EVE DÖNÜŞ...
Bugün dördüncü gün. Artık bebeğimin bir adı ve kimliği var. Sezgin Çınar...Niye bu ismi seçtiğimi bilmiyorum ama dün rüyamda sanki bana biri sezgine güven diye sesleniyordu. Evde doğru dürüst Kemal ile oğlumuzun adı ne olsun diye düşünmemiştik bile. Sanırım bu işareti bekliyordum. O da itiraz etmedi ve kabul etti. Şu an bebeğimle eve gitmeye hazırım. Emine Hanım'la birlikte doktorumdan son gerekli bilgileri de aldık ve hastanenin çıkışına indik. Kemal bizi araba da bekliyordu.
Eve geldik. Dikişlerim yüzünden halen ağrılarım var. Kemal hemen istersen yatak odana götürelim yat dinlen demişti. Ancak ne olduysa birden merdivenin oraya geldiğimde içim ürperdi. Sanki merdivenlerden yuvarlanacakmış gibi bir hisse kapıldım. Başım döndü. Tırabzana sıkıca sarıldım. Emine Hanım'a bana buraya yatmam için bir yer hazırlar mısınız? Ben yukarıda yatmak istemiyorum demiş ve Kemal'in buna itiraz edecek açık kapı bulamaması içinde koltukların orada ayakta beklemeye başlamıştım. Emine Hanım da beni ayakta bekletmemek için yukarıdan bir yastık, çarşaf ve bir pike kapmış ve hızla koltuklardan birini açıp yatak haline getirmişti bile. Hemen uzandım. Oğlum halen hastanede koyduğumuz pusetin içinde idi. Yavaşça uyandırmadan alıp onu da yanıma koydum. Kemal sadece bizi izliyordu. Ama ona bu sefer oğlumun kıyafetlerinin alınmasında, odasına nelerin konulacağı konusunda verdiğim tavizleri vermeye asla niyetim yoktu. Kararlıydım yukarıda yatmak istemiyordum. Hele oğlumu ayrı bir odada yatırmak hiç istemiyordum...
Emine Hanım'a hiç yemekle uğraşmayın sizde kaç gündür hastanede benimle yoruldunuz gece bile bebeğe siz baktınız. Şuradan birer pizza söyleyelim sonra da sizde biraz dinlenin demiştim. Kemal de itiraz etmemiş hatta pizzacıyı bile arayan o olmuştu. Sanırım anne olmak beni azcık da olsa değiştirmişti. Yani kendimi daha güçlü hissediyordum. Bana Sezgin güç getirmişti. Beş gün önce olsa asla böyle şeyler hakkında karar vermez, verilen karara da uyardım. Halen ağrım çok vardı. Ama Sezgin'e bakınca bir anda tüm acımı unutuyordum.
Yemekten sonra uyumak iyi gelmişti. Kemal hastanede olduğum sürede bana vermeye çalıştığı ilaçları takip edememiş yine bu işi Emine Hanım'a devretmişti. Yalnız bunu yaparken başka birilerinin müdahale etmesini engellemek içinde sorana, kaza geçirdiği için psikoloğun verdiğini ve mutlaka içmesi gerektiğimi söylemesini istemişti. Beni sevdiğini düşünmesem bunda kesinlikle bir kasıt arayacaktım. Ama yine de bunu da çözmem gerekiyordu. Ama nasıl...?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞÜPHE
Mystery / ThrillerŞüphe paranoyak olmadığınız dozunu aşmadığınız sürece korkulacak bir şey yok tabii ki. Kimse korkmasın! Ancak bazen bildiğimizi sandığımız şeyler aslında bilmediklerimiz olabilir. Ya da gördüğümüz şeylerin bir de görmediğimiz en tehlikeli yüzü olab...
