Try To Remember / Dramione

15. Bölüm

Finale son 3-4 bölümm
Bu bölümler diğerlerine göre daha kısa olacak ve zaman atlamalı olacak çünkü kafamdaki asıl olayların tamamı bitti bunlar kitaptaki karakterlerin mutlu hayatlarına dair birkaç cümle denebilir.

İyi Okumalar!

***

"Sana benzeyen minik bir kızımız olacak."

"Hayır, sana benzeyen platin saçlı bir oğlumuz olacak." Bacaklarıma kafasını koymuş, kulağı karnımda, gözleri gözlerimde yatan Draco'ya gülümseyip ellerimi saçlarından geçirdim.

5 aylık hamileydim ve karnım kocaman olmasa da oldukça belli oluyordu. Elini karnıma yasladı. Elini karnımda hissettiğim gibi tekmeyi de hissedince Draco elini çekti ve gözlerini şişirip bana baktı. Gülüp elini tekrar karnıma koydum ve tekrar tekmeledi. Draco gülerek karnıma bir öpücük kondurdu ve kucağımdan kalkıp dudağıma ufak bir öpücük kondurdu. "Hadi, randevuyu kaçıracağız." Elimden tutup koltuktan kalkmama yardımcı oldu.

Yaklaşık 2 aydır cisimlenemiyordum, cisimlenmeye kalktığımda midem bulanıyordu ve kusmaya başlıyordum. Draco sırf bundan dolayı araba almıştı. Babam gerek olmadığını, kendi arabasını alabileceğini söylediğinde de ileride çocukla cisimlenmenin sıkıntı olacağını söyleyip araba almıştı. Dışarıya çıktığımızda kapımı açıp oturmama yardımcı oldu.

"Bebeğim, sen araba kullanmayı bilmiyorsun. Beni yanlış koltuğa oturttun." Bir süre boş boş baktıktan sonra dediğimi hatırlayıp elimi tutup arabadan inmeme yardım etti. Şoför koltuğuna oturduğumda o da yanımdaki koltuğa oturdu ve yerleşti. "Pff, ne var ki? Ben de kullanırdım." Kafamı iki yana sallayarak güldüm ve yanağına bir öpücük kondurdum.

Hastaneye geldiğimizde en yakın yere park ettim ve arabadan indim. Draco da arabadan inip yanıma ulaştığında elimi tuttu ve hastanenin kapısından içeriye girdik. Doktorun kapısının önünde oturup sıramızın gelmesini bekledik.

Odadan bize seslenen hemşirenin sesini duyduğumuzda ayağa kalkıp odaya girdik.

"Bakalım minik bebek içeride neler yapıyor?" Sedyeye yatıp doktoru beklemeye başladım. Karnıma jeli döküp bir bana bir Draco'ya baktı. "Tahminleri alalım." Draco kendinden emin bir şekilde gülümsedi. "Aynı annesine benzeyen bir kızımız olacak."

"Hayır, babası gibi bir oğlumuz olacak."

"Sizin gibisini ilk defa gördüm, normalde hastalarımda baba erkek ister, hatta aslan oğluma tuttuğum takımın formasını bile çıkarttım diyip elinde forma ile gelirdi." Draco gülüp ekrana odaklandı. Hiçbir şey anlamıyordu, ama bakıyordu. Baktığı şeyin kendi çocuğu olduğunu bilmek bile onu mutlu ediyordu.

"Önce kalp atışlarını mı duymak istersiniz, cinsiyetini mi?" İkimiz de kalp atışında karar kıldıktan sonra doktor bir düğmeye bastı ve oda bebeğimizin kalp atışlarıyla doldu. Draco donuk yüzü ve dolu gözleriyle elimi tuttu. Kısa bir süre daha ekrana bakındıktan sonra doktor karnımdaki jeli peçeteyle silip beni yavaşça oturur pozisyona getirdi.

"Annesinin dileği tutmuş gibi. Cinsiyeti erkek." Draco'nun gülümsemesi yayılırken yanıma yanaşıp alnımdan öptü ve kimsenin duymayacağı şekilde fısıldadı. "Sen oğlumuzu doğur da, kız olana kadar deneriz." Gülüp yanağına ufak bir öpücük kondurdum. Doktor yine birkaç ufak uyarıda bulundu ve teşekkür edip odasından çıktık.

Draco'nun neşesini hiçbir şey bozamazdı. Yüzündeki büyük sırıtmayla yeni kullanmayı öğrendiği telefonunu çıkartıp facebook simgesine bastı.

"Bebeğim, nasıl durum atılıyordu?"

"Draco, ben, annem, babam ve Harry hariç kimse ekli değil ki! Paylaşana kadar arasan daha mantıklı değil mi?"  Somurtacakken, baba olacağı düşüncesi ile imkanı varmış gibi daha çok sırıtmaya başladı. Kolunu omzuma atıp beni kendine çektiğinde kollarımı beline doladım. Artık aradaki engelden dolayı kollarımı eskisi kadar rahat beline dolayamadığım için bir süre sonra kollarımı çektim.