Kadın üzgündü adamsa kırgın,derin bir nefes çekti genç kadın içine bu sözleri bir erkeğe söylemek onun için çok zordu.Fısıltıyı andıran sesiyle genç adamın parmaklarını tuttu.
"Başından beri duvarlarım vardı benim Akif Mirza Hancıoğlu, ancak bu duv...
1 Ay Sonra Genç kız alarmın sesiyle gözlerini araladı.Beyaz ve mor renklerle döşenmiş odasında gözlerini gezdirdi.Mardine geleli 1 ay oluyordu.Babasının kalp krizi geçirmesinden sonra eve gelmişlerdi.Genç kız hala babasına kızgındı.Fakat genç adamın 1 aydır,annesinin yasını tutması genç kızın merhamet etmesini sağlamıştı.Belliydi annesini hala çok seviyordu.Çocukları için kendini toplayan Boran ağa kızının ona mesafeli olmasına sinirliydi.Zaten güzelleri güzeli karısını kaybetmişken birde kızı ona mesafeliydi.Normal bir baba ve kız olmalarını o kadar çok isterdi ki boran ağa bunun için elinden ne geliyorsa yapacaktı.
Genç kız dolabının karşısına geçti.Asker yeşili bir gömlek ve dantelli bir etek aldı.Saçlarına fön çekip toprak rengi topuklu ayakkabılarını ayağına geçirdi.Çıkmadan önce şifoniyerinde duran kahverengi el çantasını aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaş adımlarla kahverengi ahşap merdivenlerden inen ahu kahvaltı masasında gözlerini gezdirdi.
Kahvaltı masasının baş köşesinde babası diğer baş köşesinde ise dedesi oturuyordu.Babannesinin yanında gördüğü rojinle yüzü asılan ahu.Hastanede yaşadıklarını hatırladı.Genç kızın attığı yumruğu babasına ve abisine abartarak anlatmıştı.Neyseki hiç kimse ona inanmamıştı.Tabiki babaannesi dışında geldiğin beri Babaannesi kıyafetleri başta olmak üzre her şeyine karışıyordu.Babaannesini ne kadar takmak istemesede yaşından dolayı hürmet gösteriyordu.
Kahvaltı masasındakiler merdivenlerden gelen seslerle ahuya döndü.Rojda babaanne herkesin duyacağı şekilde
"Burası mardindir.Şehirli adetleri burada sökmez.Adımızı lekeleyecek bu kız boran kıyafeti olmadan dışarı çıkıyor"dedi.
Bora'n ağa sinirle annesine döndü.
"Benim KıZım istediği gibi giyinir ana karışmayasın"
diyerek annesini susturdu.Ahu babasının kendisini korumasıyla içten içe sevindi ve abisinin arkasından sarılıp yanağına bir öpücük kondurdu.
"Günaydın yakışıklı ağam"
diyen ahuyla bedirhan Kardeşinin içtenliğine mutlu oldu.Boran ağa bu manzarayla duygulandı.Hiç değilse kızı abisine mesafeli değildi.Bedirhanın yerinde olmak için herşeyini verirdi Boran ağa.
"Günaydın miniğim"
diyen bedirhanla kahvaltı etmeye başlamışlardı.Saatin 9 olduğuna göre Ahu aceleyle masadan kalktı.
"Afiyet olsun ben hastaneye gidicem"dedi.
Aklına gelen düşünceyle babasına döndü.Çantasından çıkarttığı ilacı Bora'n ağanın önüne bıraktı.
"İlacını değiştirdim.Gün geçtikçe iyileşiyorsun baba.Bugün biraz yürüyüş yaparsan temiz hava iyi gelir"
