KANIN MERKEZİ

7. BEN KİMİM?

Selaaaam.

Umarım herkes iyidir, ben iyiyim.Aşırı heyecanlıyım.Upuzuuuun bir ara vermiştik.

Şimdi tekrar sizlerleyiz.

Keyifli okumalar...

:::::::::::::::::::::::::

Yaman arkada Kaan onun iki adım önünde şaşkınca bana bakmaya devam ederken kendimi toparlayıp konuşabildim.

"Bu kamera şakası mı?"

Kaan şaşkınlığını atlatınca yüzüne sırıtması yayılmaya başladı."Şakaysa da çok güzel bir şaka bence."Yüzümü buruşturmamak için kendimi zor tutarken Yaman'a baktım.Bakışlarım koluna kaydı.Sargısının kan olduğunu görünce odanın içine daldım.

Kaan'ın yanından geçip Yaman'ın önünde durdum.Elimi sargıya uzattım ama dokunmadım, kolunu işaret ettim."Kanamış, hastanede olman gerekmiyor mu senin?"

Gözleri konuşmamla koluna kaydı sonra bana bakıp "Hallederim, senin ne işin var burada?Bir daha görüşmeyeceğiz demiştin göreve geri mi döneceksin yoksa?"

Tam ağzımı açmıştım ki yanımıza gelen Kaan benden önce lafa atladı."Ne görevi?"Bakışlarımızı ona çevirip baktık."Seni ilgilendiren bir şey yok, çıkabilirsin."diyen Yaman'ın sesi soğuk ve sert çıkmıştı.Kaan kaşlarını kaldırıp bana baktı."Maral sen neden geldiğini söylemeyecek misin?"

"İş başvurusu yapmıştım."
Cümlem biter bitmez Yaman "Siz tanışıyor musunuz?"diye sorunca Kaan sırıtıp ileride ki deri koltuğa oturdu, sağ ayağını sol dizine attı."Tanışıyoruz Yamancım asıl siz nereden tanışıyorsunuz?"

Yaman cevap vermeyip gözlerini devirdi, masasına ilerlerken odaya göz attım.Sağ tarafta çalışma masası vardı.Onun önünde kahverengi deri koltuk bulunuyordu.Sol tarafta masa ve başka bir kapı vardı.Pencere dört ayrı camdan oluşuyordu ve tavandan yere kadar uzanıyordu.Camdan bakıldığında uzakta sahil biraz da olsa gözüküyordu.Şirketin konumu gayet güzel bir yerdeydi.Güneş, geniş camlardan odanın içini aydınlatırken Kaan'ın sesiyle odayı incelemem son buldu.

"Ayakta kalma Maral, otursana." deyip eliyle koltuğun boş kısmını gösterince oraya adımladım.Yaman sandalyesine oturmuş bizi izliyordu.Koltuğa oturmak yerine masanın önünde duran karşılıklı sandalyelere ilerledim.Oturduğumda sağımda duran Yaman'a döndüm."İş başvurum kabul edilmiş sanırım."

Kafasını bir kere sallayıp önünde ki dosyalara baktı."Sekreterime, gönderilen öz geçmişlere benim yerime bakmasını söylemiştim olaylar olunca fırsatım olmamıştı bakmak için."Önünde bulunan öz geçmişime göz gezdirirken Kaan varlığını unutturmamak adına konuştu."İşe alacağımız kişilere beraber karar veriyorduk Yaman, unuttuysan hatırlatayım."

"Mecburen."diye mırıldandı Yaman ama o kadar kısık söyledi ki Kaan duymamış olmalıydı.Merakıma yenik düşüp Kaan'a döndüm."Siz nereden tanışıyorsunuz?Müdür hanginiz?" Sanki bilmiyorsun Maral, alemsin.

Kaan yüzünü buruşturdu."Babalarımız ortak Maralcım bizde bu yüzden birlikte çalışmak zorunda kaldık.Maalesef ben müdür yardımcısıyım." dedi son cümlesini Yaman'a bakıp tükürürcesine söylerken.

Yaman sırıttı ama kafasını dosyadan kaldırmadı."Benim kadromda eksiklik vardı, Maral benim kadroma gelebilir."dedi Kaan.

Kimseden çıt çıkmayınca konuşma ihtiyacı hissettim."Kimin kadrosu olursa olsun, işe alınmam yeterli."dedim ve başımı Yaman'a çevirip konuşmamı devam ettirdim."Başımda büyük bir bela var bu yüzden paraya ihtiyacım var." Asla yok.