KANIN MERKEZİ

10. FEDA TOHUMLARI

Herkese tekrar selaaam.

40K OLMUŞUZZZ🥳
Mutluyum fakat 40K kişi hayal okuyuculuk yapıyor oy ve yorum sayımıza bakın.Lütfen okuyanlar oy ve satır ara yorumlarını bırakmadan gitmesin.Şimdiden teşekkürler herkese.Daha nicelerine...

Çok uzatmadan direkt okumaya geçelimm.

Keyifli okumalar...

^^^^^^^^

Yaman arabayı durdurur durdurmaz kapıyı açıp indim, o da kapatıp yanıma geldi.Aklımıza gelen isimle hemen Orhan'ın yanından çıkıp mahzenine gelmiştik.Yakalanan adamları tuttuğunu düşündüğüm bu yer dışardan dümdüz beyaz camsız penceresiz bir yerdi.İçine girer girmez karanlık bizi karşıladı.Ne yapacağımı bilemeyip Yaman'a baktım.

Eli belime uzandı ve bir anda beni sağa döndürüp yönlendirdi.Diğer boşta kalan eli telefonuna gitti ve bir kaç tuşa bastığı an önümüzdeki koridorun ışıkları biz ilerledikçe tek tek açılmaya başladı.Buz gibi olan elinin içini ve parmaklarını sanki kıyafetim yokmuş gibi hissediyordum.Soğuktu.

Elini tutup sertçe ayırdım tenimden.İzinsizce bana dokunamazdı, gözleri bana kaysa da tepkisiz kaldı.

Koridorun sonuna geldiğimizde elini çekip önümüzdeki demir kapının yanında olan yere ilerledi ve baş parmağını bastırdı.Parmak izi mini ekranda tarandı ve yeşil ışık yandı, kapı açıldı.Kaşlarım havalandı, fazla iyi korunuyordu burası.

Açılan kapıdan önce benim geçmemi bekledi, ben ilerlerken onunda nefesini ensemde hissediyordum.Bir koridorla daha karşılaştık fakat bu koridorda yan yana bir sürü kapı bulunuyordu.Merakımı gizleyip Yaman'ın kapısını açtığı odaya girdik.Beklediğimden biraz daha büyüktü.Ortada ki adam sandalyeye bağlı yüzü kan revan içindeydi.

"1 hafta oldu yakaladığımızdan beri, Çelik'in adamı, bir kızı daha elinden kurtarmıştık, bu da o zamandan beri elimizde.Şimdi bu piç konuşacak ve bizde kardeşlerimizi bulacağız." dedi yüksek sesiyle adamında duymasını sağlayarak.

Elim o kadar çok kaşınıyordu ki işkence ederek konuşturmayı deli gibi istiyordum.Yaman'ın benden şüphelenmesini ve planımı tehlikeye atacak bir hareket yapmak istemiyordum ama boş boş durmak da istemiyordum.Yaman'ı bir bahaneyle burdan beş dakika bile olsa uzaklaştırmalıydım.

Adama ilerledi.Ağzında ki bantı çıkardı sertçe ve masaya ilerledi.Bir çok işkence aleti vardı.Mini bir bıçak aldı eline, keskin tarafı ışığın altında parladı, Yaman'ın siyah gözleri gibi.Yandan sırıtışı adamı korkutmaya şimdiden yetmişti ama kafasını iki yana sallamakla yetindi.Görüyordum gözlerindeki korkuyu eğer yerini söylerse öleceğini düşünüyordu, söylemezse de biz öldürecektik neden bunu düşünmüyor ya da umursamıyordu?

Yaman yavaşça yaklaşıp hafif kilolu kısa boylu adamın önünde durdu ve yüzüne doğru eğildi, bıçak tutan elini kaldırdı.Adam korkudan titrerken bıçağı yanağında hafif çizik olacak şekilde yukardan aşağı indirdi."Söyle, Çelik'i nerde bulabiliriz? Söylemezsen bu bıçak yanağında değil başka yerlerinde sana girmiş olacak." dedi adamın bacak arasına bakış atarak.

"Bilmiyorum.Gerçekten bilmiyorum." Titrek sesi, kaçırmadığı yalvaran gözleri gerçekten de bilmiyor olduğunu gösteriyordu ya da çok iyi rol yaptığını.Yaman hiç bir tepki vermezken bıçağı kaldırıp gözüne yaklaştırdı bu sefer.

"İnanmıyorum, gözün çıksın mı istiyorsun?" Buz gibi sesi ürkütücüydü gerçekten.Kafasını hızla iki yana salladı."Yemin ederim doğru söylüyorum, her adamına söylemez kaçtığı yeri ya da yakaladığı kişileri nereye götürdüğünü.Belli adamlara söylüyordu genelde kızları kaçırttığı adamlara söyler.Ben sadece şöförlüğünü yapıp canını koruyan biriyim." Nefes nefese bitirdiği konuşmasıyla ben konuştum."Söylediği adamları nerede bulabiliriz, isimlerini biliyor musun?"