18.09.2017
Bugün yeni eğitim-öğretim yılının ilk günüydü. Haberler de hep bunu sundu. Okul servisi kazası, bu kazada ölen bir garip çocuk, bakımsızlıktan/aceleyle sığıştırılmış sıvadan çöken sınıf tavanı, 85 mevcutlu bir sınıf, öğretmensiz olduğu için eğitim vermeyen bir sınıf, öğrenci az olduğu için kapanan okul. Yapılmasına 1 ay kala iptal edilmesi düşünülen bir sınav. Ve bu sınavı iptal etmek üzere toplanan 3 kişinin de eğitim bilimi üzerine diploması yok. Biri asker, biri işletme mezunu, ötekisi gemi inşa ve deniz bilimleri mezunu. Ama eğitim hakkında diledikleri sistemi getirme, dilediklerinde de olan sistemi bozma hakkına sahipler. Bunların hiçbiri ama hiçbiri farklı değil. Benzerlerini seneye de duyabiliriz. Hatta buna özel dikkat ederek bunu görebiliriz de.
Bir de hiç dikkatinizi çekti mi? Adında "Şehit" diye başlayarak devam eden çok okul gösterdiler. Ve hatta yönetim ziyaret etti. Şehit Aybüke Yalçın'ın adını vermişler. "Mağosa Limanı" türküsü söylendi, türkü duyulunca herkes ağladı. Sonra konuştular ve yönetim şunu demedi: "Bir daha okullarımıza şehitlerimizin adını vermek zorunda kalmayacağız." diye. Olan Aybüke Yalçın ve Necmettin Yılmaz öğretmenlerimize oldu.
Ve farklı bir şey daha da bu kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soruşma
No FicciónBu çalışmada her telden çalan deneme yayımlanacaktır. ''Aytmatov'un sürekli kullandığı bir sözcüğü çok sevdim yalnız: soruşmak. Tartışma, kertleşme, kavrayıp sevmek gibi çok yanlı, zengin anlamlar taşıyor.'' Tomris Uyar-Gündökümü 1, 1 Ekim 1975
