Chapter 21: Good Relationship

666 17 1
                                    

                 ANDREA CLEIN POV
Nasa classroom ako ngayon kaharap ang prof namin. He discusses in front habang ako ay iba ang iniisip kung baga physically present, mentally absent. Naiinis kasi ako sa nerd na yun. Hanggang ngayon galit parin ako sa kanya.

"Ano ba kasi Andrea, bat ka nag alala sa mokong na iyon."

Dug dug dug dug

"Grabe kumakawala ang puso ko ngayon. Ano ba ang problema, naku naman!! Nakakainis ka talaga Nerd ka!"

Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ako nag-aalala sa kanya, seeing her arm na may sugat para gusto ko siyang gamotin. Eh?Tangina rin kasi bakit niya ba sinuntok ang locker ko. Made of metal yun at nayupi niya pa. Ayan tuloy kailangan ko iyon ipagawa.

FASTFORWARD...

The class has ended and its dismissal time. Nagsilabasan na ang mga estudyante. Habang naglalakad ako sa corridor ay may bumabati sa akin, may nag bo-bowed, showing respect at ang mga lalaki na daig pa babae kong makapagtili. Hinayaan ko ang lahat ng iyon at nilagpasan sila. Nadaanan ko na rin ang room ni Nerd. Nakayuko ako na naglalakad ng may biglang humatak sa akin. Inangat ko ang ulo ko, may lalaki na naglalakad sa unahan ko habang hila hila ako ngayon.

"Bitaw!!"sigaw kong sabi

"Bingi ka bang Nerd ka ha?Bitaw sabi eh"sigaw ko ulit at bigla niya akong binitawan. Napansin ko nasa harap pala kami Clinic.

"Get inside" utos niya

"Ayaw ko nga, uuwi na ako. I'm sure nandon na yun sa labas ang mga butler ko"seryoso kong sabi. Narinig ko siya na nagbuntong hininga bago nagsalita.

"Cure this"tipid niyang sabi sabay pinakita ang sugat na nasa kamay niya.

Nasugatan siya dahil sa pag suntok niya. Kasalanan ko ba na masugatan siya. Kakaiba rin ang takbo ng pag-iisip ng isang to eh. Psh

Di na ako pumalag pa dahil gusto ko rin naman siyang gamutin.

"Wait.. what??ano bang pinagsasabi ko. Grr."

Umupo siya sa harapan ko. Magkaharap kami ngayon at kinuha ko yung first aid kit at kinamot ang sugat niya.

"Do you know what you're doing?"seryoso niyang tanong

"Oo, naman. Ipagpatuloy ko ba to kung hindi. Psh"irita kong sagot.

Tahimik kami pareho. At ang tanging naririnig ko lang ang paghinga namin at ang puso ko na parang baliw na nag-iingay.
Hawak ko ang kamay niya at ang lambot nito, daig pa ang babae and take note makinis to ah. Naiingit tuloy ako. Haha

Andrea: Si author lang ang naiingit dinadamay pa ko. Psh.
Author: Hindi ah. Psh😒

"Hey, I-i'm sorry"nahihiya niyang
sabi

"Para saan??, sa inasta mo kanina.? I'll be straightforward. Nasaktan ako don at naiinis ako sayo. But it's okay, nag-sorry ka rin naman."

"Di-did I made you worried"sabi niya. Sus, kung kita ko lang yang mata mo na natatakpan ng bangs mo, mahu--Nah!nevermind

" Eh,?No! I didn't worried"

"Ah-eh. Oo naman. Kaibigan tayo di-diba?"utal kong tanong sa kanya at tumango lang siya bilang sagot niya.

"I Don't know why I'm worried about you. I just did. Maliit lang yan pero kong makapag-alala ako sayo ay wagas. Paano kong may mas malala!? Naguguluhan na talagaaa akooo!!"

"Oh, tapos na yan. Tara uwi na tayo"sabi ko at niligpit ko na ang kalat at lumabas na kami. Nakasunod lang siya sa akin hanggang nagkasabay na kami sa paglalakad palabas ng Main gate.

"Thanks by the way"sabi niya habang nakakamot sa batok.

Dug dug dug dug

"Ah, eh welcome. Bye"ngiti kong sabi. Ramdma ko ang pag init ng pisngi ko kaya nagpaalam na ako sa kanya. Pinagbuksan ako ng pinto at pumasok na ako sa loob.

"This would be the start of our good relationship with each other"

-----------------------------------------------------------

                 CLERK JOHN POV
The class has ended without anything that comes into my mind. I immediately went out to the room and waited at the corner. I finally saw her. She walk while looking into the floor. I know she never noticed me and I grabbed her hand. She shouted at me, wanted me to let go of here. I dont know what's going on to me. My mind cannot control myself.

"Bitaw!!"she shouted. I just ignore here and continue walking.

"Bingi ka bang Nerd ka ha?Bitaw sabi eh"she shouted again at binitawan ko na siya. We are here infront of the clinic and I ask her to get in
"Ayaw ko nga, uuwi na ako. I'm sure nandon na yun sa labas ang mga butler ko"inis niyang sabi. She damb cute when she getting irritated or angry.

I know I can sense it that she's worried about me. Hindi dahil sa pelingero ako or assuming I just can read it through her eyes, that's why I let her to cure me and she did.
I feel like im floating, the sensation I felt while touching my hand makes my heart pound so loud. I just stare at her while curing me. Hindi niya rin niya mahalata na nakatingin ako sa kanya dahil sa bangs ko. Pwede ko namin ito ihawi, upang makita ang mga mata ko but prefer ko na ganito nalang para mag mukha akong Nerd at hindi---Psh nevrmind.

Tapos na siya sa paggagamot at nagpaalam na siya saa akin. The time seem so fast na hindi ko namalayan na lalayo na siya sa akin.

"What's happening to me now. I feel weird lately and I dont understand"

"We are friends now and im happy to that. We are starting to make a good relationship with each other.  She Is so opposite to me yet I feel we are the same in heart beat"

The Nerd Boy Becomes the Princess's Boyfriend✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon