Umut
Hayat beni bırakalı tam bir hafta oldu ve Aden yaşıyor ama ben yaşıyor muyum? Tek değer verdiğim kişi de beni bıraktı. Peki şimdi ne yapacağım ben! Her gün onu camın arkasından gözetliyorum. Ölmediğini biliyorum! O hala yaşıyor bana göre ama buna kimse inanmıyor. Eğer ben izin verseydim onu toprağa göndereceklerdi. Bunu ona yapamazdım, onu oraya gönderemezdim. Orası soğuk ve o yalnız kalırdı. Bu yüzden onu camdan bir mezara koyduk ama o uyanacak bunu biliyorum. Adende onu benim gibi yalnız bırakmıyor. Artık kendi odama gitmek yerine onun yanında kalıyorum. Onu bütün tehlikelerden uzak tutmalıydım ama o bunu istemedi, kendini hep tehlikeye atıyordu.
Yaren bunu kendi hayatıyla ödedi. Onu sonsuza kadar lanetli olarak buza çevirdim! O bundan daha fazlasını haketti ama Hayat olmayınca bunu yapmanın da bir anlamı kalmadı. Her gün ona neler yaptığımı, onu nasıl sevdiğimi, geçmişte yaşadığım bazı şeyleri anlatıyorum. Arada kızlar gelip onu kontrol ediyorlar. Vaktin azaldığını biliyorum ama onların bunu bana hatırlatmalarına gerek yok özellikle de Alev hanım geldiğinde hep bunu söylemesi kalp atışlarının azaldığını ve artık zorla nefes aldığını biliyorum ama onu geri getirebileceğimi de biliyorum. Aden de geri gelmesini istiyor bunu hissediyorum. Onunda durumu Hayat gibi artık zorla hareket etmeye başladı. İkisi de yavaş yavaş ölüyor ve benim elimden hiçbir şey gelmiyor!Hayat
Bir ormanın içinde nereye gittiğimi bilmeden dolaşmak ve bütün sorumlulukların baskısından kurtulmak çok güzel hissettiriyor. Burada sadece ben ve Huzur var. Burayı özgürlüğün kendisi olarak görüyorum ve geri dönmek istemiyorum. Arada birkaç canlıyla hatta ağaçlarla bile konuşuyorum. Bir ağaç ölecekken ona yaşama şansı verdim.
- Teşekkür ederim majesteleri ama sizin burada değil, evinizde olmanız gerekiyor.
- Artık burası benim evim dostum. Geri dönemem hem ben bir kraliyet ailesinden değilim neden bana majesteleri dedin?
- Zamanı geldiğinde öğrenirsiniz. Hem sizi bekleyen insanlar ve başka türler var onların umudusunuz bundan kaçamazsınız!
- Ya kaçarsam ya da ben bunu istemiyorsam ne olacak zorla güzellik olmaz ki!
Hem beni kimse sevmiyor Aden dışında o da umarım iyileşmiştir.- Bundan emin olamazsın dinle ondan sonra konuş kimsenin seni sevip sevmediğini majesteleri...
" O gün onu yapmasaydın daha mutlu olabilirdim. Sana da bu dünya da yaşamak için güzel şeyler olduğunu gösterebilirdim. Ben seni sevdim belki de kendimden daha çok bilmiyorum. Ama ben senin deliliğine, kaçmalarına ve cesaretine aşık oldum Hayat! Sen neden bana bir şans vermedin, neden beni göremedin, neden beni sevemedin de bırakıp gittin? Ben artık dayanamıyorum sen kendin için kimsenin ölmesini istemedin ama ben yaşamıyorum ki öleyim!"
Bu kadifemsi bir o kadar da catallaşmış ses aklımdaki tek kişiye ait. Umut. Onu gerçekten sesini duyunca özlediğimi anladım. Aslında onun beni seveceğini düşünmemiştim. Gerçi kimsenin beni seveceğini düşünmedim. Demek bana değer veriyor. Ama bunun için geç değil mi? Yani ben artık öldüm, ölmüş olmam gerekiyor. Bana ulaşamaz! Hem zehirin etkisi hem de Aden'i kurtarmak için harcadığım enerjinin beni öldürmüş olması gerekiyor.
- Hayır majesteleri ölmediniz ama yaşıyor da sayılmazsınız! Siz şu anda sadece zihninizin içinde sıkışıp kaldınız o kadar ve buradan çıkabilirsiniz sadece istemeniz yeterli. Peki siz istiyor musunuz?
- Ben bilmiyorum ne istediğimi bilmiyorum? Ne yapacağım yani benim istemediğim şeyleri yapamam ki ama onlar yapmamı istiyor! Peki neden istiyorlar kendileri için mi yoksa başkaları için mi? Anlayamıyorum hiçbir şeyi anlayamıyorum! Ben kim olduğumu bilmek istemiyorum sadece o kadar.
- Zaten kim olduğunuzu bilmiyorsunuz! Neden majesteleri dediğimi bile bilmiyorsunuz ama zihninizi zorlarsanız ve kilitli kapıyı aralayabilirseniz herşey bir bir çözülecek sadece kendinizi keşfedin, bulun ve içimizdeki Hayat'ı ortaya çıkarın! Şimdilik hoşçakalın efendim...
Gözüm kararıyor, başım dönüyor ve bilincim kapanıyor. Neler oluyor? Ben gerçekte kimim? Peki içimde kaç tane hayat var. Bu gerçekten çok tuhaf..
∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆
Herkese merhaba nasılsınız bakalım...
Evet çok kısa bir bölüm oldu biliyorum ve Hayat hala ne yaşıyor ne de ölüyor daha o bile belli değil...
Kafamda bir kurgu için bir tilkiden daha fazlası kuyruk sallıyor. Hepsini yapmaya çalışıyorum...
Elimden geldiğince heyecanlı yapmaya çabalıyorum..
Ama siz bana yardımcı olmuyorsunuz hiç hepiniz birer hayalet okuyucu olarak çok başarılısınız bakıyorum da... Peki bana neden oy veya yorum gelmiyor bunu açıklar mısınız lütfen!?
Neden beni deli etmeye çalıştığınızı düşünüyorum ben yani tam 10 bölüm attım ama hala yorum yok neden böyle olduğunu açıklayın bana çabuk açıklayın...
Neyse boşverin beni siz zaten hiç önemsemiyorsunuz...hayat ve Umut'un kaderini yazandan sevgilerle...
![](https://img.wattpad.com/cover/120575988-288-k376259.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Süvari
FantasiaNeden bir kızın hayatı normal olmak istedikçe tuhaflaşır. Yani neden yüzyıl geçtikten sonra kader bu kadar yeteneği tabi ona göre laneti sadece kendisine yükledi. Hayat'ın başından geçenlere ortak olup onunla geçmişiyle yüzleşmesini sağlamaya ne de...