Sabah alarmın saat 5de öten sesine uyandım ve ayılmak için kendimi soğuk duşa attım.
Yarım saat içinde hazırlanıp hastaneye gitmek için yola koyuldum.
İçeri girdiğimde batu stajyerleri vizite çıkarmak için hazırlanıyordu.
"Günaydın. Erkencisin." Dedim içeri girerken.
"Günaydın. Evet."
Kafasını çevirip bana bakmamıştı bile.
Saçlarımı geriye atarak toplamaya başladım ve batuhanın başına gittim "Bir sorun mu var?"
"Yo." Gibi kısacık ama kısacık bir cevapla karşılaştım.
Kat hemşiresinden dosyaları isteyip benim yalakaları beklemeye başladım.
Saat 6da visite çıkacaksak illaki bekletirlerdi hocalarını asla şaşmazdı. Hepsi ayrı uyuşuktu içlerinden en en sevdiğim ve başarılı bulduğum sadece iki kişi vardı Hasan ve Özgür ve belki Sedef.
Sedef biraz şımarıktı ama akıllı bi kadındı. İleride kariyeri güzel yön bulacaktı eminim.
Yalakalarım gelene kadar kenardaki sebilden kendime su doldurdum ve ilaçlarımı ağzıma atıp suyla birlikte yuttum. Plastik bardağı çöpe atarken hepsi bir arada geldiler.
"Günaydın hocam."
"Saat kaç?" Derken kolumdaki ince saate bakıyordum.
"6.09" Diyen Sedef'e gözlerimi devirip hepsine teker teker dosyaları rastgele verdim.
"Bütün dosyalarda ilgili doktorların adı yaziyo hepinize güzel çalışmalar dilerim. Özgür sen benimlesin bugün. Kurban seni seçtim." Dedim ve gülerek Özgür'ün düşen suratını izledim keyifle.
Ameliyatlara giremediğim için ve bugün onu yanımda seçtiğim için bugün Özgür bey ameliyathane yüzü göremeyecekti.
Özgür'ü kafeteryaya bana kahve alması için yollayıp benim açığını kapatmak için geçici çalışacak olan kardiyoloji uzmanıyla tanışmak için geçici odasına çıktım.
Kapıda Süreya Özhan yazıyordu.
Kapıyı tıkladığımda içeriden kalın bir erkek sesinin buyrun dediğini duydum.
Süreya erkekmiymiş?
Kapıyı açıp içeri girerken karşımdaki sarışın adamı orta yaşlı adamı görünce şaşkınlığımı gizleyemedim.
"Merhaba?"
"Merhaba, Eyşan Eray." Diye kendimi tanıttığımda kim olduğumu anlamıştı zaten adam.
"Ah merhaba Eyşan hanım, nasılsınız iyisiniz değilmi? Buyrun oturun lütfen." Dedi masanın yanındaki koltuğu işaret ederek.
"İyiyim teşekkür ederim yerime gelen kişiyle gelip tanışmak istedim bizzat."
"İyi yapmışsınız. Gelecek randevuma yarım saat var birer kahve içermiyiz?"
"Asistanımı yollamıştım aslında kahve için fazla durmam diye."
"Söyleyin kendi içsin canım iki lafın belini kıralım. Sade söylüyorum kahveleri?" Dedi gülerek ve masasındaki telefondan kafeteryaya arayarak iki tane sade kahve istedi.
Kahvelerimiz geldiğinde baya koyu sohbete girmiştik Süreya beyle. Çok eğlenceli samimi bir adamdı. Yaşı 50lerinde olduğunu söyledi laf arasında ama kesinlikle yaşını göstermiyordu bakan kesinlikle 40 bilemedin 45 derdi.
Aynı yeşilçam filmlerinde aktörler gibiydi havası.
"Başhekim Mehmet beyi çok sever sayarım durumunuzdan bahsedince yardımcı olmak istedim. Bu benim son işim olacak artık emekliye ayrılmak yerimi gençlere bırakmak istiyorum açıkçası."
