Son Süvari

Y5 | Kurtuluştan Felakete Doğru | H5

Tanrıya şükür ki valizimin hangi odaya gittiğini öğrendim. Ve ben müdireyle tartışırken Umut'un gelmesine ilk defa sevindim. Ondan beni odama bırakmasını istediğimde odamda benim için bir sürpriz olduğunu söyledi. Bende fırsattan yararlanmak amacıyla onun peşinden odama gittim. Aklımda sadece odada neyin olduğunu tahmin ederken sülüğe neler yapacağımı düşünmemiştim. Onun bana böyle davranmasına asla izin veremezdim. Hem de ben ona bir şey yapmamış olduğum halde. Umut önden gidip bana kapıyı açtığında bir anda kendimi yerde bulmamla Umut kahkaha atmaya başladı. Ben ona aval aval bakarken üstümdeki şeyi görmemle ona sarıldım. Bu benim minik ejderhamdı. Ona bu kadar çabuk bağlanmış olmam tuhafıma gitse de onun buradaki tek sırdaşım olacağına ve bana bu zorlu yolda yoldaş olacağına inanıyorum.

" O zaman doğru şeylere inanıyorsun. Hayat ben senin ömrümün sonuna kadar yoldaşın olmak için buradayım zaten."

Az önce bana cevap veren ejderha mıydı? Yoksa benim bile bilmediğim iç sesim mi var acaba? Şu anda nasıl görünüyorum merak ediyorum çünkü umut korkmuş gibi beni omzumdan tutup sarsıyordu.

- Hayat iyi misin? Betin benzin attı. Ben kime diyorum. Bu beni neden duymuyor. En iyisi yatağa götürsem iyi olacak yoksa şimdi bayılacak.

- U..umut sana bi.. şey soracam ejderhalar konuşabilir mi? Yani düşündüklerine cevap verebilir mi?

- Ne yani bu muydu seni bu hale getiren bende başka bir şey oldu zannettim. Onlar sadece bağlandıkları kişilerin zihninden konuşabilirler. Yani bu da onunla konuşabileceğin anlamına gelir.

- Bağ dedin de aklıma geldi. Sen de benim zihnimden konuşabilir misin? Yani ejderhayla da bağımız varmış ya ondan sordum?

Ben neden bir anda kendimi salak, Umut'u da en zor denklemi çözmüş bir dahi olarak görüyorum. Bak aklım yine karıştı şimdi bu benim düşündüklerimi filanda duyuyor mudur? Hayır yani izinsiz kimsenin neyi düşündüğümü bilmesini istemem. Hem zihin insanın en özel anılarının ve düşüncelerinin bulunduğu gizli kasasıdır.

" Haklısın ama şöyle onunla sadece sen istediğin zaman konuşabilirsin ve de o senin düşündüklerine veya anılarına erişemez. Bu arada ben Aden . Unutma ben her zaman senin yanındayım süvari."

Ah rahatladım. Hiç değilse ukala beni duyamıyor. Bu da bir şeydir. Neyse şunu odadan çıkarsam iyi olacak.

- Umut artık gidebilirsin. Ben biraz daha burada takılacağım sakın bana o sülüğü de kontrol için yollama yoksa bu sefer elimden kimse alamaz onu!

- Tamam siz nasıl isterseniz zaten onunda seni görmek isteyeceğini hiç sanmıyorum.

- Ukalalık yapma da çık biraz dinlenmek istiyorum.

Ve en sonunda odadan çıktı. Bende Aden ile birlikte buradan nasıl çıkabileceğimizi sorsam iyi olacak.

"Seni duyduğumu biliyorsun yani demem o ki buradan kolay kolay gidemeyiz ama tabi ki getirilirken bir yol görmüştüm. Sanırım bazı öğrenciler gizlice oradan ormanın içine gidiyor. O yoldan çıkabiliriz. Ancak benim anlamadığım nereye ve neden gideceğiz?"

- Aden ben buraya ait değilim. Baksana herkes çok farklı. Ben ise tuhafim anlasana buraya göre değilim. Ve ben burada daha fazla dayanamam.

" Tamam sen nasıl istersen birazdan yemek saati onlar yemekhanede yemek yerken bizde çıkarız ama dışarda koruyucular olabilir onun için sana getirilmeden önce pelerin almıştım onu giy."