Son Süvari

H9 | Kayıp Ejderha (ADEN) Ve İnfinitum

Multimedya ~Hayat SOYLU~

Bahçeye çıkalı kaç saat olduğunu bile bilmiyoruz. Toprak ve Çınar Aden'i bulmak için bahçedeki herkesin aurasına baktılar ama hala birşey yok. Ben artık bu durumdan sıkılmaya başladım. Bahçedeki en büyük ağacın altına gidip bağdaş kurdum ve zihnimden Aden'e seslendim. İlk defa hiç ses vermedi. Genelde zihnimden bana akıl verirdi veya benimle düşünceleri hakkında konuşurdu. O iyi bir sırdaştı doğrusu. Beni yalnız bırakmayacağı konusunda bir söz vermişti ve ne kadar uzak olursak olalım birbirimizi bulabileceğimizi söylemişti. Ama şimdi o yoktu. Bulamıyordum ve verdiği sözü tutacağını bildiğim için pes etmeyecektim. Onu bulmak zorundaydım. Buradaki en büyük destekçim ve yardımcım oydu. Ve ben onsuz kendimi bir boşlukta gibi hissediyorum.

- Aden lütfen bana ses ver! Ben sensiz buralarda ne yaparım. Bana veya başka birşeye mi kızdın anlamıyorum. Başına bir şey mi geldi? Sen böyle yapmazdın. Lütfen lütfen sesimi duy ve bana kulak ver. Benim sana ihtiyacım var, seninde bana ve seni bulmadan da pes etmeyeceğim!

Umarım beni duyarsın Aden. Ben sensiz ne kadar dayanırım bilmiyorum. İçimden sanki birşey geçti gibi hissettim. Ve bir anda kendimi yerde buldum. Az önce ne oldu öyle! Ben sadece oturuyordum ve ah bileklerime sanki biri kızgın demir değdiriyor... Neler oluyor? Canım yanıyor dayanılacak gibi değil. Bilincim açık olmalı, bunun Aden'in kaybolmasıyla bir ilgisi olmalı! Ama nasıl yani o odadaydı Umut gittikten sonra neden tek gitmiş olabilir ki. Ben acılarımla yerde debelenirken Umut'un sesiyle az da olsa kendime geldim.

- Hayat neler oluyor? Biri mi geldi? Birşey mi yaptı sana? Kıvranmayı kes de cevap ver bana! Bir dakika... Ejderha ona birşey olmuş olmasın siz birbirinize bağlısınız eğer birinize birşey olursa öteki de onu hisseder. Hayat söyle bana ne hissediyorsunuz? Çabuk ol lütfen Hayat bir şey söyle!

- Acı sadece acı bileklerimden bütün vücuduma yayılıyor.. Lütfen biri son versin şuna daha ne kadar dayanırım bilmiyorum. Aaaaaa.... Bu böyle olmaz Umut benim hemen Aden'i bulmam lazım! O daha yavru benim onu korumam gerekiyordu ama lanet olası uyku yüzünden onu koruyamadım!

- Tamam sakin ol şimdi bunları düşünme sadece nasıl bir acı olduğunu söyle buz gibi mi yoksa ateş gibi mi?

- Sanki damarlarımda kan yerine kızgın lavlar dolaşıyor. Çok acı çok yanıyorum Umut YANIYORUM!

- Bu olamaz zehir enjekte ediliyor olmalı ama hangisi bunu bir kişi anlar Deniz buraya gel çabuk! Elini tut ve ona yardım et! Sen anlarsın zehirlerden hangisinin nasıl etki ettiğini panzehirinin olup olmadığını. Ve acele et fazla vaktimiz olmayabilir!

- Hemen hallediyorum sen merak etme ve umarım bir panzehir vardır yoksa sonuçlarını düşünmek bile istemiyorum.

Ben bilincimin kapanmasını engellemeye çalışırken bir yandan da Aden'i düşünmeye devam ediyordum. Denizde yanıma çöküp elimi iki avucunun içine aldı ve gözlerini kapattı. Elleri parlayınca biraz şaşırdım ama bunu sonra sorgulayacağım önceliğim Aden'in hayatını kurtarmak olmalı. Ve ben ne pahasına olursa olsun bunu başaracağım!

- Umut üzgünüm ama bu infinitum ( sonsuzluk ) zehiri bunun bir panzehiri henüz bulunmadı. Ve Hayat ile ejderhası gün geçtikçe ölüme gidecek. Bunun bir çıkış yolu yok.

- Hiçbir şey imkansız değildir! Onu kurtarmak zorundayım. Ah! kahretsin bunların hepsi benim suçum onları yalnız bırakmamalıydım o zaman odaya Yaren girip mektubu bırakmaz ve Adende kaybolmazdı.