Barlas (Gay)

1.Bölüm

Sessiz ve sakin bir gece,ne yapacağımı bilemez bir haldeydim. Elis ile sahilde kumlara oturmuştuk. Yüzümü inceliyor,konuşmamı bekliyordu.

Parmaklarımı birbirine kenetledim. Hazır değildim ama artık bu konuşmayı yapmak zorundaydım. "Görkem,ağzındaki baklayı çıkar artık." Hevesli konuşuyordu ama dediklerimden sonra yüzüme bakmayacağından emindim. "Elis,ben artık yapamıyorum." Dalgaların sesi kulaklarımı doldururken, konuşmakta zorlanmıştım. Anında asılan suratı ile içinden geçenleri okuyabiliyordum. "Anlamadım." Derin bir nefes aldım. "Seni arkadaştan öte sevemedim bunca zaman." Şu an bana bir tane geçirse yeriydi. Bunca yıl sevgiliydik ve ben hiçbir zaman o aşk,sevgi duygusu tadamamıştım. Çok iyi biriydi,bana yardım ediyor ve değer veriyordu. Başta sevdiğimi sanıyordum ama bu o tür bağdan değildi. Ben erkeklerden hoşlanıyordum.

Saç tutamlarını kulağının arkasına yerleştirdi. "Ne dediğinin farkında mısın?" Ellerinin titrediğini fark etmiştim. "Gerçekten seni çok seviyorum Elis. Ama bunu sevgili boyutuna taşıyamadım hiç. Yemin ederim hayatımda en değer verdiğim insansın,bu konuşmayı yapmakta da çok zorlanıyorum." Basit basit cümleler kuruyordum,kafamdakileri tam olarak diyemiyordum. Afallamıştı resmen, "Bunca zaman beni kandırdın." Titreyen sesi kalbimin hızlanmasına sebep olmuştu. Daha çok konuşur sanıyordum ama birden ayaklandığında yanıldığımı anlamıştım. Tek bir kelime dahi etmeden yanımdan hızlıca uzaklaşmıştı. Beklediğim gibi gitmemişti,bundan sonra daha neler olurdu bilmiyordum.

Çantamı hızlıca masaya koyduktan sonra okulun çıkışına yönelmiştim. Annem beni okula girene kadar beklerdi,bu yüzden sigara içemezdim. Okuldan çıkıp bir grup öğrencinin bir köşede içtikleri alana ilerledim. Takılı olan kulaklığımı yanlarına vardığımda çıkartmış ve selam vermiştim. İşin doğrusu hiçbirini tanıdığım söylenemezdi ama bu tayfa her sabah burada olurdu. Sigarayı yakıp yüzüme çarpan serin havayla etrafa bakmaya başladım. Lüks bir araba okulun önüne durmuştu. Bu arabanın sahibini tanımayan yoktu,Barlas.

Arabadan kardeşi Ege ile birlikte inmiş okula doğru yürüyorladı. Her okul sabahı bu görüntüyü seyrederdim. Sigarayı içime derince çekmiş dumanını üflemiştim. Gözlerim Barlas'ı takip ediyor,başka yere bakamıyordu. Birden durduklarında bakışlarımı yerdeki taşlara çevirmiştim. Yanımıza yaklaşan adım seslerini duyunca yaşadığım heyecana anlam verememiştim. Neden geliyorlardı? İlk defa bizim yanımıza geliyorlardı. "Naber beyler?" Ege'nin seslenmesi ile kafamı zar zor kaldırmış,selam vermiştim.

Gözlerimi Barlas'a çevirdiğimde beni yavaşça süzdüğünü fark etmiştim. Sertçe yutkundum,onunla daha önce hiç bu kadar yakın bulunmamıştık. Deri ceketinin içinden paketini çıkarıp bir dal Ege'ye uzattıktan sonra kendisi de alıp geri yerine koymuştu. "Siz buralara gelir miydiniz?" Aramızdan biri bu soruyu sorduğunda rahatlamıştım. Aklımdan bu geçiyor ama konuşamıyordum. Barlas erkeksi bir hareketle sigarasını yakmış kısık gözlerle çocuğa bakmıştı. "Bir değişiklik olsun dedik." O ses tonu... Tamamen kendine has özellikleri vardı. Huyları,davranışları,dış görünüşü sırf o Barlas olduğu için güzel duruyordu. Herhangi bir itici hareket o Barlas olduğu için onda öyle itici durmuyordu. Tüm okul tarafından sevilme nedeni bundan olsa gerekti.

Ardından konu konuyu açmış, ikinci sigaralar yakılmıştı. Ders zilinin çalmasına on dakika gibi bir süre kalmıştı. Her hareketini istemsizce izliyordum,neden ona bu kadar hayrandım? Kısa bir süre sessizlik oluşmuştu,bu sırada Barlas dirseğini hafifçe Ege'ye değdirip bir kaş hareketi yapmıştı. Ege,anında kafasını bana çevirmişti. "Mmm Görkem, Elis ile ayrılmışsınız sanırım." Bu olay daha dün olmuştu ve Ege ile bir bağım olmamasına rağmen nasıl bildiğini anlamamıştım. "Öyle oldu." Dedim tok sesimle. Barlas'ın bir anlığına dudakları kıvrılmış,tekrar eski haline dönmüştü.