Yanımda Kal

10.Bölüm

Hastaneye gelen ahu arabasını park edip hastaneye girdi.Koridorda yürüyen genç kız odaya girdiğinde gördüğü kişiyle donup kaldı.

"SENİN BURDA NE İŞİN VAR!"

Karşısındaki Tarık alayla gülerek ayağa kalktı.

"Artık burda çalışıyorum.Meslektaşıma günaydın diyeyim dedim"

diyerek bacak bacak üstüne attı.Genç kız duyduklarıyla adeta bir sinir küpüne dönmüştü.

"Buraya niye geldiğimizi ikimizde biliyoruz tarık.Ama ben artık seni istemiyorum lütfen bunu anla."dedi.

Genç adam gerilen sinirleriyle genç kızın üstüne doğru yürümeye başladı.Üstüne doğru gelen adamla duvar yapışan genç kız

"Bir adım daha atarsan senden nefret etmek için ikinci bir nedenim daha olacak."dedi.

Tarık ahunun söylediklerine karşılık durdu.

"Niye bize şans vermiyorsun Ahu her insan bir şansı hakeder."dedi.

Genç kız bu sözlere gözlerini devirerek

"Bak Tarık sen benim arkaşımdın.Hoş zaten olmasanda bu iş olmazdı.Ben sana karşı hiçbirşey hissetmiyorum lütfen karşıma çıkıp durma."dedi.

Ahunun söyledikleriyle deliye dönen adam masanın üstündeki eşyaları eliyle dağıttı.

"SENDE BENİ SEVİCEKSİN ANLADIN MI BENİ!!!"

diyerek odadan çıktı.Genç kız yere düşen eşyalara korkuyla baktı.Koltuğuna oturarak arkasına yaslandı.Artık dert istemiyordu hayatında mutlu olmak yaşamak istiyordu.Bunca yıl birçok derdi olmuştu.Ancak daha fazla dert istemiyorum diye düşündü.Nerden bilebilirdiki mutluluğun başucunda olduğunu ve onunla can bulacağını...

Ulusoy Konağı

Rojin ahunun gidişiyle odasından çıkıp derin bir nefes aldı.Bu akşam olacak aşiret yemeğine gitmek için Rojda babaanneyle konuşması lazımdı.Çünkü ahu onun gelmemesi için elinden ne geliyorsa yapacaktı.Buna emindi artık.Salona geldiğinde Rojda babaanneyi oturmuş kahve içerken buldu.Bu kadını hiç sevmiyordu.Ama o ne derse yapmak zorundaydı.

Rojinin babasıyla anası kapıya dayandığında para vererek onları burdan göndermişti Rojda babaanne o yüzden bu kadına iyi davranmak zorundaydı.Eğer Boran ağanın karışı olursa bu kadındanda kurtulacaktı.Bunun için içinden kahkahalar attı.

Rojda babaanne yanı başında dikilen rojine baktı.Yine ne isteyecekti şeytanın sağ kolu diye düşündü içinden.Yıllardı oğlunun koynuna sokamamışlığın vermiş olduğu kin ve öfkeyle baktı rojine.

"De hele ne deyecen gene"

diyen kadınla konuşmaya başlayan rojin

"Ana akşam ki yemeğe bende geleyim mi diyecektim ahuyu bileyon"

diyerek üzüntüyle başını eğdi.Rojda babaanne rojinin derdini anlamasıyla buruk bir tebessüm etti.

"Git hazırlanadur sende geleceksin"dedi.

Rojin sevinç'le odasına giderken akşam için çok güzel olmayı planlıyordu.Artık mutlu olacağına inan rojin mutluluğun ona aslında çok uzak olduğunu bilmiyordu...