Famous Meets Bad Girl (Published Under Summit Media)

Chapter 42 - Serious

Chapter 42 - Serious

Hingal na hingal si Monster noong malapit na kaming makarating sa base camp. "Uy okay ka lang ba?" tanong ko sa kanya. Kanina n'ya pa kasi ako pasan pasan.

"O-oo ayos lang." sabi n'ya. Bumaba na ako sa likod n'ya. Takang-taka s'yang lumingon sa akin. "Saan ka pupunta?" tanong n'ya sa akin.

"I'll get you a water." simpleng sabi ko. Pinilit kong maglakad kahit masakit at mahapdi pa din ang tuhod ko. Sa paraan man lang na 'to ay maipaabot ko sa kanya na thankful ako sa kanya. Nagulat na naman ako ng hilahin n'ya ang kamay ko sabay hatak papalapit sa kanya. Kaya ang resulta ay napayakap ako sa kanya.

"M-monster.." kinakabahang sabi ko. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ng lalaki na 'to at niyakap ako.

"Just a minute freak.. pagbigyan mo na ako." sabi n'ya habang hinahaplos ang buhok ko. Wala na din akong nagawa kung hindi yumakap pabalik sa kanya.

Nagtataka ako sa inaasta ni Monster ngayon parang may kakaiba. Parang sa susunod na araw ay magbabago. Parang may mangyayaring hindi maganda.

"Freak.. galit ka ba sa aken?" tanong n'ya. Rinig na rinig ko ang malalim na paghinga n'ya, ang bilis ng tibok ng puso n'ya. 

"H-hindi naman. Minsan lang kapag nayayabangan ako sa'yo.." sabi ko. Talaga naman kasing nakakagalit yung mala-demonyo nyang pag-ngiti, ang pagiging mayabang n'ya, ang pagiging ungentleman.

"Naging masaya ka ba kahit papaano ngayon? I mean when we are together?" he asked. I don't what comes to his mind why he is asking such questions like that. It's really weird why I'm answering his question seriously. Maybe he is asking serious too. Hindi ko alam kung bakit ganito kaseryoso ang pag-uusap namin na 'to.

"Narealize ko na hindi ka pala ganung kasama.. na kahit may buntot at sungay ka pang nakatago jan.. eh may good side ka din." pagsagot ko. Inilagay n'ya yung baba n'ya sa balikat ko at hinigpitan pa ang pagyakap sa akin.

"Na kahit anong pang-iinis mo sa akin, na kahit anong pangtitrip, pag-bubugbugan natin ay hindi mo naman ako pinabayaan.."

"Na kahit anong pagmura ko sa'yo, nanjan ka pa rin. Na kahit gaano ka pang kasikat, alam ko sa sarili ko na hindi ka naman ganoon kahirap pakisamahan. I really enjoy this moment when we are together.. I don't know pero masaya ka naman kasama.." pagpapatuloy ko. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob para sagutin yung tanong n'ya. Nakakahiya kasi masyado na atang napasobra ang sinabi ko sa kanya. Hindi ko din alam.. basta ang alam ko sa sarili ko na totoo at galing sa puso ang mga sinabi ko sa kanya.

"Alam mo ba freak.. ikaw lang yung nakakaganyan sa akin. Ikaw lang yung nakakamura sa akin ng harapan. Hindi ko nga alam kung tanga ka lang o walang tv sa bahay..dahil hindi mo kilala yung gwapong katulad ko.." sabi n'ya tapos mahinang tumawa.

"Hangin mo grabe." pagkokomento ko sa sinabi n'ya. "Shhh.. don't speak. I'm the only one who is allowed to speak at this moment." he said. Wala na akong nagawa kung hindi tumahimik na lang.

Gusto ko kang enjoyin yung moment na 'to

"Naaalala mo ba yung mallshow na pinuntahan mo?" tanong n'ya sa akin. "Yes." mahina kong sagot.