ŞÜPHE

ŞÜPHE/8.BÖLÜM

       ALIŞVERİŞ...

       Hastane de ki muayenemden sonra kendimi daha iyi hissetmeye başlamıştım. Çünkü her şeyim normal çıkmıştı. Doktor bebeğimin cinsiyetinin erkek olduğunu söyleyince Kemal bir oğlu olacağı için sanki daha çok sevinmişti. Gerçi Doktor "Hazır mısınız cinsiyetini öğrenmeye?" dediğinde fark etmez ilk bebeğimiz sağlıklı olsun yeter demişti ancak erkek olduğunu öğrenince de yaşasın diye de bağırmıştı. Artık oğlumuz için odasını hazırlamaya başlasak iyi olur. Karnın da büyümeye başlayacak sana giymen için hamile elbiseleri alalım demiş ve yolumuzda ki ilk alışveriş merkezinde durmuştu.

       İlk önce bir bebek mağazasına girdik. Çok etkilenmiştim. Burada çocuk beşiğinden, giysilerinden oyuncaklarından her şey rengârenkti. Kemal benden daha heyecanlı idi. Her gördüğü kıyafete farklı bir tepki gösteriyor çok güzelmiş bunu da alalım deyip sepete atıyordu. Uçuk mavi ile yeşilin tonlarından oluşan bebeğimiz için beşiğini, perdesini halısını hatta odasına koyacağımız oyuncaklarına kadar her şeyi büyük bir heyecanla seçmiş ve gün bitmeden her şeyi yollamalarını istemişti.

       Eve geldiğimizde oldukça yorulduğumu fark etmiştim. Aldığımız her şeyi tek tek açıp tekrar bakmak istediğimde Kemal birden elimden almış, "Kirlenmesinler canım ben onları odası gelince yerleştiririm" demişti. Biraz garip gelmişti bu davranışı zaten aldığımız hemen her şeyi kendisi seçmiş resmen bana söz hakkı dahi tanımamıştı. O an orada şaşkınlıkla bir şey söylememiştim ama şimdi düşünüyorum da benim gösterdiğim her şeyi görmezden gelip "Bu daha güzel hayatım!" deyip kendi seçtiğini sepete atmıştı. Onu kırmamak için bir şey söylememiştim ama sanırım ben kendim kırılmıştım. Sonuçta o benim bebeğimdi onu ben doğuracaktım ve istediğim her şeyi alabilecek durumda iken bebeğime hiçbir şey seçememiştim...

       Biraz sonra bebeğimiz için aldıklarımızı getirdiler. Kemal karyolanın, gardırobun, oyuncakların nereye konacağını sanki önceden ayarlamış gibi daha odaya eşyalar gelir gelmez yerlerini söylemişti bile. Burada da bana söz hakkı tanımamıştı. Ben de Kemal'e o karyolanın oraya sığacağını nereden bildin dedim. Karyolayı monte eden çocuk "Ağabey birkaç kere önceden mağazamıza gelip her şeyi ayarladı, ölçü bile vermişti" deyince birden Kemal benim sanki duymamam gereken bir şeyi duymuşum gibi acele ile "Sen git dinlen canım, bugün çok yoruldun" deyip beni dışarıya çıkarmıştı.

       Odadan çıkmıştım ama Kemal'in bu davranışı garip gelmişti. Yani çocuğun söylediğine göre Kemal o mağazaya daha önce gitmiş alacağı şeyleri bile ayarlamıştı. Bunu neden benden gizlemişti ki...?