
Yıldırımdan, böceklerden ve yılanlardan, bazen kalabalıklardan bile korkuyorum. Kesici aletlerin öylece ortada durmasından, cevapsız aramalardan, sessizlikten korkuyorum. Ölmekten, yaşayamamaktan, yitirmekten korkuyorum.
Ama hiçbirisi... Hiçbirisi sensiz kalmanın düşüncesi kadar korkutamıyor beni..."
Birisinin hayata karşı hala kırılganken kalbi...
" Senin sorunun ne? Tüm gün ortada yüzünde aptal bir gülümsemeyişle dolanıp herkese iyilik yapıyorsun. Ortalığı düzenliyor, temizlik yapıyor ve eşyaların yerini değiştiriyorsun. İnatla bizi konuşturmayı, elimizden tutmayı deniyorsun ama olmuyor, tamam mı? Olmayacakta. Burada yalnız başınasın ve daima yalnız olacaksın."
Ötekinin hayatın getirdikleriyle taşlaşmıştı yüreği...
Ve şimdi hayat onları bir araya getirdi...
Ama demirden katı, kılıçtan keskin yargılarını yok edebilir miydi minik bir yürek? Geçmişi söküp atabilir, yaralarını iyileştirebilir miydi?
Peki yaralı bir ruh, duvarlarını yıkıp karşısındakine kendini ne kadar açabilirdi? Ne kadar mücadele edebilirdi çoktan kaybettiği şeyler için?
Ve ne kadar yaşayabilirdiler, doğru sanılan yalanlar ve gölgelere gizlenmiş gerçeklerle?
* Hikayenin kapak tasarımı Öykü Elif Şare'ye aittir. *
