Poznaj mojego chłopaka ~ Oikawa Tooru

6. - Witaj w rodzinie!

(Dziękuję 😘 za wszystkie miłe komentarze naprawdę bardzo je doceniam i postaram się naprawić błędy które robię, żeby wam się milej czytało)

Była sobota, dzień święty dla niektórych, którzy nie lubią szkoły.  Aya siedziała w salonie czekając na swojego chłopaka, który miał przyjechać do niej na obiad. Hinata latał po całym domu chowając wszystkie stare zdjęcia, żeby Tooru nie miał czym go szantażować. Natsu wraz z tatą grała w grę planszowa, a ich mama kończyła się ubierać.  Nie zastanawiajcie się kto zrobił obiad... Ktoś na pewno, więc wracając Aya siedziała na kanapie, kiedy zadzwonił dzwonek do drzwi. Wstała i otworzyła i przywitał ją miły uśmiech swojego chłopaka. 

-Witam~ przywitał się całując ją w policzek, po czym wszedł do środka i przywitał się ze wszystkimi. Rozebrał się z zimowych ubrań i usiedli przy stole. 

-Dawno cię nie widzieliśmy. Jak tam?- zapytał pan Hinata. 

-Nic nowego. Treningi i nauka- powiedział z uśmiechem. 

-Podaje już obiad - powiedziała pani Hinata. - Aya dzisiaj robiła.

-W takim razie musi być pyszne - zaśmiał się.

-Nie umiem jakoś świetnie gotować, ale smacznego- powiedziała lekko się rumieniąc. Każdy zabrał się za jedzenie, a kiedy skończyli Aya zbierała talerze.

-Pyszne było! Będziesz tak gotować Oikawie?- zapytał Shoyo, a każdy spojrzał się na niego. 'Czy on właśnie?!' pomyślała Aya. 

-Eeee... to znaczy... - zaczęła lekko zakłopotana i czerwona. Jej rodzice się zaczęli śmiać, a Tooru odwrócił wzrok czerwony. 

-Baka! Oni-chan, nie pyta się o takie rzeczy!- krzyknęła Natsu i zaczęła go karcić. Kiedy siedli w salonie Hinata znowu zapytał się ich.

-A jak tak właściwie się poznaliście?

-Właśnie, nie słyszałam jeszcze tej historii - dodała ich mama.

-Naprawdę wam nie mówiłam...? - zapytała zdziwiona. 

-Nie jest to ciekawa historia, ale chętnie ją opowiem - powiedział Tooru i objął Aye ramieniem. - Razem jesteśmy już czwarty rok, ale poznaliśmy się w pierwszej klasie gimnazjum. 

-Już cztery lata?! Jakim cudem ja go nie poznałem wcześniej?!- krzyknął Shoyo.

-Tooru za często nie przychodził, a ty spędzałeś czas na treningach... - wytłumaczyła Aya a jej brat oniemiał. 'Byłem tak zajęty grą, że zapominałem o odwiedzinach chłopaka mojej siostry!' krzyczał w myślach. 

-A jak się poznaliście? - dopytywała mama rodziny. 

- Pierwszego dnia śpieszyłam się i wpadłam na Tooru - powiedziała Aya rumieniąc się. Rodzina uśmiechnęła się. -Przeprosiłam go, a on powiedział...- zaczęła ale spanikowany Oikawa zakrył jej buzię rękami. 

-Oho...- zaśmiała się mama dzieci. -Co powiedział?

-N-Nic takiego!- odparł czerwony chłopak po czym zręcznie zmienił temat. - A pamiętasz naszą pierwszą randkę? 

-Tak, to było...- zaczęła ale wspomnienia wróciły i sama sobie przerwała, po czym jej twarz wybuchła czerwienią. -...nic nadzwyczajnego...

-Jak możesz tak mówić o naszej pierwszej randce?!?- zapytał 'urażony' ale widać było, że robi to specjalnie. 

