42

35 5 0
                                    

Ndegjoni o njerez... Fillova te shkruaj dhe e dini pse?!
Fillova te shkruaj nga Halli, brengat, shqetesimet...!
Nuk e di pse kjo mendja ime fillon te mendoj thelbesisht per gjithqka qe sheh!
Shume e shume gjera me duken te pakuptimta, shume gjera ndodhin ashtu krejt papritmas!
Shume gjera kane ndryshuar... Dhe e dini cfare ?! As njerezit nuk jan po ata qe ishin!
E une mendoj, menodoj por akoma nuk arrij ta kuptoj kete gjendje. Asgje nuk eshte e qarte mendja me eshte turbulluar e ca mjegulla te dendura po me zene syte! Pres, pres qe te largohen keta mjegulla e qe dielli ti leshoj rrezet e tij serish! Por, ja qe nuk ndodh kjo! Ka vershime serish...
Kalon koha o njerez e une vazhdoj te shpresoj serish!
Shpresoj sepse njerezit me thane te besoj ne ate se : shpresa do te jete gjeja e fundit qe do te vdes.
Por, Jo ne ate : duhet tia leme ne dore fatit!
Kjo eshte shume absurde.
E cfare fati mund te jete ky kur ti nuk punon fare per te?!
Kalon nje kohe me kete gjendje, e me pas shoh se rete kane filluar te largohen e shiu te ndalet! Jo vetem qe po ndalet shiu por edhe lulet kane filluar te qelin...syte e mi shohin nje horizont shume te gjere shohin ate qe kishin enderruar! Shohin se gjerat qe une I enderrova kane filluar te permbushen ! E me pas ndalem te mendoj serish!
Si po ndodh e gjithe kjo?!
Mbrapa meje ishte nje fletore shume fleteshe me kopertina te grisuna e te mbuluar me pluhur!
Mu duk terheqese... Vendosa ta lexoja...!
Nuk kishi cte shihni posa shikova fleten e pare ishte e mbushur me paragjykime, ofendime, ngacmime, urrejtje, veshtersi, vuajtje, sakrifica...
Keto gjera percilleshim deri ne fleten e fundit te fletores se quditeshme.
E e dini se qfare gjenit aty ne fund?!
Qindra mijra falenderime, qindra mijra komplimente dhe per nje moment mendova se e tere bota ka filluar te me doje!
Por u zhgenjeva... Posa mbylla fletoren pashe emrat e te gjithe atyre qe me bene ta shkruaja ate fletore.
Pashe diqka te tmerrshme, pashe qe po te njejtit qe me ofenduan sa me ska papritmas filluan te me donin!
Ishte e quditeshme, por me beri mire ajo qe pashe. Pasi kuptova se keshtu jane njerezit dhe se keshtu ndodh qdo here...!
Prandaj, tashme I kam kuptuar te gjitha, kam kuptuar se cfare eshte interesi... Pashe boten materialiste!

"Përshpërimat  e shpirtit të një poetjeje"Where stories live. Discover now