The Nerd Boy Becomes the Princess's Boyfriend✔

Chapter 28: Hold On

CLERK POV
Nasa school na ako ngayon. Isang araw na ang nakalipas sa pag- amin sa akin ni Andrea, ang totoo natuwa ako ng sobra dahil sa kahit ganito ang itsura ko na may messy hair at mahabang bangs ay nagustuhan at minahal niya ako.

FLASHBACK

"(Sobbing) Clerk? I- I love you"sabi niya

"No-not now. Don't love me yet."ako

"W-why? I love you and I freaking hate myself Clerk, why do I choose to love you na meron namang iba. Then your telling na huwag muna kitang mahalin ngayon ?!!"siya

"I'm sorry And---"putol kong sabi dahil nagsalita siya na umiiyak na naman.

"You don't love me? I know. I'm just a princess and you are a nerd. Why am I saying this stupid things to you"siya

"I still dont know. I'm sorry."sabi ko. The truth is I am not yet ready to show my feelings towards her. She still don't know who I really am. I love her but what if something happen,especially that she need to be marry with someone at ako ikakasal narin ako na di man lang inalam ang pangalan man lang ng mapapangasawa ko, why bother to ask, wala naman akong paki. Maybe this is not yet the right time. I loveyou Andrea but not now and please hold on to your feelings towards me.

END OF FLASHBACK

Nandito na ang lahat kaya ang professor namin ay nagsimula ng mag-discuss. Media kami ngayon. Tahimik lang akong nakatigin sa pisara habang yung mga kaklase ko naman na mga lalaki masamang nakatingin sa akin.

"Gusto ata sumunod sa mga estudyante na binugbog ko. Kamusta na kaya yun sila buhay pa ba yun?"

Tapos na ang Media and Info at sunod na ang Science.

Fast forward

I am walking in the empty hallway dahil lahat ng estudyante ay nasa caferteria to take a break. I am heading to the library, as usual my other way to escape from reality. I know that Andrea is still hurting inside. Sinaktan ko siya dahil lang sa hindi pa ako handa. Mahal ko siya di ko alam kong kailan mg simula basta nagising nalang ako na may kakaibang nararamdaman na sa kanya. I wanted to cry pero pinipigilan ko, minsan lang ako makatagpo ng taong mamahalin ako kahit sa ganitong anyo, napapatunayan niya lang na hindi siya tumitingin sa panlabas na anyo ngunit sa kalooban, paano pag may malaman siya sa akin would she still love me kahit nagpanggap ako na isang Nerd na ang dahilan ay ayaw ng atensyon ng lahat. Ginugol ko ang oras ko sa pagbabasa at hindi na inisipan pang kumain.
______________________________________
ANDREA CLEIN POV
I'm in the cafeteria with Jasmine and Erico na naghaharutan sa harap ko. Iniinis talaga ako nito lalo eh.

"Tigilan niyo yan kung ayaw niyo makatikim ng galit ko. At ikaw lalaki umayos ka kay Jasmine, may gf kang tao kung makalandi ka wagas!"inis kong sabi sa kanila

"Bat ba ang init ng ulo mo at yang mata mo kanina pa yan namumula ha, naka drugs ka ba?"tanong ni Jasmine

"Hindi ako naka-drugs, baliw!"singhal ko sa kanya at napatingin ang ibang estudyante sa amin.

"Easy there your highness. Umiyak ka kagabi no kaya namula at namaga yang mata mo?"tawang sabi ni Erico

"Eh ano naman kong umiyak ako. Masakit kaya masaktan. Bwesit na nerd na yon ang isang prinsesa pina-iyak niya"

