KANIN MERKEZİ

13. DEFİLE

Selamlaaar...

Oy ve satır aralıklarına yorum bırakmadan geçmeyin lütfen.

100 oy + 60 yorum sınırı geçildiğinde diğer bölüm gelecek.

Keyifli okumalar.

^^^^^^

Damla'nın sesiyle onun baktığı yere çevirdim bakışlarımı.4 adam silahını bize doğrultmuş sırıtıyorlardı.Hayır 4 adam dışında biri daha sinsice sırıtıyordu.Damla beni kandırmayı başarmıştı.

"Tatlım, çok iyisin teşekkür ederim." Yüzümü buruşturdum."Bir kadının düşmanı başka bir kadındır diye boşuna söylemiyorlarmış."Ölmek istemiyorum demeseydi kanmazdım ama benimde lanet olası zaafım buydu.

"Canını yakacaklar Damla.Dışarda tonla adam var ve sen bu arkandaki şerefsizlere güveniyorsun, seninle işleri bittiği an öleceksin.İlk mermiyi de arkasına sığındıkların sıkacak."Aptalın tekiydi.Adamlar bakışlarıyla bile anlatıyordu bu kadın nasıl böyle körü körüne inanıyor aklım almıyor.

"Sizinde işiniz benimle bittiğinde öldürecektiniz.Sonuç aynıysa giriş gelişmenin ne önemi var?"

Hayır böyle bir düşüncemiz asla yoktu, olsa onu kurtarmaya çalışmazdım.Evet bir çıkarım vardı fakat o kadar da önemsemez döner arkamı defolurdum burdan.Çelik bu kadını nasıl bu kadar çok inandırdı kendine bilmiyorum ama işler Damla için iyiye gitmeyecekti."Öyle bir düşüncemiz yoktu aptal kadın.Sen kendi ayaklarınla ölüme gidiyorsun.Umarım pişman olduğunda her şey için geç olmaz."

Lafım biter bitmez yırtmacımı yukarı çekip bıçağımı alır almaz dikkati dağılmış adamın kalbini hedef alarak fırlattım.Onlar afallarken çantamdaki susturucu takılı silahımı diğer adama ateşledim.Çantayı o anın heyecanıyla bir tarafa fırlattım.Yan tarafımdaki masanın arkasına takla atarak ateşlerden korunup geçtim.Onlarda da susturucu takılıydı.Tabi aklı başında olan bütün düşmanları başına toplamak istemezdi.Allah'ın cezası Yaman neredeydi?

Masayı tüm gücümle devirip siper aldım.Ateş kesildiği an kafamı çıkarıp biraz önce yaraladığım adamı tekrar vurdum.Kaldı iki adam bir kadın.

Damla adamların arkasında kendini görüş alanımdan çıkarmaya çalışıyordu ama onu zaten vurmayacaktım.Özellikle de bildiği her şeyi anlattırmadan asla.Telefonum çantada kalmıştı ve onu almam mermi yemem demekti.Masaya gelen mermi darbesiyle hemen bir ateş daha açtım adamların üstüne.Mermim sınırlıydı."Kahretsin!"

Göğsüme sıkıştırdığım mermileri şarjöre doldurup kaldığım yerden devam ettim.Bir adam daha yaralandığında kafamı geri sokup kaç mermi kaldığına baktım.Üç mermi.

Yaralıyı etkisiz hale getiren bir mermi.Kaldı iki mermi.Bir adam bir kadın.Kadın silahsız.Kaldı bir adam.

Masanın arkasından iki üst üste takla atarken iki mermimi de adama ateşledim.Kolunu sıyıran tek mermiye söverken silahı yere attım.İki elimi yana açıp "Yumruklarımızın konuşmasına ne dersin?" diye sırıttım."Direkt öldürmeyi tercih ederim." diyen adama göz devirdim."Korkuyorsun anladım."

"Bir kadından mı korkacağım güldürme beni." Ah işte bunu söylemeyecektin keltoş.

Elimle gel işareti yapıp dizlerimi hafif büktüm."Gel de bir kadından nasıl korkulacağını göstereyim sana."Duraksadı bir süre fakat daha sonra silahını kenara atıp üzerime gelmeye başladı.Yüzüme salladığı yumruktan kaçıp karnına ayak topuğumla sertçe tekme savurdum.Nefesinin kesilmesiyle bir tekme daha karın boşluğuna geçirdim.