Son Süvari

Y29 | Kraliçemiz Çok Yaşa!

Birkaç gün içinde tüm krallık savaşa hazırlanmıştı. Bazıları daha ne olduğunu anlamadan sahte kralın ordusunda buldu kendini. Sahte kral o kadar öfkelendi ki bazı köylerde savaşa katılmayanların evlerini hatta daha ileri giderek ailelerini katletti. Bunun olmasını istemeyen mecbur katılmak zorunda kaldı. Bunu duyan Hayat bir an önce saldırıya geçmeye karar verdi yoksa birçok aile suçları olmadığı halde savaşın gazabına uğrayacaktı. Krallığın dört bir yanı sarılmıştı artık savaş zamanı gelmişti. Diğer krallıklar kral ve kraliçenin müttefiki olmuşlardı. Onlarda sahte kralın zulmüne yenik düşmenin bedelini ailelerinden bazılarını kaybederek ödemişlerdi. Bu zulümlere artık bir dur demenin hatta son verme vaktinin geldiğini biliyorlardı ancak kimse cesaret edemezken bunu nasıl yapacaklardı. Onlar için kral ve kraliçenin dönüşü bir mucizeydi.

" Siz güney cephesine gidin ben kuzey cephesinde olacağım oradan direkt kanallardan yola çıkacağım. Alttaki su yollarına birkaç birlik yerleştirin oradan geleceğimizi tahmin edemezler. Hadi çabuk olun. Unutmayın zafer bizimdir bunlar sadece pürüzler bizler onları törpüleyerek temizleyeceğiz!"

" Prensesi duydunuz millet şimdi herkes görev bölgesine acele edin ama dikkatli olun. Geleceğimizi biliyor olabilirler ancak nasıl geldiğimizi bilemezler."

Herkes dört bir yana dağılmış bizden bir işaret bekliyordu. Ailem güneyde beklerken ben ve Umut kuzeyden ilerliyorduk. Burada bulunan yeraltı kanallarından geçerek içeri girmiş olacağız tabi bir sorun çıkmazsa.

Kanallar hiç tahmin ettiğim gibi değildi. Ben buranın daha çok tozlu fareler ve örümceklerin sardığı bir yer olarak hayal etmiştim. Aksine tek bir toz bile yoktu etrafta sanki daha yeni temizlenmiş gibi duruyor. Burada bir gariplik vardı. Elimi uzatarak arkamdan gelen Umut'un durmasını sağladım. O da bir tuhaflık olduğunun farkındaydı. İçimdeki his onun burada olduğunu söylüyordu. Sahte kral o çok uzakta değildi biliyorum onu hissedebiliyorum. Tıpkı onun da beni hissedebildiği gibi. Elimi yavaşça indirerek Umut'un elini tuttum. İçimdeki korku kendim için değil onun içindi. Ne pahasına olursa olsun kimsenin canına veya malına zarar gelmemeliydi. Sahte kral hariç o iblisti. Ve bence onun gibiler yaptıklarının bedelini ödemeliydi. Onun cezasına ise halk karar verecekti. Bu onların hakkıydı! Onlara yapılan o eziyetlerin, kaybettikleri hayatların ve daha nice zorlukların hesabı sorulmalıydı ve bunu onlar yapacaktı.

Ejderha kral bir sorun olduğunu hissettiği anda kendi çocuğu olan Adeni aldığı gibi ejderha ordusuyla ikisi önde diğerleri arkada gökyüzünden uçuşa geçmişlerdi. Savaş başlamıştı haber verilmesi gerekiyordu. Çıkardıkları alevler ortalığı kızıştırırken dikkat çekmeyi başarmışlardı. Halk onları ilk defa bir bütün olarak görünce korkmuştu. Sahte kralın arkasında bıraktığı ordusu onunda savaşa gireceğini zannediyor ancak o çoktan görünmeden kaçma planını harekete geçirmişti. Karşıdan gelen heybetli kral ve kraliçeyi görenler gözlerine inanamadı fakat sahte kralın söylediği şey ise bunun bir illüzyon olduğu kanısına varmalarına sebep oldu. Ancak gözleri yalan dese de kalpleri gelenlerin gerçek kral ve kraliçe olduğunun farkındaydı. Kral ve kraliçe ejderhaları gökyüzünde görünce harekete geçti. Bütün krallık şimdi kuşatma altındaydı. Kimseye zarar vermeden ilerleyen ordular onlara saldıranları fazla zarar aldırmamak için esir alıyorlardı. Bazılarını ise kral ve kraliçenin yoluna davet ediyor, gelenlerle yola devam ediyorlardı. İnsanlar bunları düşman olarak görüyordu. Bazılarının onlara katıldığını farkedince şaşırdılar ancak öldürmek yerine esir aldıklarını görünce daha çok şaşırdılar. İçlerinden bazıları bunlar düşman olsaydı bizi çoktan öldürürdü diye düşündüler ve böyle düşünenler anında düşman olarak gördükleri birliklere katılmaya başladı. Kral ve kraliçenin ordusu çoktan saraya varmıştı. Bütün saray arandı ama sahte kral yoktu onun yerine ardında bıraktığı cesetler bulunuyordu. Sinirlendikçe aldığı o canların geride bıraktığı izler... Savaş onlar için bitmişti ama ya yeraltında bitmiş miydi? Herkes prensesin gelişini bekliyordu. Tek bir havadis tüm herşeyi değiştirecek...