Mission of a Fangirl

ROAD 25

Chapter 25: Thanks.

Third Person Point of View

Umiiyak pa din si Cheer, dahil alam niyang wala na si Up, Pero agad naman pumunta si Xander sa gawi ni Cheer dahil nagaalala siya kung bakit siya doon sa lugar na iyon.

"Hey! Cheer, are you okay?" Sabi ni Xander na puno ng pag aalala, Bigla naman yumakap si Cheer kay Xander habang nakaluhod si Cheer. Umiyak ng Umiyak si Cheer sa balikat neto.

"Wala na si Up! Bat niya ko iniwan, bat siya nangiiwan?" Habang hinahagod ni Up ang likod ni Cheer bigla siyang napatigil at kumunot ang noo niya.

"Anong pinagsasabi mo?" Bigla naman napa kalas ng yakap si Cheer. Dahil naguguluhan siya. Kumunot naman ang noo niya.

"Hindi pa patay si Up, Critical lang ang kondisyon niya" Pagpapaliwanang naman ni Xander, gulong gulo naman si Cheer dahil sa narinig niya.

"Ano?! E sino yung Martinez dito sa Morgue!" Tanong ni Cheer sabay punas ng luha niya. Palihim naman na tawa si Xander.

"Ibang Martinez yan si Mr. Terdy Martinez yan, may asawa na yan" Bigla naman tumingin si Xander sa likod ni Cheer na meron paparating na pamilya at sa tingin na asawa niya ang balisang balisa makita ang asawa niya. Pinatayo naman Xander si Cheer para makapasok ang pamilya ni Mr. Martinez

"Yan ang pamilya niya" Sabi ni Xander at turo ng nasa likod ni Cheer, Tinignan naman ni Cheer ang papasok na pamilya at narinig na niya ang iyak ng asawa at anak. Napahiya naman si Cheer sa nangyare, Inakbayan naman ni Xander si Cheer na wala pa rin sa sarili at dinala eto sa kwarto ni Up, Nilipat na si Up sa isang private room dahil ayos naman na ito at stable na siya pero di parin siya na gigising.

Binuksan ni Xander ang pinto at Iniwan muna si Cheer sa loob para bumili sa ng pagkain.

Cheer's Point of View

Nasa loob na ako at nakita ko na ang natutulog na Up sa isang kama, may bend siya sa ulo at oxygen. Naiyak na naman ako sa nakikita ko sakanya, Lumpit naman ako at hinila ko ang upuan at upo na rin at sabay hawak sa kamay niya habang umiyak.

"Uyy magising kana, May date pa tayo ano ba! Ang tulog mantika mo naman e!" Sabi ko at hinalikan ko ang kamay niya.

"Paggising mo, mag d'date tayo kakain tayo ha!" Sabi ko at niyakap ko ang bewang niya. "Matulog ka muna diyan Up, tapos pag gising mo aalis na tayo ha, Ipapasyal kita" Sabi ko sabay ng pagiyak ko na naman, bigla naman akong nakatulog habang yakap si Up dulot na rin ata yun ng pagod ng mata ko kakaiyak.

-------------

"Hmm. I will not allow you to leave here that fast, you will stay here in One week because we need to monitor you hanggang sa maging okay ka na" Nakarinig ako ng isang boses na panlalake, Tinignan ko naman iyon pero malabo pa ang mata ko umalis na ang doctor kasabay ng paglinaw ng pangingin ko nakatingin naman ako kay na nakasandig sa headboard at nginitian niya ako.

Bigla ko naman siya niyakap at niyakap din niya ako. Hinigpitan ako ang pagyakap kiya dahilan ng pag 'Aww' niya.

"Sorry, sorry!" Sabi ko at tinignan siya ngumiti siya saakin at tumango lang

"Hi, Why are you here?" Sabi niya saakin, nangunot naman ako dahil sa tanong niya.

"Huh, Dahil naaksidente ka!" Sabi ko at nag babadya na naman ang luha sa mga mata ko.