Jymi Pov
Nagulat sila sa sinabi ni Clark.
"Ano?"mahinang tanong Theresa.
"We get married. Gumawa ng fix married ang pamilya namin"sabi ni Clark.
Nanatili kaming tahimik. Walang lumalabas nasalita para mag react sa sinabi ni Clark, sa aming mga bibig. Naguguluhan parin kami sa mga nangyayari. Tinignan ko sila Hannah. Nakayuko sila pero pumapatak yong mga luha nila.
Biglang tumayo si Joyce at umalis, sumunod din si Joerilyn.
Sinundan naman nila Ali at Martz yong dalawa.
"Natatakot kami na sabihin sa inyo. Kasi alam namin masasaktan kayo."sabi ni Reymond.
"Oo Reymond masasaktan kami. Sa tingin niyo hindi? Pag hindi niyo ba sinabi, magiging masaya kami. Mas nasasaktan kami, dahil nilihim niyo sa amin ang lahat. Gusto niyo ba na malaman lang namin saka lang kinasal kayo. Na naghihintay kami na dumating kayo, kahit wala naman kami dapat hintayin. Tapos na pala tayong lahat dito"sabi ni Almie at umalis.
Sumunod na lang kami sa kanila. Mahirap naman talaga tanggapin yong lahat. Pag ang taong mahal mo ang kalaban.
.
.
.
.
.
Joyce Pov
Nasa bahay lang kami nila Rhona. Nasa kwarto niya. May kanya-kanya kaming mundo. Madaming tanong ang pumasok sa mga isipan namin. Hindi namin alam kung anong dapat gawin. Ano nga ba?
Flashback
"Joyce teka. Let me explain"tawag niya sa akin.
Tumigil ako at humarap sa kanya.
"Explain? Ali, naiintindihan ko na ang lahat. Di mo na kailangan explain pa ng paulit-ulit, kasi masasaktan din ako ng paulit-ulit."sabi ko at tuluyang umalis.
Ayoko ng ganito. Dapat ko na ba siyang bitawan?Siguro? Dahil kung lalaban man kami hindi rin sila mapupunta sa amin.
End of the flashback
Kanina pa nakadapa si Theresa sa kama, habang umiiyak.
"Tama na"sabi ni Hannah.
Bumangon si Theresa.
"Sign na yon, kaya nag away kami. Ngayon heto, yong taong gusto kong makasama sa huli, ay pag-aari na ng iba."sabi niya.
Pumatak ang luha ko.
"Sabi ni Martz sa akin na, ginawa lang nila yon. Yong hindi tayo ipinaglaban kasi kapahamakan daw ang haharapin natin, madadamay yong pamilya natin. Ngayon parang wala na tayo pag-asa na ipaglaban natin yong mga taong mahal natin"sabi ni Joerilyn.
"Siguro bitawan na lang natin sila"sabi ni Jymi.
"Hi-hi-hindi ko kaya"mahinang sabi ni Rhona.
"Alam ko mahirap. Pero ito yong tama. Siguro hindi nga tayo para sa isa't-isa"sabi ni Jymi.
.
.
.
.
.
.
Simula ng araw na yon, nakafocus na lang kami sa trabaho. Balita ko iniwan na ng Black Brothers ang showbiz. At balita ko aalis na sila bukas. Simula noong araw na yon. Hindi na kami nagkikita. Iniiwasan na namin sila, dahil yon ang kailangan namin. Para mas madali kaming masanay na wala sila.
Biglang tumunog ang phone ko.
"Hello"ako.
"Bar tayo after work?"Jymi.
"Sure"ako.
"Sige see you later"sabi niya.
Yes, lagi na kaming nag babar just to forget everything. Because for us alcohol, help us to forget the pain.
.
.
.
.
.
.
.
.
Andito na kami sa bar.
"Isa pa nga waiter"sabi ni Theresa.
"Ang saya dito"sigaw ni Rhona habang sumasayaw.
"Rhona tumigil ka na"sulpot ni Jm.
"Oh, sino ito? Hoy mister hindi kita kilala ha. At saka di kita type"sabi niya lasing na kasi.
"Girls stop this"sabi Clark.
"Really. Oh, come on Clark. Join us. I forget ,your the reason why I feel pain. Hindi na namin kayo kailangan. Sige pa. Party party"sabi ni Theresa.
Tahimik lang ako. At iniinom yong alak ko. Silang dalawa lang yong andito. Why I can't accept that hindi na niya ako kailangan. Stupid.
"Tumigil ka na"saway ni Clark.
Biglang tumawa si Theresa. She's drunk.
"Naririnig mo ba ang sinasabi mo. Tumigil? Talaga? Dapat ba ako yong tumigil o ikaw ang dapat tumigil. Hindi dapat kayo andito. Because that stupid story between us is over. So back off. Bakit ba kayo andito? Bakit hindi na lang kayo umalis? Tumigil na kayong magpakita sa amin na parang wala lang ang nagyari. Oo, naiintindihan namin kayo. Pero hindi ibig sabihin na hindi kami masasaktan. Ito naman talaga yong tama, diba? Please lumayo na kayo, umalis na kayo. Para masanay din kami na wala kayo."sabi ni Theresa.
Tahimik lang sila.
"Umalis na kayo"sigaw ni Hannah.
Umalis silang dalawa saka lang tumulo ang mga luha namin.
"We can do this"sabi ko.
Tumango lang sila. Kung kailan masaya ka na, saka naman mawawala siya. Kung kailan mahal na mahal mo siya, saka naman siyang makukuha ng iba.
Akala mo tuloy na para kayo sa isa't- isa, pero yon pala nakalaan na pala siya sa iba.
Masakit isip na yong taong mahal mo, na akala mo para kayo sa isa't-isa, yon naman pala ginamit ka lang ng tadhana. Parang pinahiram lang niya yong pagmamahal, pag masaya ka na, babawiin na niya agad. Hindi naman pala kami para sa isa't-isa. Bakit pinagtagpo parin kami ng tadhana, kung sa huli maghihiwalay din pala kami, na hindi ko inaakala.
____________________________________
Keep Reading..
Kamsa...
