AJO
Zbrastines saj,
vendin ia zgjeronte,
mendjes oren ia kthente,
gezimin e syve
ne lote e shenderonte,
cdo here kur nje ze,
nga gjumi e zgjonte.
Pse me vrap ikte,
nga lumturija???
Nga e djeshmja,ne zemer e lenduar,
te sotmes si mbretreshe e piklluar,
me nuk deshiron per ta njohur,
ta perjetuar,,,ndjenjen e gezuar.
As kur dyert e shpreses i hapen,
enderrat e imagjinuara behen realitet
prap,nuk i lejon gezimit ti hy brenda,
qe me te ditet netet ti kalon...
se shpirti i saj pikllimit i takon.Po...
e dashuronte pikllimin
dhe shiun e ftoht
se nuk dinte ndryshe
te jeton...te frymon.
ESTÁS LEYENDO
"Përshpërimat e shpirtit të një poetjeje"
Poesía*Highest rank :#6 in poetry "Jo ndoshta nuk di te shkruaj ,por dhimbja me beri poetë " *Nuk mund te perfundoj diçka që gjithmone e kujton... As nuk mund te mos pershperit shpirti i nje poetje te lenduar...
