A thua...
A thua pse duam shumë
kur jeta na fale urrejtje,
kur ajo na jep pak
dhe në mes ujit ndjejmë etje.
A thua pse xhelozojmë
kur gjërat janë tonat
për të ndjerë mallë mjafton
t'i ndjejm sekondat.
A thua vallë na besojnë
apo janë vetëm fjalë
që mbushin mendjen tonë,
koka na bëhet dhallë.
Dilema më ngacmon shpirtin
më shkakton trazira
a thua,kush do më jetë pranë
në kohët më të vështira?
YOU ARE READING
"Përshpërimat e shpirtit të një poetjeje"
Poetry*Highest rank :#6 in poetry "Jo ndoshta nuk di te shkruaj ,por dhimbja me beri poetë " *Nuk mund te perfundoj diçka që gjithmone e kujton... As nuk mund te mos pershperit shpirti i nje poetje te lenduar...