"Parang nakagat ng bubuyog"tawang sabi ni Jasmine at nagtawanan ang dalawa sa harapan ko.
Sige lang tumawa lang kayo maubusan sana kayo ng hininga.
Tumayo nalang ako at iniwan ang dalawa at bumalik sa classroom, umupo ako sa tabi ng bintana at nakamasid sa labas. Maya maya lang nag ring na ang bell at nagsibalikan na ang lahat sa kanilang kanya-kanyang classroom. Nagsimula na ulit ang klase hanggang sa natapos na at Lunch break. Lumabas na ako at nakasunid lang ang dalawa at nakita ko si Clerk, nasa unahan kasi ang classroom nila at kailangan niya madaanan ang classroom namin at nong iba para makapunta sa cafeteria o sa library ba. Umiwas ako ng tingin sa kanya at nagmamadali ng paglalakad dahil alam ko nas alikuran ko lang siya at sina Jasmine and Erico.
Nasa cafeteria na kami ngayon at nandito rin siya, as usual sa pinakadulo ng cafeteria siya nakaupo. Ayaw ko siyang makita ngayon, ayaw ko muna siyang kausapin ngayon kailangan mo na ako maka-move on sa kanya para mabalik sa dati ang pakikitungo ko sa kanya, siguro kaibigan lang ang kaya niyang ibigay sa akin.
______________________________________
SOMEONE'S POV
I miss this place, it's been a long time since I see him. I miss him so much and I wanted to say sorry to him for what he saw. It was just a misunderstanding, it is not what he think. I did it on purpose para pagselosin siya. We've been friends since we are five and the first time I lay my eyes on him I feel a strange feelings toward him hanggang sa naging 13 na kami pareho. Hindi ko kasi alam kong may nararamdaman din siya sa akin, siya kasi yung tipo di marunong ipakita ang nararamdaman niya sa isang tao. Kaya gumawa ako ng paraan para malaman ang nararamdaman niya sa akin but I was to late and I made a mistake, mahal niya rin ako pero nong nakita niya ako sa lalaking yun nagalit siya sa akin. Mahal ko siya at mahal niya rin ako. Mali ang ginawa ko para paaminin siya sa nararamdaman niya sa akin, feeling ko kasi baka wala siyang gusto sa akin kasi puro lang siya libro, ngunit pagdating sa akin binibigyan niya ako ng oras kaysa sa libro niya. Sa bawat ngiti niya at ang kanyang magandang mga mata at katangian ay mas lalong nagpatibok sa puso ko. Hanggang ngayon mahal ko parin siya.

Di na ako makapaghihintay na makita ko siya muli sana hindi pa huli ang lahat sa atin John.
______________________________________
CLERK JOHN POV
It's dismissal time and I head straight where I parked my bicycle when I saw her standing outside the gate waiting for her butlers to pick her up. I sigh and walk towards her. I stand beside her and she look at me seriously at kumunot ang noo. Tahimik lang ako di ko kasi alam kong ano ang gagawin ko basta ang alam ko nasasaktan ako na nakikita siyang nasasaktan lalo na pag lumalayo siya sa akin at di niya pansinin, it's killing me a million times. Para nasanay na ako sa kakulitan at kaingayan niya sa tahimik at boring kong mundo. I sigh again para humugot ng lakas bago nagsalita.

"What shoul I say,? Amhf.. Hi/Hello/ Are you okay? Shit! What a stupid question. Ano bang dapat kong sabihin. Bahala na nga."

"Hold on."tanging nasabi ko at kumunot ang noo niya habang tinititigan ako at humarap siya sa akin.

"What?! May sira ka ba sa utak? Anong hold on?"inis niyang tanong. I sigh and talk again. Nakakatamad naman oh.

"I said ho--hold on to yo--your feelings f-for me"utal kong sabi and I feel that may ear is heating and my cheeks. Am I blushing? Shit! Nakakabakla naman oh.
I saw her shocked face at nawala ang kunot ng noo niya at pumula ang pisgi niya habang nakatingin siya sa baba.

"It's the first time that someone confess to me."seryoso kong sabi

"So pagtatawanan mo ko ngayon kasi nag-confess ako sayo?"tanong niya

"Hmf, why would I? I don't care by the way"seryoso kong sabi

"Tss"tanging nasabi niya at inirapan ako.

"You never know how many times I smiled and laughed in my mind, Andrea"

"Please do-don't stay a-away fr--from me, and don't act like you n-never saw me-----Urgh! Why am I saying this thing"utal kong sabi at napasabunot nalang ako ng buhok ko sa mga sinasabi ko at may narinig akong nagpigil ng tawa siya pala.

"Pfft--Hahahhaha. Para kang natatae."tawa niyang sabi sabay hawak sa tiyan niya.

"Prinsesa ba talaga to? Tss. Kainis ha! Tinatawanan niya ako. Bakit ko ba kasi nasabi yun?"

"Psh= _ =. Shut up! Your butlers is here. Go home now."inis kong sabi at tumigil na siya sa kakatawa ngunit bago siya pumasok sa loob ng kotse niya ay nagsalita mo na siya.

"I will hold on to my feelings to you Nerd, until you will love me also. I will be always beside you no matter what. Isasantabi ko muna ang naramdaman ko sayo ngayon siguro di pa ang tamang oras"sabi niya at binigyan niya ako ng matamis na ngiti at umalis na. Sumakay narin ako sa bisekleta ko at umuwi narin.

A/n: haha sorry kung pangit ang chap na to pero salamat parin sa pagbabasa. Vote and comment narin kayo para malaman ko sides niyo.