Try To Remember / Dramione

6. Bölüm

Soğuk bir kış gecesinde, genç adam iki şişe ateş viskisi almış, sevgilisi ile geç saatlerde Gryffindor ortak salonunda yağan karı izliyorlardı. Kızın kolu sevdiği adamın omzunda, adamın kolları sevdiği kızın çevresinde sarılıydı. Kız soğuktan dolayı çok az titrediğinde, genç adam kalkıp kanepenin üzerindeki battaniyeyi aldı ve kızın etrafına sardı.
"Draco, sen üşümüyor musun?" Omuz silkti.
"Pek değil." Kız tek elini sımsıkı sarıldığı battaniyeden çıkardı ve sarı saçlı çocuğun burnunu sıktı.
"Kızarmış burnun öyle söylemiyor ama." Battaniyenin kenarını havaya kaldırdığında çocuk gülerek battaniyenin içine girdi.

Ginny kolumdan tutmuş beni yatakhaneye sürüklerken arada bir arkamı dönüp arkamızdan kıkırdayan Draco'ya bakıyordum. Ortak salona girdiğimizde merdivenleri koşarcasına çıktı ve benim de odaya girmemi bekleyip kapıya büyü yaptı.

"Her şeyi en ince detayına kadar anlat." En baştan anlatmaya başladım. Pansy'nin onu öpmesini, benim sinirlenip göle doğru koşmam, Draco'nun peşimden gelmesi.

"Tamam bunları geç. Bizden ayrıldıktan sonra ne yaptınız?"

"İhtiyaç odasına gittik."

"Ee?" Yanaklarımdaki alevlenmeyi tekrardan hissetmeye başlamıştım.

"Uyuduk."

"Yanakların öyle söylemiyor." Dudağımı ısırdım ve ellerimle yüzümü kapattım. Ufak bir çığlık attı. "Draco kahvaltıda ciddi miydi?!"

"Evet. Aptal, neredeyse tüm okula duyurdu." Ginny yatakta deli gibi kahkaha atıp zıplıyordu ve bu daha da kızarmama neden oluyordu.

"Pişman mısın?"

"Hayır." Gülümsedi.

"Sen yorulmuşsundur, yat dinlen." Kafasına yastığı geçirdiğimde kahkaha attı ve kendi yatağına geçti.

"Birbirinizi çok sevdiğinizi biliyordum, ama yapılan büyüye karşı koymak. Bu neredeyse imkansız. Aşkınız çok kuvvetli ve bu saatten sonra hafızanızı silen kişiye karşı daha dikkatli olmanız lazım. Merlin, hangi psikopat böyle bir şey yapar?"

"Bu sürekli aklımı kurcalıyor Ginny. Bir Malfoy olduğu belli. Draco'ya ailesinin adını meleze düşmesine izin vermeyeceğini söylemişti."

"Aklının derinlerine inmenin bir yolunu bulabilirsek, büyüyü yapanın kim olduğunu da öğreniriz. Şimdi uyuyalım, saat geç oldu. Yarın McGonagall ile konuşuruz."

"Peki. İyi geceler Ginny."

"İyi geceler Herm."

Kafamı yastığa koydum ve arkamı döndüm. Gözlerimi kapattığım anda hafızamızın silindiği gün gözümün önünde canlanıyordu. Kendimi ne kadar zorlasam da karşımızdakinin yüzünü bir türlü göremiyordum. Söyledikleri kulağımda yankılanırken en sonunda dayanamayıp kan ter içinde yataktan çıktım. Harry'nin görünmezlik pelerininin bende kaldığını hatırlayınca gülümsedim ve dolabıma ilerledim. Dolaptan pelerini çıkarttım ve sessizce ortak salondan çıktım.

Biraz kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı. Okulun karanlık koridorlarında ilerlerken fısıltı sesleriyle adımlarımı durdurdum ve dinlemeye başladım.

"Nasıl olabilir? İmkanı yoktu. Hatırlayamazlar."

"Sana verilen görevi doğru düzgün yerine getirseydin şaşırırdım. İlla sorun çıkartmak zorundasın değil mi?" Ses tanıdıktı ama çıkartamıyordum. Karanlıkta yüzleri de görünmüyordu.

"Yemin ederim, hiçbir sıkıntı yoktu. 3 aydır arkadaş gibilerdi. Bir anda ne oldu da hatırladılar bilmiyorum."

"Sıkıntı yoksa nasıl hatırlıyorlar?! Sence bu bir sıkıntı değil mi?" Sesler git gide yakınlaşırken adım sesleri de kulağıma gelmeye başlamıştı. Nefesimi dizginlemeyi başardım ve öbür koridora sapan kişileri takip etmeye karar verdim.