The Nerd Boy Becomes the Princess's Boyfriend✔

Chapter 33:Sport Fest 4(Rescue)

                  CLERK JOHN POV
This is the second day of Sport Fest at halata sa mga mukha nila na di na nila kaya. We're here in the lawn tennis court. Everybody is watching us and cheering for our team, and the other students of other Academy came here to watch the Sport Fest.

"Look so tired"walang gana
kong sabi.

"Tss, your a monster!! Sa tingin mo mananalo ka parin? Hindi!"singhal ng lider ng Red Team sa akin. Napa-smirk nalang ako sa sinabi niya.

"You think so? Hmm, you've ask this. Sana di mo nalang ako pinasali. Pinasali mo ko kasi alam mo na wala akong alam sa kahit anong Sport, at paraan mo ito para matalo kami. But you're wrong!"gigil kong sabi at hinampas ang rocket ng tennis para matamaan yung bola at mapunta sa kanya. I can see the ball is flaming dahil sa lakas ng pagpalo ko. Sorry na lang sa kanya di niya makukuha tira ko at....

"The winner Blue team"sabi ng lalaki at nagsihiyawan ang mga grupo ko. In their faces I can see amazement and by that all their attentions and compliments ay nasa akin lahat na ang pinaka-ayaw ko sa lahat. Binitawan ko yung rocket at umalis na sa court. Naglakad ako papalayo sa kanila na nasa bulsa ang isa kong kamay.

At isa pa di ko pa nakikita si Andrea.
Kapag may laro ako nandon naman siya masaya nag-che-cheer sa akin. Kainis naman oh, hinahanap ko siya ngayon parang di kompleto ang araw ko pag di ko siya nakikita. Sa paglalakad ko nakasalubong ko sina Jasmine at Yhvone, halata sa mukha nila na may hinahanap sila.

"Hey! Nakita niyo si Andrea.?"tanong ko.

"Hinahanap rin namin siya. Bumili lang siya ng tubig at pagkain namin bago manood sa laro mo and she never return. I've been searching for her."Jasmine said na parang iiyak na. Girls easily cry.

"Hinanap na namin siya kahit saan. Pumasok kami sa building, nag-ikot-ikot narin sa mga booths at dito sa Field pero wala siya."Erico

"Shit!! Where are you Andrea? It's impossible na bigla ka nalang nawawala. Di kaya..."

Napasok sa isip ko ang mga Section A-3, yung mga Red team. Tumakbo agad ako at narinig kong tinawag nila ako but I shouted na hanapin nila si Andrea.
______________________________________
                ANDREA CLEIN POV
Nagising ako sa isang masikip at madilim na kwarto. I open my eyes pero kahit sinag ng araw wala akong makita. My hands are being tied up and my feet. Nanginhinig ang tuhod ko at humihina na rin ako. Ang naalala ko bibili sana ako ng pagkain at inumin para sa amin ng may tumakip ng panyo sa bibig ko mula sa likod ko. Siguro dahil yun sa nilagay sa panyo kaya nanghihina ako.

Ano bang nagawa ko? Wala naman akong ginawa sa kanila ah! Kainis na ha! Pagmakawala ako dito kakalbuhin ko sila! Huhuhu:-( may makaliligtas kaya sa akin dito? Natatakot na ako, Clerk.

"Clerk!"sigaw ko. Alam ko may makakarinig sa akin dito. Alam ko nasa loob lang ako ng building. Gumagalaw-galaw ako at may nasagi akong bagay. Umupo ako at sumandal sa pader, hinawakan ko yung bagay na nasagi ko, at may parang tela sa dulo nito..isang mop. Ibig sabihin nandito ako sa kwarto kong saan nilalagay ang mga panlinis na ginagamit ng mga Janitor.

"Clerk!!Clerk!"mangiyak-ngiyak kong tawag sa kanya. Please sana naririnig mo ko. Sundan mo lang ang pagtibok ng puso mo, damhin mo kung nasan ako Clerk dahil ang puso ko ay nakakapit na sa puso mo.

Pinikit ko ang aking mga mata habang ang mga luha ko'y walang tigil sa pagtulo nang may bigla ako narinig na malakas na tunog na para bang may sumisipa sa pinto.

"Clerk? Ikaw ba yan"tanong ko at bigla nalang bumukas at nasira yung pinto, natumba yung pinto sa harapan ko. Medyo nag-aadjust pa ang mga mata ko sa ilaw at nakita ko siya nakatayo sa harapan ko. Biglang bumuhos ang mga luha ko. Akala ko katapusan ko na at wala ng makakita sa akin o matagalan pa, natatakot ako baka di ko na siya makita muli, ang lalaking nasa harapan ko ngayon at yakap-yakap ako. Ang sarap pala sa pakiramdam na niyayakap ako ng isang lalaki na mahal ko. Oo, mahal ko siya, mahal na mahal ko siya.

