Koridorda yaslandığım yerden kalkıp acil girişine adımımı atmıştım ki Özgür yanımda bitti.
"Bence girmeseniz daha iyi."
"Sebep?"
"Hasta yakınlarını-"
Gözlerimi devirirken Özgür'ü kenara itip yoluma devam ettim.
"Kes sesini." diye hırladığımda kapı iki yana açılmış içeriden Batuhan ve Ali çıkmıştı.
"Birşey yok, merak etme. Hava yastığı açılmış Allah'tan durumu iyi şuan. Bakarsın zaten dosyaya." dediğinde başımı hızla sallayıp içeri daldım ve Araz'ı yatırdıkları yatağa yürüdüm.
Uyuyordu.
İki de bir yanına girip çıkıyor durumunu kontrol ediyordum. En sonunda Batuhan beni kandırarak boş bir odaya sokmuş ve serum vermişti. Kafam rahat bir şekilde uyandığımda saatin gece 03.50 yi gösterdiğini gördüm. Yavaşça yataktan doğrulup yerdeki spor ayakkabılarımı giyindim ve odadan çıktım. Terli saç diplerimi umursamadan tokamı çözdüm ve tekrar bağladım. Bir üst kata çıktığımda koridorda kimse yoktu.
Acilde Araz'ın yattığı bölüme gelip ona baktığımda gözleri açık Sedef ile konuşuyordu.
Acile adımımı attığım anda zaten boş olduğu için ikisininde gözü bana dönmüştü. Sedef kısaca bana bakmış daha sonra işine devam etmişti.
Araz ise sanki oturmaya gelmişcesine rahatça uzanmış bana bakıyordu.
"Neredeydin?" dedi üstümü süzerken. Üstümde lacivert önlüğüm vardı. İçimdeki lacivert uzun kollu badiye rağmen kollarım üşüyordu sanki.
"Ben- beni uyuttu Batu serum verdi. Sen iyisin?"
"İyiyim güzelim." diyerek bana sırıtırken dudaklarımı ısırarak ona bakıyordum.
"Ne bekliyorsun? Öpmeyecek misin beni?" dediğinde gülümseyerek ona yaklaştım ve dudaklarına birkaç küçük öpücük bırakıp saçlarını öptüğümde Araz sırıtarak "Bunu saymam." diye fısıldadı.
Sedef gülmemek için dudaklarını ısırırken ona dışarı çıkmasını söyledim ve Araz'ın yatağının yanına koltuğu çekerek oturup ellerini tuttum ve başımı yasladım.
"Deli ediyorsun beni." Dedi
"Neden?"
"Koltuğa oturmak ne demek? Yanıma gel hemen, senin yerin benim boynum"
"Yaraların var, olmaz." Tabi ki hemen dosyasını ezberlercesine 1500 defa okumuştum. Birşeyi yoktu fakat yüzeysel yaralar dışında sırt kemiklerinde ağrı olması muhtemeldi.
"Eyşan?"
"Araz sinirlendirme beni şuan kuş gibiyim bozma lütfen." diye mırıldanıp büyük avuçlarına dudaklarımı bastırdım.
"Korkuttun beni, hepimizi."
"Biliyorum bebeğim, özür dilerim."
"Dileme, senin suçun yok."
"Eyşan?" dedi kısık sesle.
"Efendim canım?"
"Evlensek ya biz?"
Gözlerim şokla açılırken dudaklarım o şeklini almıştı.
"E-sen şakamı? Bak şakaysa hasta demem döverim seni."
"Hayır, ciddiyim. Evlenelim. Hemen hemde, ben seninle uyuyup uyanmak istiyorum bundan sonra. Yüzüğüm yok şuan ama kabul eder misin bebeğim?" diyip sırıtırken kollarımı boynuna dolayarak yatağın ucuna oturdum ve dudaklarımı dudaklarına bastırdım.
