Misdialed Paramour ✔️

Page 20 - We Are Lost So We Could Find Each Other

Note from Sejuru: FINALLY! An update! You want more updates? 'Wag mo lang kalimutan mag iwan ng comment. A comment is an assurance na hindi ka maghihintay ng another year for a single update. Sana maenjoy mo 'to. At maraming salamat sa suporta sa MP! 

Page 20 -  We Are Lost So We Could Find Each Other

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[Zony...]

Takbo! Takbo! Takboooo!

Tumakbo ako ng sobrang bilis at tumatakbo pa rin ako sa ngayon. Alam niyo 'yung feeling na masakit na 'yung dibdib mo dahil sa sobrang bilis ng pagpintig ng puso tapos umiinit na 'yung mga muscles pero hindi ka pwede...no no noooo! Hindi ka pwedeng huminto dahil hinahabol ka ng limang kabayo! Woo! Ugh!

I'm just tired of this day. Ito na 'yata 'yung pinaka-nakakapagod na araw ever simula nang nagbanggaan ang mga landas namin. Everyone seemed to be acting so weird and I am seeing personalities I've never seen before. Nangyari rin 'yung pinakamatagal na fireworks ng synaesthesia ko.

When I say fireworks, nag mimixed 'yung mga kulay dahil sa mood swings! When I'm not calm, it happens. When it happens, I cannot see the color of human emotions clearly. At nakakahilo 'yun mga dude! Imaginin mo na lang na pumuputok na parang fireworks 'yung mga tao sa harapan mo. The first time this thing happened to me is a memory I didn't even want to remember.

"Classmate bakit ka pumuputok?!"

Unfortunately, madumi utak ni ate gurl.

"B-Bastos!"

See? I don't want to remember, but this crazy adrenaline rush situation made me remember.

Lumiko ako nang biglang may kamay na humila sa akin. Hindi ako makasigaw dahil may nakatakip sa bibig ko. I struggled to get away from the grip. I even tried to scream, but all of these were useless. Natahimik lang ako nang may mga taong napadaan sa may tagiliran namin. Syempre hindi nila kami napansin dahil madilim 'yung sulok. I was about to struggle again when I heard familiar voices,

"Where did my crazy witch go?" boses ni Lantern. He should really stop calling me a witch. Hindi ako bruha 'no! Mukha pa lang, diyosa na ako dahil sa sobrang ganda.

"Zony is not a witch and she is not yours." sambit ni Hae. Naramdaman kong uminit mga pisngi ko. Hae is defending me. And he's right, of course. Hindi ako pagmamay-ari ni Lantern.

"Shut up, Hae. I'm not talking to you. And why are you following me anyway?" reklamo ni Lantern. I heard footsteps walking away.

I exhaled. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang pabigat ng Lantern na 'yun sa buhay ko.

"Sometimes, I really don't understand Lantern. Kung tutuusin, siya pa nga 'yung sumusunod sa atin." sabi ni Airen,

"Parang di pa kayo nasanay." dagdag ni Ethan,

"We should really find Zony." komento ni Chill.

I froze. Pader lang ang nag seseparate sa amin. Pero ngayon ko lang ulit naalala 'yung kamay na naka-takip sa bunganga ko. Kung sino man 'tong katawan na nasa likuran ko, I'm sure na hindi siya si Beks. Beks has this funny smell and he will never surprise me like this. This man whoever he is, is someone I haven't met before.

For short, he is a stranger.

For short, I think I'm about to be kidnapped and I'm here, relax lang.

Shit. Alam kong may pagka-tanga ako pero sobrang tanga ko naman 'yata na ngayon ko lang 'to na-figure out?

Sinubukan kong sumigaw with the hope na hindi pa nakakalayo 'yung apat. But the hand on my mouth suddenly tightened. I just managed to release this light squeak.