Gözlerimi açtığım da en son hatırladığım yerden çok daha farklı bir yerdeydim.Farklı bir yerde olduğumdan emindim çünkü hem çevremde ki leş kokusu yoktu hem de yapraklar seyrekleşmişti.Ben buraya nasıl gelmiştim?Neden zihnim bu kadar bulanıktı?Arkamdan gelen sesle irkildim."Heyy!Uyanmışsın."Onu görür görmez neler olduğunu anlamıştım."Sen kimsin?Benden ne istiyorsun?"dedim.Adamın yüzünde şaşkınlık ifadesi belirmişti ve"Tamam sana kim olduğumu söyleyeyim.Ben Rapheal Morgane. Ayrıca senden bişey istediğim yok ."dedi.
Derin bir nefes alarak "Bak ben aptal değilim tamam mı?Sekiz Dünya'da hiç kimse çıkarı olmadığı halde kimseye yardım etmez."Rapheal'in yüzü değişmişti "Bak şimdi işimi zorlaştırma , şu andan itibaren sen bana ben sana yardım edeceğim.Bunun sebebini daha sonra anlatacağım .Melekler üstüne yemin ederim ki sana zarar vermeyeceğim.Bundan emin olabilirsin."dedi.Bana pek gerçekçi gelmiyordu fakat şu an için yapabileceğim daha iyi bir şey yoktu.
Madem güvenme mi istiyordu bende biraz rol yapsam iyi olacak gibiydi.Elimi uzattım ve "Beni tanıyorsun ama sanki hiç tanımıyormuş gibi başlayalım.Ben Amelia"dedim.Rapheal'in yüzün de ufak bir gülümseme oluştu ve "Bende Rapheal Moon "dedi.El sıkıştık.Onun yüzüne o kadar aşinaydım ki sanki daha önceden tanıyor gibiydim.
İçimden bir ses ona güvenmem gerektiğini söylüyordu fakat ben ilk bulduğum fırsatta tüymekten yanaydım.Çok fazla düşündükçe kafamda bir o kadar çok ağrıyordu.Başımda ki yara için bir şey yapmalıydım yoksa mikrop kapıp beni süründürürdü.Elimi başıma uzatınca Rapheal de bana dönerek "Elini uzat "dedi.O da yanıma çömelmişti.Elini arka cebine uzatarak çakıya benzeyen ama ucunda obsidiyen olan bıçağı çıkardı.
Bıçağı görünce elimi hemen geri çektim fakat bileğimi tutmuştu bile "Lütfen Amelia sana zarar vermeyeceğim.Sadece iyileşmene yardımcı olacağım"dedi.İçimi korku sarmıştı.Elindeki obsidiyen bıçağı derimin yakınına getirdikçe kolumda daha da çok yanma hissediyordum.Ona güvenmemem gerektiğini biliyordum.Avucum da hissetiğim kesilme hissiyle yanma hissi bir oldu.Görüşüm bulanıklaşıyordu.Ne olamaz dı onun ellerinden ateş mi çıkıyordu?Bu imkansızdı.Başımı arkaya yaslayarak ,birazdan kan kaybından öleceğim diye düşündüm.Gözlerimi kapamıştım ki yine o ufak oğlan çocuğu belirmişti.O ana geri dönmüşütm sanki kollarını benim boyuma dolamıştı çocuk.Geriye çekildiğinde ise gözleri yaşlı bir biçim de "Sana güveniyorum Amelia ,sende bana güvenmelisin "dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dokunulmaz ve Ateş
Mistério / SuspenseHayat bir oyun tahtasıdır.Her karede farklı bir oyun döner.Hayatın oyununa dahil olma sırası Amelia ve Raphela de.En önemli taşların onların olduğu bir karede yaşananlar. Sürgün edilen bir kız ve onu kızı avlayacak,kandıracak olan bir e...
