Son işlemlerde bittiğinde elimdekileri bırakıp ameliyathanenin çıkışına yürüdüm.Kapının yanındaki kutuya kanlı eldivenlerimi çıkarıp attım ve ellerimi yıkamaya başladım.
Çıkış kapısında beni bekleyen kadına kocasının durumunun iyi olduğunu kısaca özet geçerek ameliyatı anlattım ve ileride gördüğüm Batu'nun yanına gitmek için işlerime devam etmem gerektiğini söyleyerek izin istedim.
Hemşirelerden biri ile flörtleşiyordu.
Sırıtmasından belliydi resmen.Eşek herif ya kızı nasılda eritmiş iki dakikada.
Yanlarına gittiğimde yılışık hareketlerle Batu'nun koluna girip 'aşkım ameliyat çok zordu ya seni çok özledim' diyerek lak diye daldım konuşmalarına.
Batuhan sinirli yüzüyle bana bakmaya başlarken hemşirenin kaşları çatılmıştı.
Gülmemek için kendimi tutarken Batuhan'ı çekiştirerek aksi yöne yönlendirdim adımlarımızı.
'ya Eyşan ne yapıyorsun Allah aşkına?' diye köpürdüğünde kendimden hiç beklemediğim bir öneri sundum onu duymazdan gelerek.
'çıkışta Araz'ın ofise gidelimmi? merak ediyorum nasıl döşemiş falan'
'ne? kızım sen beni duymuyomusun? kızla konuşuyordum şurada iki dakika ya'
' ya salla onu ben başkasını yapacağım sana'
'Hande bana göre değil Eyşan'dedi bıkkınca. Onun yerinde olsam bende bıkardım Hande'den, çocuğu taciz ediyordu resmen sürekli.Ama çok şeker çok tatlı bir kızdı. Şeker ya şeker resmen canım tontiğim benim.
'o niye? Kumral saçlar,ela gibi yemyeşil gözler,uzun boy, 90-60-90 olmasada 75-60-80 falan olsada harikamı harika sükela bir kızdır kendisi' dedim hızlıca Hande'nin fiziksel özelliklerini sıralarken. Karaktere girseydim çıkamazdım say say bitmezdi.
'ben bakacak çocuk değil kadın arıyorum Eyşan'dedi kaba bir ses tonuyla.
'Batuhan Hande'den bahsediyoruz. Saçmalama'dedim kaşlarımı istemsizce çatarken.
'çocuk gibi, çekemem ben onu eminim sevişemiyordur bile' dediğinde gözlerimi devirip 'çıkışta kapıda bekle beni' diyip yukarı odama çıkmak için asansöre yürümeye başladım.
Odamda ne giyinsem diye dolabımda bulunan üç beş parça kıyafete bakarken Esma girdi odaya kapıyı tıklatarak.
Elime aldığım siyah dekolteli bluzun altina siyah kısa elbisemi tutup 'bu mu? Yoksa pantolonmu?'diye sordum.
'Şey etek bence efendim' dediğinde kafamı sallayarak önlüğümü çıkarıp bluzu elime aldım.
'Sen ne diyecektin?'
'Yarın kurul toplantısı varmış. Hastane devlete geçecek diyorlar. Birşey biliyormusunuz siz?'
'Hayır ama Batuhan'dan öğrenirim. Amcası kurulda yer alıyor.'
'Eğer öyle olursa kadroda değişikliğe gidilirmi sizce?'
'Hiç bir fikrim yok Esmacım, sence eyeliner mı yoksa far mı?'
'Şey, far. Ben gideyimmi artık? '
Kafamı aşşağı yukarı salladım.
'Tabi tabi çık sen' dediğimde gülümseyerek teşekkür edip iyi aksamlar diledi ve odadan çıktı.
Bende üstümü giyinip makyajımı yaptım ve dudaklarima koyu kırmızı rujumu sürdüm.
Saat tam 5 de hastanenin çıkış kapısında Batuhan'ı bekliyordum.
Fazla bekletmeden siyah kotu ve deri ceketiyle yanımda bitmişti.
'Yürüyelim mi? Alt caddede ofis' dediğinde başımı sallayıp yürümeye başladım.
