A nuk mendon se është mjaft?
Pse ende pret?
Mos prit mê asgjë ,nga askush,as telefonata ,as mesazhe .
Mos iu lut askujt .
Kush tê do ,nuk do të lerë të ia ndjesh mungesën.
Mjaft tani ,mendo per veten tënde.
Lereni të shkoj kushdo ,le të largohet e ti mos çaj kokën për të .Vet ka zgjedhur të largohet ,askush s'mbahet me zor.
Le tëvijn njerz të rinje në jeten tênde ,mos i beso ,krijo miqsi ,fal dashuri ,jep buzqeshje ,jep perqafime ,por mos gabo ti besosh se pêrseri do të vijë dita e do largohet e do tê dhemb sërish ,e do hapet sërish plagë.Askush nuk do qëndroj pafundsisht me ty.
Mjaft!Mendo per veten tende ,duaje atë ,mbi te gjitha mos ndrysho për askënd ,ji vetvetja se vetem atëher do ta kuptosh vleren tënde te dikush tjeter .E,ata fallcot do te ikin atëhere kur nuk munden ta marin ate qka deshen prej teje.Do ikin sepse ti nuk je njeriu qe ata deshëm te ishe.
Asgjë nuk zgjatë përgjithmonë .
Dil ,shetit,mer fryme thellë ,qetësohu se gjërat qe i ke deshiruar me patjeter do te vijnë ,vetëm se duhet të kesh besim ,kurajo dhe durim.
Mjaft tani të lutem!
Shijo momentin ,duaje te tashmen ,duaje veten .
Dhe mos harro të buzëqeshesh! 😊
20/09/18 23:27
F.M
YOU ARE READING
"Përshpërimat e shpirtit të një poetjeje"
Poetry*Highest rank :#6 in poetry "Jo ndoshta nuk di te shkruaj ,por dhimbja me beri poetë " *Nuk mund te perfundoj diçka që gjithmone e kujton... As nuk mund te mos pershperit shpirti i nje poetje te lenduar...