"Fuck! I'm fucking worried about you! Para akong mababaliw kakaisip sayo!"pasigaw niyang sabi pero ramdam ko ang pag-alala niya sa akin. Sana ganito nalang tayo, Clerk.

"Pa-pasyensa na ku-kung pinag-alala kita"utal utal kong sabi dahil sa pag-iyak. Kumalas na siya sa pagyayakap sa akin at hinarap ako. Pinahiran niya ang mga luha ko, at sa di ko inaasahang nangyari binuhat niya ako ng pa bridal style, kumapit ako mabuti sa leeg niya, mahirap na baka mahulog pa ako. Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko. Nakakahiya baka makita niya na namumula ako. Ramdam ko rin na parang may butterflies sa tiyan ko at ang lakas ng tibok ng puso ko.

"I'll take you in the clinic"sabi niya at naglakad na siya nabuhat- buhat ako. Huhu sana di ako kumain ng marami kaninang umaga, baka nabibigatan na siya sa akin. Huhu nakakahiya naman eh.
______________________________________
                   CLERK JOHN POV
Para na akong mababaliw kakaisip kong nasaan na siya. I search evey rooms of this academy para mahanap siya. Pinakinggan ko ang puso ko at ang kutob ko kung nasaan siya. Ang wala ko lang napuntahan ay ang kwarto kung saan nilalagay ang mga gamit pang-linis at sa tabi na pinto non ay Stock room na kung saan nandito ang mga old papers at kung ano-ano pa.

Pumikit ako at pinakinggan ang puso ko. Hinihingal na rin akon kakatakbo at halos makalbo nako kakasabunot sa sarili ko dahil sobrang nag-alala na ako sa kanya. Narinig ko na parang may tumatawag sa akin. Dali-dali akong pumunta sa ground floor at may nakita akong pinto na nakakandado. Sinipa ko ito ng sinipa at maya maya ay nasira na ang pinto at don nakita ko siya. Gusto kong sisihin ang sarili ko dahil ko siya binantayan. Parang mabaliw at sobramg sakit ng puso ko na halos di na makahinga na makikita ko siya rito. Ngayon ko lang ito nadama sa tanang buhay ko ang labis na pag-alala dahil sa kanya. Di ko kaya na may mangyaring masama sa kanya.

"Okay lang ako,Clerk"sabi niya. Tigas ng ulo eh! Sabi na ngang magpahinga siya. Tinanong ko siya kong may masakit sa kanya wala naman daw. Medyo nahihilo lang siya, kaya sinabihan ko na magpahinga nalang kaso ang tigas ng ulo at sobrang daldal.

"Paano mo pala ako nahanap? Akala ko di mo ko mahahanap eh. Ano ba naman ako sayo."siya

"Wala naman akong kaaway ah, mga babae lang naman dahil naiinggit sila sa akin pero impossible yun kasi alam ko lalaki ang nagtakip ng panyo sa akin"siya

"Galing lang eh no. Parang walang nangyari sa kanya. Ang daldal na naman. Pero masaya ako kasi hindi siya na trauma sa nangyari sa kanya. At nagagawa pa niyang ngumiti at mag-ingay"

""Salamat sa pag-ligtas sa akin Clerk. "Ngiti niyang sabi

"Akala ko talaga di na kita makikita, na katapusan ko na. Biruin mo, sa may stock room ako kinulong. Grr.!! Naiinis ako, pag nalaman ko sinong gumawa sa akin nito makakatikim sa akin. Babalatan ko siya ng buhay"sabi niya at ng gesture pa siya kung paano niya babalatan yung nagkulong sa kanya don.

"Tss, magpahinga ka nga. Sinabi ko bang mag-daldal ka diyan. Psh"ako

"Sus! Nag-alala ka lang sa akin eh. Hehehe"siya at umiwas nalang ako sa tingin niya. Ramdam ko kasi na namumula ako. Tss.

"Just stay here, okay. Tatapusin ko ang laro. Babalik ako. Get some sleep"ako

"(Pout) eh gusto kong manood sa laro mo. Manood ako please"sabi niya at nag puppy eyes pa sa akin.

"That won't work"sabi ko at nag pout siya uli. Haha halikan kita diyan eh. Ah eh.. anong bang pinag-iisip ko. Huhu. Uminit tuloy sa loob, malakas naman aircon dito ah.

"Pahinga ka na. Bye"sabi ko at sinara na ang pinto. Naglalakad ako na nanginginig sa galit. Di ko akalain na gagawn nila ito. Now, they'll taste my revenge.