Sorrowful April

16 Nisan 1991, Salı, 23.16

Jirisan Dağı

Büyük, kasvetli ve tahta bir evin bahçesinden uzanan toprak yolun sağında kalan ağaçlık alan

Sağanak Yağmur

Genç bir kadın, ayakları çıplak ve üzerinde sadece bir gecelik var. Genç kadın arkasına bakmadan koşuyor. Yerdeki dallara, ağaçlara değen ayakları acıyor ve kanıyor. Genç kadın korkuyor, gözünden akan yaşlar görüşünü bulanıklaştırmış. Genç kadın kaçıyor.

Arkasından gelen bot seslerini duyunca korkudan nefesi kesiliyor bir anlığına. Buldular. Bu sefer daha çok korkuyor ama koşamıyor. Ayakları paramparça olmuş. Genç kadın bir ağacın arkasına saklanıyor. Tırmanmayı biliyor oysaki... Ama yağmur izin vermez ona, biliyor. Zaten yaralı ayaklarında da güç kalmadı.

Sıktığı avucunu açıyor genç kadın. Elinde bir mendil var, açıyor içini. Kızının... Minicik, biricik kızının daha dün kestiği ilk saçları... Burnuna getiriyor yavaşça, kokusunu içine çekiyor. Gülümsüyor bir anlığına. Gökyüzüne kaldırıyor başını, öyle karanlık ki... Dua ediyor birilerine, kim olursa olsun... Ne olursa olsun kızını korusunlar diye. Mendili kapatıyor. Bembeyaz bir mendil, altın sarısından işlenmiş iki tane harf var üzerinde, latin alfabesi. Mendilin üzerini öpüyor genç kadın.

YH.

Bot sesleri yavaşlıyor, tam kulağının dibinde.

Romantik bir Nisan yağmuru olabilirken bu gecenin adı, hüzünlü bir Nisan'a dönüşüyor.

Genç kadının vücudu kaç tane bıçak darbesi aldığını unutuyor. Genç kadının kanları yağmur suyuna karışıyor. Ama avucu sımsıkı, gözleri kapalı... Beyaz gecelik kırmızı oluyor, paramparça. Ayakları, o zavallı ayakları şimdi vücudunun geri kalanından daha sağlam.

Böyle kanlı bir Nisan gecesinde, 1991'de, genç bir kadın öldürülüyor.

Nedenini kimse bilmiyor.

Mendilin sahibi dışında...

_________

Merhabalar~ 

Bir yolculuğa daha başlayalım...

İyi okumalar, iyi eğlenceler.