Çfare kam per tshkrujt une tash?Mendja mka ngec neper shume kujtime e shkronjat ma nuk po nderthuren bukur njana me tjetren.
Nuk po munohem ma me sjell diqka t'bukur , vargje t'lidhuna bukur ritmikisht ,ose vargje ku shpirti lirohet.
Ma kan vra kit shpirt ,ma kan vra edhe pasionin ,qe mbante gjalle.
S'jom ma e njojta ,ndryshimet po ndodhin dita -dites mrena meje.Une nuk jom ma vajza qe humbte veten n'boten e shkrimit e si interesonte per boten e realitetit t'flliqun.
Kjo bote realiteti ma shkatrroj boten tem ,e gja ma t'rand s'paska se mos me mujt mi gjet fjalt e me pershkru dhimbjen qe je tu e ndi mrena shpirtit.Dhimbje qe as shkrimi qe dikur ishte kure per mu,ma s'osht ilaqi i qdo gjaje per mu ,se ma shkatrrun edhe kta.
U largu krejt ata qe t'miren sma dashten ,m'lendun e iken ,e mu nuk mdhimen qe u largun po qe se kuptun kurr sa i dashta .
E tash o vone per gjithqka ,ma skan qka marrin edhe nese kthehen ,edhe nese tentojn mem lendu prap.Se te une ska pune ma lendimi as zhgenjimi e ma rendsishmja besimi.
Tash jam njeri i forte ,pa ndjenja qe kurr sa do qe munohna ska me hjek dore pi shkrimit. Jom njeri tjeter tash,kam rilind serisht veq mi tregu qe une ka me ja dale edhe pa mbeshtetjen e tyne.
VOUS LISEZ
"Përshpërimat e shpirtit të një poetjeje"
Poésie*Highest rank :#6 in poetry "Jo ndoshta nuk di te shkruaj ,por dhimbja me beri poetë " *Nuk mund te perfundoj diçka që gjithmone e kujton... As nuk mund te mos pershperit shpirti i nje poetje te lenduar...
