Leshoni pak muzik ju lutem!
Le te filloj...le te mendoj qe kjo jete eshte nje melodi.
Te perhumben neper tinguj te flas pak me melankolin.
E gota e veres sonte ,e zbrasur mos te rri.
Te dehemi dhe ta harrojm merzin.
Te qeshim ,te vallzojm sikur kjo nata e fundit te jet ,sikur te neserme te mos kete!
Ne ata pak minuta ndjeje lumturin,çliro shpirtin tend .Bertit sikur zeri te degjohet ne horizont, le te jehojë.
Nje melodi qe te qetson...
Dhe ja tani kenga po mbaron,melodia e embel ndalon ,dritat e skenes veniten .Pernjehere gjithcka ndaloj.
Ma kthe muziken te lutem them une dhe degjoj te me thot:
"Zgjohu zonjush te lutem, ky eshte realitet!"
YOU ARE READING
"Përshpërimat e shpirtit të një poetjeje"
Poetry*Highest rank :#6 in poetry "Jo ndoshta nuk di te shkruaj ,por dhimbja me beri poetë " *Nuk mund te perfundoj diçka që gjithmone e kujton... As nuk mund te mos pershperit shpirti i nje poetje te lenduar...
