KANIN MERKEZİ

3. GÖREV

Bir ateşin içine atılıp yanmam bekleniliyordu.Ya da pes etmem gerektiği söyleniliyordu.

Pes edersem hayatımı hak etmiş olur muydum?Asla.

Savaşçı bir ruhum vardı.Biraz yorgundu, üzgündü, kırıktı ama ruhum epey savaş vermişti bu zamana kadar.Neden her şey elime verilirken seçenek sunulurken biraz mücadele verip o yangından çıkmıyordum ki.Beni o yangına iten bir şey vardı.

Kuvvetliydi.Ne yapacağımı şaşırttırıyordu.Ama yine de savaşmama engel değildi.İç sesim bile sanki her şey gerçekmiş gibi beni kandırıyordu.Ben insanları kandırabilmek için önce kendimi kandırdım ve artık iç sesim bile masum bir kızın iç sesiydi!

Arabadan inip büyük binaya geldik.Yapmamız gereken şeyi merak ediyordum fakat bir yandan da fazla gergindim.Bu olayların hemen bitmesini istiyordum.Korumaların arasından geçip büyük koridorda yürüdük sessizce.Koridorun sonunda ki kapıyı açan Yaman bir adım geri çekilip geçmem için yer verdi.

Bir tepki göstermeden hızla içeri girdim.Yaman arkamdayken yanıma çoktan yetişmişti.Orhan denen adama nasıl hitap edeceğimi bilemediğim için bey sıfatını kullanmaya karar vermiştim.Nihayet karşısına geldik.Yaman rahatça tekli koltuğa otururken ben diken üstünde diğer tekli koltuğa oturdum.Hala alışamamıştım bu duruma.

"Nasıl geçiyor eğitimler?"diye soru yöneltince cevap verme gereksinimi duydum."Alışmaya çalışıyorum Orhan Bey."

Cümlemi bitir bitirmez kahkahası doldurdu kulaklarımı.Komik olan neydi? Yavaş yavaş gülmesi sönerken konuştu."Orhan Bey mi?Bana böyle hitap etmeni istemiyorum küçük kız.Abi,amca ne dersen de ama bey diye seslenme."Şaşırtıcı gelen konuşması bitince bir şey demek için ağzımı açtım fakat geri kapayıp sustum.Ortam sessizliğe bürününce Yaman konuştu."Ne görevi bu abi?"Sorusuyla bende kafamı kaldırıp cevabı bekledim.Derin bir nefes aldı.

"Bu gece adresini vereceğim bir evde ki partiye gideceksiniz.Orada uyuşturucu satıcısı bir adam olacak.Size fotoğrafını atarım.Bu adamda bize lazım olan dosyalar var.Kendisi bir yandan uyuşturucu satıcılığı yaparken bir yandan da Keremlerin ajanı.Kerem'i bitirmek için o dosyalar bize birer adım olacak."Ne dosyası veya Kerem denilen kişinin kim olduğunu düşündüm.Ama hiç bilmediğim bu konu hakkında şimdilik susma kararı aldım.Daha sonra öğrenecektim.

"Adamın yanından ayrılmayan iş arkadaşı bir kadın var oda orada olur büyük ihtimal.Yaman sen o kadını oyalayacakken Maral de Kerem'in ajanı olan o adamı ayartıp boş anında odasına çıkıp kasayı çözmesi gerekiyor.Dosyalar kasasında olacak."

Yapmam gereken şeyi söylediği an kaşlarım çatıldı."Kasanın şifresi bana ilham olarak gelmeyecek değil mi? Şifreyi biliyor musunuz?"dedim tek kaşımı kaldırıp."İşte bunu da Yaman o kadından öğrenecek.O kadın adamın sağ kolu denilebilecek kadar yakın.Yaman o şifreyi öğrenmelisin."diyerek Yaman'a bakan Orhan Bey kesin ve netti.

Ya yapacaksınız ya yapacaksınız başka seçenek yok der gibiydi.Aralarında bir şeyler konuştuktan sonra Orhan Bey konuştu."Hazırlanmak için 2 saatiniz var şık bir şeyler giyinin ve göze batmayın.Birbirinizden haber almanız için size kulaklık vereceğim onu takıp haberleşin.Başarın ve gelin."

Ayağa kalkan Yamanla bende kalktım.Orhan Bey'in adamları bize bahsettiği kulaklıkları verdi.Elimde ki kulaklığı inceledim.Kablosuz küçük bir şeydi.Son kez konuşup oradan çıktık.Yaman arabaya ilerlerken bende onu takip ediyordum.Hava kararmıştı bile.Arabaya binip hızla ordan ayrıldık."Kemerini tak."dedi sert sesiyle.Yandan ters ters bakarken aynı zamanda kemerimi de takıyordum."Korkutucu olduğunu mu düşünüyorsun öyle bakarken?"diye konuştu alayla.Bakışlarımı ondan çekip dışarıyı izlerken konuştum."Nereye gidiyoruz?"