Chasity // HP FANFIC

7

Yumoş yumoş bir aile bölümü oldu, bayılıyorum bu kaotik üçlüye.. Yorumlarınızı bekliyorum<333

PS: bölümleri düzenlerken kanser olacağım proof-reading yapmadığım için ama yapacak bir şey yok...

- Mayıs

"Şimdi doğru mu anlıyorum?" diye sordu Barty kaşlarının arasındaki deriyi işaret ve başparmağı arasında sıkarken. "Sylvan, sen ve Nott oğlanı enayi gibi nereye açıldığı belirsiz bir tünelde iki Weasle-bee kovalarken Yasak Orman'da mahsur kaldınız, bir yaratığa nerdeyse yem oldunuz, bir at-adam tarafından kurtarıldınız, sonunda da Hagrid'in evine saklandınız?"

"Bir de Weasley'lerden biri nerdeyse ölüyormuş ama onu da Sylvan'dan duydum, ayrı gruplardaydık ya."

Barty gözünün ucuyla Regulus'a baktı,

"Chasity'nin biyolojik olarak bizim olmadığına eminiz, değil mi?"

"Sence cidden sırası mı Barty?" diye sordu gri gözlerini kısarak çilli adama delici bakışlarıyla hayali oklar fırlatırken. "Biz Chasity normal bir hayat sürsün, tehlikeden uzak olsun diye uğraşıyoruz, Dumbledore moruğu kendi okulundaki tünellere sahip çıkamıyor..." Sinirle titrek bir iç çekti, Chasity'ye dönmeden, "Sen de sırıtma Chasity, orada yaralanabilirdiniz, daha kötüsü ölebilirdiniz."

Chasity, salonlarının cam kenarında bulunan tekli yeşil kaşmir koltuğa bacaklarını koltuğun kolundan sarkıtarak oturmuş- daha doğrusu yayılmıştı, biraz da umursamaz bir ifade vardı yüzünde.

"Ama ölmedik," dedi, kafasını geriye atarak Barty'ye dil çıkardı. "Önemli olan da bu değil mi zaten? Hem sizin de yaptıklarınız az değildi baba.. kendiniz anlattınız."

Barty yanına gelmiş, bir yandan yanaklarını sıkıyor, bir yandan da ikilinin konuşmasını pinpon maçı izlercesine izliyordu.

"Biz yaptık diye Ölüm Yiyen de olacak mısın, Chasity?" diye sordu Regulus, kollarını çaprazlamış duvara yaslıyordu sırtını.

Fazla tepki verdiğinin farkındaydı ama Chasity'nin kılına dahi zarar gelmesinin düşüncesi bile iliklerine kadar titretmeye yetiyordu. 

"Ne alaka şimdi?" derken Barty'nin ellerini yanaklarından kurtardı, bacaklarını topladı ve koltuğa düzgünce oturdu. "Tamam, akılsızlık ettik ama bu kadar tepki vermen fazla değil mi sence de baba?"

Babasından aldığı ela gözlerini aynı Regulus'un da daha az önce Barty'ye yaptığı gibi kısmış, evde olduğu için rengiyle oynamadığı kızıl kaşlarını çatmıştı. Özgürlük sarhoşuydu belki de, daha bir sene önce babasına hiç böyle diklenmezdi, sebebi yoktu ne de olsa... 

Abisinin aksine gürüldeyen fırtınaları değil de yoğun kış sisin andıran gözleri yumuşadı, uzun süre kızgın kalamıyordu sevdiklerine, ne yaparsa yapsın değişmeyen bir huyuydu. Sanırım bu huydan etkilenmeyen tek kişi de Sirius'tu, naparsın işte, şans!

"Chasity, biliyorum genetik olarak belayla haşır-neşir olma huyun var ama lütfen şunu da anla, biz senin güvende olmanı istiyoruz. Lütfen dikkatli ol." 

Chasity'nin içinde parlamaya başlayan korlar sönmeye yüz tutmuştu, birisi ona sert konuşunca tersleme isteği bazen konuları çok saçma hale getiriyordu, farkındaydı da, yine de kontrolü zordu.