Mafya/Jeon Jungkook

Bölüm 11

Bugün Jungkook aşkımın doğum günü.1 Eylül.Onu ik tanıdığım günden beri çok seviyorum.Ve bir sürü A.R.M.Y'de benim gibi onu çok seviyor.O bu sevgiyi sonuna kadar hak ediyor.Çok küçük yaşta çıkış yapmasına rağmen yetenekleri göz ardı edilemez.O biz A.R.M.Y'lerin elinde büyüdü.İlk çıkış yaptığında 15 yaşındaydı.Küçücük bir çocuktu.Bugün ise 20 yaşına basan kocaman bir adam oldu.Ben onunla biraz geç tanıştım ama hayatımın en güzel şeyini yaptım.İyikide Jungkook'u tanımışım iyiki Bangtan'ı tanımışım...

Doğum günün kutlu olsun Golden Maknae ❤

Daha nice mutlu ve A.R.M.Y'li senelere...

Medyada Jungkook.
Allahım çoh dadlu yaaağğğ!

O bizim asla büyümeyecek koca bebeğimiz.

Ayrıca herkese iyi bayramlar.💕🌷

İyi okumalar...

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

Her zaman gidip gelmek rutin haline gelmiş olan yolları geçtikten sonra evimin önünde durduk.

"Vay be!Yıllardır gelmiyordum ama hiç değişmemiş!"diyen Tae'ye gülümsedim.Keşke bilse o evde değişen o kadar çok şey olduğunu.Mesela artık 3 kişi yerine sadece tek kişinin yaşadığını.Burukça gülümseyerek arabadan indim.Jungkook ve Tae'de arkamdan geldi.

Mafya bozuntusunun teklifini kabul etmek zorunda kalmıştım.Peki beni neyle tehdit etmişti biliyor musunuz?Onu sevdiğimi Tae'ye söylemekle!Nereden anladı hala bilmiyorum!

Şimdide evime gelmiştik.Eşyalarımı alıp temelli Jungkook'un evine yerleşecektim.Eski bina kapısından içeri girdikten sonra asansör olmadığı için yürüyerek 3 kat çıktık.Bu ev ben doğmadan daha önceydi.O yüzden de biraz eski.Yani bir 30 yıllık falan.Ama ben dairemin içini kendime göre döşemiştim.Annem ve babam öldükten sonra daha az acı çekebilmek için hatıralarını azaltmaya çalıştım ve tüm evi yeniden dekore ettim.

Daire kapısının önüne geldiğimizde Tae heyecanla zile basıyordu ama açan olmayacağını bilmiyordu tabiki.Kapının yanındaki kutudan evin yedek anahtarını çıkarıp kapıyı açtım.Ayakkabılarımı soyarak içeri girdim.Tae ve Jungkook'ta girdiğinde kapıyı kapattım.Tae evin değişmiş haline bakarken ağzı bir karış açıktı.

"Ev...Tamamen değişmiş.Annen ve baban nerede peki?"

"Yoklar."

"Ne demek yoklar.Tatile falan mı gittiler?"dedi Tae merakla.Keşke tatile çıksalar.Açıkçası bunu Tae'ye söylemeliydim.Ama ona kızmıştım.Anne-babamı bir yıl önce kaybettiğimde ona söylemedim.Çünkü o da bana neden gittiğini söylememişti.

"Evet tatile gittiler.Bir daha gelmemek üzere."dedim salona geçerken.

Onlarda arkamdan geliyorlardı.
"Nasıl yani?"

"Öldüler Taehyung.Bunun neresini anlamıyorsun!" Gözlerim dolmuştu.

Kendimi koltuklardan birine attığımda Tae'de gelip yanıma oturmuştu.Jungkook'ta diğer yanıma.Aman sen gelmesen olmaz!Tae Jungkook'la yaşamaya başlayacağımı söylediğimde çok kızmıştı zaten.

"Ne demek öldüler!Neden bana söylemedin?"Bıkkınca ona baktım ve konuşmaya başladım.Ağlamamak için zor duruyordum.Açıkçası çok iyi ebeveynlerim yoktu.Annem sürekli başka adamlarla konuşurdu babamsa sürekli içip içip beni döverdi.Daha sonra üniversiteye başlayıp yurtta kaldığımda aynı şeyler devam ediyordu.Haftasonları eve geldiğimde mutlaka bir posta dayak yerdim.Doktorluğa başladıktan sonra babam daha fazla el kaldıramadı bana.Onu polise verdim çünkü.Bir kaç gün yatar çıkardı.Daha sonra bıraktı.Geçen sene trafik kazasında ölmüşlerdi.Her ne kadar iyi olmasalarda.Anne baba işte...Atsan atılmaz satsan satılmaz...