The beating heart
"A-aw"Hindi na maipinta ang mukha niya nang tapikin niya ulit ang kamay ko
"Damn. Ano bang nangyayari sayo?!" I hissed and throw the used cotton away.
Napaupo ako sa tabi niya at napasandal sa couch.
Kahit ako ay litong lito na rin sa nangyayari sa kanya. Simula kanina tanging daing niya lang ang naririnig ko.Naramdaman ko rin ang pagsandal niya at tanging ang malakas niyang buntong hininga na pinakawalan ang naibigay niyang sagot sa tanong ko napatingin ako sa kanya at nakita ko ang pag pikit niya ng kanyang mga mata at pagtakip nang kanan niyang braso dito.
I bit my lower lip and stare at him. Gusto ko siyang tanungin pero ni isang salita walang lumalabas sa bibig ko.
"This can't be happening" he whispered
I frowned for what I heard. Why? What is happening? I'm really worried
"Can you please tell me something" I asked him
Umayos ako ng upo at humarap sa kanya pero di man lang siya gumalaw at hindi din umimik
Napa buntong hininga nalang din ako at sinimulang ligpitin ang mga gamot sa lamesa.
Maybe he needs time and space to think.
*****
Malalim na ang gabi at nakababad parin ako dito sa tub.
Marami ang tumatakbo sa isip ko pero ni isa wala akong makuhang sagot.
Sapat na siguro ang buong araw na binigay ko sa kanya. Umahon ako sa tub at kinuha ang tuwalya para itakip sa katawan ko at ginawa ang dapat kong gawin bago lumabas ng banyo at naghibis.
Tahimik akong lumabas ng kwarto at naglakad pababa sa sala. My eyes wandered around pero wala akong wyle na nakita. Sinubukan ko sa dinning hall pero wala rin. Tinawag ko ang pangalan niya ng ilang beses pero walang sumagot
Dali dali akong umakyat papunta sa kwarto niya.
Nang nasa tapat na ako ay agad ko itong binuksan "wyle!" Sigaw ko
"Ang ingay mo talaga" seryoso niyang sabi sabay upo sa study table niya
Umirap ako at tahimik na umupo sa harap niya.
Bakas ang pag alala sa mukha ko. I want to ask him if he's okay but something is stopping me. Nakatingin lang ako sa mukha niyang may pasa at sa labi niyang may sugat.Nalipasan kami ng ilang minuto na katahimikan bago siya nagsalita.
"Are you okay? Are you hurt?" Kunot noo niyang tanong
Dahan dahan naman akong napatingin sa kamay niyang nakahawak sa braso ko. Damn ang puso ko biglang tumibok ng mabilis
He sigh " I'm sorry ngayon lang kita natanong. Marami lang akong iniisip"
"O-okay lang" utal kong sagot. Sht.
A small smile came on his face and to tell you the truth it made my tummy shiver.
"I-ikaw? Anong nangyari Sayo?" I asked
"You're still thinking about it?" Balik niyang tanong at binitawan ang paghawak niya sa braso ko
"Of course yes! Panong hindi ko iispin yun?! Scumbag" I rolled my eyes and crossed my arms
"Wag kang mag alala I'm fine." Bigla siyang tumayo kaya napatayo na rin ako.
My body stiffened when he held my shoulders and made me face him. I blinked several times as my heart beats really fast.
"Thank you" nakangiti niyang sambit at damn ang gwapo lang
"Bakit ka nagpapasalamat?" Takang tanong ko. Nakatitig siya sa mga mata ko at di ko alam kung kikiligin ako o ano damn those stares
Imbes na sagutin niya ang tanong ko ay nginitian niya lang ako at niyakap ng mahigpit.
And it felt warm... Very warm.
"Thank you for making these"
he uttered and hugged me as tight as he canPagkatapos niyang sambitin ang mga salita na yun ay ganoon din ang paglaki ng mga mata ko dahil sa naramdaman ko sa dibdib niya. Sa pagkabigla ko ay naitulak ko siya.
"A-ano yung n-naramdaman ko!?" Sigaw ko sabay turo sa kanya
"birdbrain" he then chuckled and shook his head.
Umiling ako ng ilang beses. This cant be. Papano nangyari yun? Bakit naramdaman kong tumibok ang puso niya!?
Crushylove
BINABASA MO ANG
Zero Heartbeats (Completed)
Fantasy"He's a living dead, and the only way that can kill him is to fall in love." Probably the most ridiculous story that I ever made! Deymn! HAHAHA Support naman mga beh 😘 I just want to experiment some things that keeps on running through my mind. Xox...