Mafya/Jeon Jungkook

Bölüm 20

İyi Okumalar!!!

Çalan telefonumla birlikte dudaklarımı Jungkook'un dudaklarından ayırdım.Elimi cebime atıp telefonumu aldım.Jimin arıyordu.Jungkook tekrardan dudaklarıma uzandı.
"Boşver şimdi telefonu.Sonra bakarsın."

Ancak Jimin'in oğlu benim hastamdı ve acil birşey olabilirdi.Telefonu açmalıydım.Ayrıca bu kadar yeterli.Biraz daha devam edersek Jungkook daha ileriye gitmek isteyecek ama ben bunu şuan istemiyorum.

"Bakmam gerekli.Biliyorsun,oğlu benim hastam ve önemli birşey olmuş olabilir."

Arama bitip,bir daha başladığında açmam gerekliydi.
"Jungkook lütfen."
"Peki." deyip benden biraz uzaklaştı ancak hala bana yaslanıyordu.Titreyen ellerimle telefonu açtım.

"E-efendim Jimin-sshi?"

Jungkook düz bir şekilde bana bakıyordu.
"Oğlunuz iyi görünmüyor mu? Ah,peki o halde gelin."

Jungkook hafif kaşlarını çatmıştı.Jimin'den hoşlanmadığını biliyordum.Açıkçası Jungkook'u vurduğu için bende sevmiyordum ancak benden yardım isteyen birine yüz çeviremem.

"Eee ben,Mavi Malikhaneyi biliyorsunuz değil mi?"

Jungkook kolumu tuttuğunda ona baktım.Jimin oğlunun iyi olmadığını söyledi ve evime gelmek istedi.Ah! Bunu Jungkook'a nasıl açıklayacağım?

"Evet,Jungkook'un evinde kalıyorum."

Telefonu kapatıp cebime geri koydum.

"Ne oldu?Ne konuştunuz?"
"Oğlu rahatsızlanmış.O da evime gelmek istedi."

Kolumdaki elini arabaya yasladı ve derin bir nefes aldı.
"Ne demek evime gelmek istedi? Madem oğlunu çok düşünüyor hastaneye götürsün.Sen de tabi buraya gelmesini söyledin değil mi?"

Başımı eğdim.Kötü hissediyordum nedense.Başımı kaldırıp gözlerime baktı.

"Önemli değil Hwa Rin.Sonuçta bu senin işin,bunu yapmak zorundasın.En azından seni kendi evine falan davet etmedi.Gelsin bari,belki gece gece macera yaşarız."

Yavaşça koluna vurdum.
"Sakın öyle birşey yapma bak!"

Kaşlarını çatıp,eski pozisyonumuza döndü.Bedenlerimiz birleşmiş gibiydi.

"Neden? Üzülür müsün?"
"Hayır canım niye üzüleyim?"
"İyi.."

Gülüp omzunun altına girdim ve belini tutarak yürümeye başladım.O da benimle yürümeye başlamıştı ama tüm ağırlığını bana veriyordu.Bu da haliyle dengemi sarsıyordu.
"Yah!Jungkook-ah ağırlığını bana verme taşıyamıyorum."
"Ah öyle mi?" dedikten sonra iyice bana yaslandı.Güldüğümde bana yaslanmayı kesip elini omzumdan indirdi.Elimi tuttuğunda ona baktım.O ise ellerimize bakıyordu.Garajın kapısı açıldığında dışarı çıktık ve eve doğru yürümeye başladık.Evin kapısına geldiğimizde bahçeye Jimin'in arabası girdi.Jungkook elimi daha çok sıktığında gerildiğini anlamıştım.Jimin'le aralarında birşey olduğu kesin ama ne olduğunu bilmiyordum.

Jimin arabadan inip arka koltuktan oğlunu indirdi.Kapıya geldiklerinde Do Hae gülümseyerek bana el salladı.Bense sadece gülümsemiştim.

"Seni de gecenin bu saatinde rahatsız ediyorum ama kusura bakma Hwa Rin."

"Evet,ediyorsun."
Elimi sıkmaktan acıtan Jungkook söylendiğinde başımı eğerek gülümsedim.Beni kıskanmış olma düşüncesi beni mutlu ediyordu.

Bende onun elini sıktığımda bana baktı bense Jimin'e döndüm.

"Önemli değil Jimin-sshi ama bundan sonra oğlunu benden önce hastaneye götürüsen daha iyi olur."