Mission of a Fangirl

ROAD 16

Chapter 16: Thank you

Cheer's Point of view

Laking gulat ko nasa harap namin si Up. Tumingala ako sakanya palipat lipat ang kanyang tingin sa aming dalawa. Kaya bigla ako kumalas sa yakap naming dalawa.

Nabasag naman ang katahimikan ng magsalita si Up.

"Payag na ako naituloy ang tinutukoy niyo" Sabi neto, kita sa mata niya 'di niya alam ang tinutukoy namin.

"Pero sabi mo gusto mo ng walang ng gugulo sayo lalo na sa mga ganto, wag mo 'tobg gawin kung labag sa kalooban mo, ayoko makadagdag sa mga pr--" hindi ko na naipatuloy ang sinabi ko dahil binara na niya ako.

"Gagawin ko 'to para sayo, Wala akong pake kung magulo ulit ang tahimik kung buhay basta hindi ka lang maiwan ngayong taon dahil lang sa nadrop ka sa major mo. Mahalaga ka sakin, lahat ng mahalaga sakin pinapahalagahan ko at isa ka na dun"

dug! dug! shit! shit.

Iba ang dating ng mga sinabi niya sakin. Ayoko mali 'to. Ayoko magassume.

"Pero--"

"Walang pero, pero. Xander as soon as possible kausapin mo na si Sir De castro at alam mo na gagawin mo, sched mo kung ano is'sched, as long as hindi mad'drop si Cheer" Sabi neto dirediretso at tumalikod na sakin.

'Di ko mapigilan dinala ako ng mga paa ko sakanya at bigla ko siya niyakap habang nakatalikod siya siniksik ko sa likod niya ang mukha ko, at umiyak na ng lubusan. This day ang dami kung problema.

Nagaway sila papa at mama..

Nagkaproblema si mama sa trabaho niya..

Si papa naman nakita ko sa cellphone niya. na may tinetext siyang babae..

At si kuya, hindi na siya umuuwi. Hindi ko alam kung nasan siya..

Iniwan niya ako magisa. Iniwan ako ni kuya

Habang yakap ko si Up. Feeling ko komportable ako sakanya, Hindi ko alam pero bigla akong humagulgol ang sakit ng puso ko ngayon parang tinutusok. Hindi ko kinaya lahat ng pangyayari sa buhay ko ngayon.

*Flashback

Pagdating ko sa bahay pag hatid saakin ni up. Namilog ang aking mata ng may nakita akong vase na nabasag sa floor at nakita ko naman sa chair nagaaway sila papa at mama.

"Hindi ka na nahiya sa mga bata sa ginawa mong kalapastangan!  Hindi mo ba inisip kung anong mararamdaman ng mga bata pag nalaman nila na" Tumigil si mama sa kakasalita dahil parang sasabog na ang puso niya dahil sa ginawa ni papa sakanya.

"Na may babae ka! Ha! Sabihin mo! Kulang pa ba ha!" Sigaw ni mama kay papa hindi na nagsalita si papa kita kita sakanyang mata na masyado rin siyang nasasaktan dahil sa pagkakamali na ginawa niya.

Hindi rin nag sink in sa utak ko na may babae si papa. Ayoko mag hinala kaya minsan hindi siya pumupunta sa bahay at sasabihin busy siya sa pagtatrabaho. Hindi ko na din kinaya ang mga naririnig ko galing sakanila kaya umalis ako sa bahay.