-M-Może zmienimy temat...- zaproponował Shoyo czując się niezręcznie, za to reszta rodziny zdawała się nie widzieć problemu i z uśmiechem przyglądała się interakcji Ayi i Tooru. 

-Jestem za! - odpowiedzieli wspólnie. 

-A co planujecie po szkole zrobić? - zapytał pan Hinata. 

-Studia- odpowiedzieli w tym samym czasie. 

-Zamierzam iść na uniwersytet z dobrą drużyną, już mam kilka wybranych i propozycji - wytłumaczył brązowowłosy.

-Aya idzie z tobą? - zapytał Shoyo.

-Pewnie tak- uśmiechnęli się odpowiadając razem. 

-Nie wiem czy dołączę do klubu siatkówki, chcę się skupić na nauce. A przynajmniej dopóki mam motywację - wytłumaczyła. Jej rodzice pokiwali głowami. - A właśnie Shoyo, kiedy macie mecz z Ushijimą?- zapytała a Tooru przeszły ciarki. 

-W następnym tygodniu - powiedział, a chwilę później  go olśniło. - To znaczy, że przyjdziesz?!- krzyknął szczęśliwy.

-Oczywiście! Będę Ci kibicować - powiedziała. Rozmowy i śmiechy trwały do późna,  a kiedy Oikawa już poszedł w domu zrobiło się ciszej, ale nie mniej wesoło.  Po jakimś czasie cały dom zapadł w sen. 

Retrospekcja pierwszego spotkania

Pierwszoroczna Aya biegła do klasy kiedy wpadła na pewnego bruneta. 

-Jejku, przepraszam! - krzyknęła kucając i zbierając ulotki, które zgubił chłopak. Były chyba ze wszystkich klubów z tej szkoły. 

-Nic się nie stało, gwiazdko - powiedział i piścił jej oczko na co ona się tylko uśmiechnęła niezręcznie i odeszła. 'Nie zadziałał na nią mój urok?!' Krzyknął Oikawa w głowie. Tak to były jeszcze czasy, kiedy Oikawa nie wykształcił całkiem swoim zniewalających powiedzonek przez które dziewczyny mdlały i 'gwiazdko' było najlepszym co mógł wtedy wymyśleć. Niezręcznym było dla nich również to, że siedzieli obok siebie. 

Koniec retrospekcji

Retrospekcja pierwszej randki 

punkt widzenia Ayi

-Jak powinnam się ubrać?- zapytałam Sakurę. 

-W coś eleganckiego! Albo nie bo wyjdzie, że się za bardzo starasz, coś luźnego, ale dziewczęcego! A tak w ogóle to gdzie idziecie?- zapytała wyrzucając wszystkie ubrania z mojej szafy.

-Na spacer i coś zjeść - odpowiedziałam po czym złapałam różowy sweterek, który wisiał na krześle i swoją czarną przyległą spódnicę. - A to?- zapytałam, a kiedy Sakura się odwróciła pisnęła lekko i przytaknęła. I usłyszałyśmy z dołu krzyk Shoyo, każący nam być ciszej, bo ogląda mecz.  Zaśmiałam się i po chwili byłam gotowa do wyjścia. Sakura odprowadziła mnie kawałek, a potem z Tooru spotkałam się w parku. 

-Ślicznie wyglądasz - powiedział uśmiechając się do mnie.

-Dziękuję, ty też, więc gdzie idziemy?- zapytałam z uśmiechem.

-Do zoo! Popatrzymy na wszystkie zwierzątka, a potem zjemy tam coś - wytłumaczył. I niby wszystko zapowiadało się świetnie gdyby nie to, że z klatki uciekła lama i wgryzła się w moje włosy. Po tej pierwszej randce z tydzień nie pokazywałam się na oczy Tooru bo byłam tak zawstydzona. Zobaczył mnie dopiero wtedy kiedy wyważył drzwi do mojego pokoju, co jest zupełnie inną historią... 

Koniec retrospekcji