Keeping You (on going series)

Chapter 18 <3

Denisse' POV

       Habang tumatakbo kami ni Clark, hawak-hawak nya parin ang kamay ko. Pero hindi ko talaga mapigilan sarili ko na tingnan lang sya. Nagkakagulo ang lahat, nagtatakbuhan ang mga nasa paligid namin pero ngayon, parang sya lang nakikita ko. Ang weird ngayon ko lang ulit naramdaman to. o.O

       Nakalabas na kami ng school. At naghanap sya ng mapupuntahan namin. Hindi ako nagsasalita at ganun din naman sya. Maya-maya ay huminto kami sa tapat ng Coffee shop (Frappy Coffee Drop). 3 mins away from our school. Ang cool ng name ng Coffee shop, mung ewan lang. -_- haha.

      " Gra---be! Na--pagod ako dun ah! Buti n---alang na---kasabay ka sa pag----takbo ko!" Hingal na hingal sya.

     "Ah eh.... oo nga eh." Ang sabi ko sabay tingin sa kamay ko kung san sya nakahawak.

     " Ay, pasensya na." Sabay bitaw nya sa kamay ko. " Nadala lang ako. Mahirap na pag natrap pa kasi tayo dun sa school." ang patuloy nyang sabi.. tapos ngumiti sya sakin. Kyaaaahhh!! *o* Ang gwapo nyaaaa... :OO Haysst Denisse... pagod ka lang sa kakatakbo, okay? pagod ka lang.

        "Sana, sana okay lang sila Nicole at Princess.. pati si Ark." Naiiyak kong sabi. Naku.. ;((

        "Wag kang mag alala. I'm sure.. Okay lang sila."

        "Akala ko nga nung una, si Ark yung humatak sakin eh."

        "Ah.. Disappointed ka ba kasi hindi ako si Ark?"

        "Ahm, di naman sa ganun. Kasi nakita kong hahawakan na nya kamay ko eh. Kaya naisip kong sya yung nakahatak sakin."

        " Ikaw Queen ko diba?" (smile) "Kaya proprotektahan kita." tapos kumindat sya sakin. AMP. HANUH BA?! >:) Wag ka ngang ganyan Clark. Baka ano eh.... Ah wala. Nevermind.

         "Thanks ha. Ba't ang bait mo sakin ngayon? Ano nakain mo ha? haha." Pang-aasar ko sakanya.

        "Tss.. Ayan ka na naman. Masyado mo namang idinidiin sakin na ang sama sama ko sayo."

         "Sus. Di nga ba?" Then I grinned at him.

         "Okay. Okay, fine. Ako na mayabang, mapang-asar, nakakairita, maingay... pero mabait din naman ako eh. Lalo na kapag you've known me more." tapos nginitian na naman nya ako. Grabe! yang mga ngiting yan! Yan ang papatay sakin eh! Dahil sa kilig, Amp. Ang weird naman kapag may napabalitang, BABAENG KINILIG NAMATAY. Haha, Hayyy..Buti nalang madilim. At di nya nakikita yung pagblush ng mukha ko. phew. >//<

           "Talaga?! hmm.. Clark..May gusto sana akong sabihin..." Ang sabi ko..

           " Ano yun?"

           "Pwede ba kitang.."

          "Alin?"

         "maging kuya?" Whattt? KUYA? Pati ako nagulat sa sinabi ko. Pero mas okay na yun. Sabagay, tama yan Denisse. Para mapigilan mo kung ano yang nararamdaman mo sakanya. Baka sakaling mawala yung feelings na yan kapag tumagal tagal. Ginusto ko namang magkaron ng kuya eh. Tapos tingin ko, kaya nya akong protektahan. :D

         "Oo naman. Walang problema." Tapos ngumiti sya sakin. Wow. Ang bait nya. Ano kaya nakain nito? Hmm?? Hindi tumanggi. hehe.

         "Gaya ng sabi ko dati, gusto ko rin magkaron ng kapatid na babae. Kaya, sa tingin ko.. perfect ka para dun. Kahit palagi kang masungit!" At pinisil nya ako sa pisngi..

          "Aray! Kuya naman eh. Wow kuya! Di parin ako sanay." Tapos tumawa ako. Ang weird kasi pag binabanggit kong kuya ko sya. hihi.

          "haha. Sira ka talaga. Oh sige. Denisse. Hintayin mo ko dito ha. Ihahatid na kita sa bahay nyo." Tapos biglang nagring yung phone nya..

[Hello? Asan ka?]

[Sige sige. Wag kang aalis dyan ha. Papunta na ko. K. bye.]

             "Kuya, sino yun?" Ang tanong ko. Curious ako eh.

            "Ah, si Myca. Sige. Sandali lang ha. Hintayin mo ko dito." tapos umalis na sya.

             Then I just nod at him. Wala pang 5 mins dumating na yung kotse nya. Binuksan ko ang pinto na katabi ng driver's seat. In short yung front seat.  Pero nagulat nalang ako ng......

            "Hi Denisse." 

           "Hi." Matipid kong sagot sa babaeng nakaupo na sa dapat na uupuan ko. :(( At si Myca yun.

           " Denisse.. dito ka nalang sa likod ha. Pasensya na." Ang sabi ni Clark.

          "Ah.. wa-wala yun. Okay lang noh ka ba. Oh sige.. :)" Nakakaiyak.. :(( Sa likod ako uupo. amp. >:(((

         Habang nakaupo ako sa likod.. parang sumisikip yung dibdib ko. Close na close sila, nagtatawanan, ganun. Samantalang ako, nakatingin lang sa bintana at pinagmamasdan ang madilim na paligid. Kaya pati tuloy paningin ko nagdidilim narin. haha joke lang. :D  12:30am nang maihatid nila ako sa bahay. At syempre nagpasalamat naman ako sa kanilang dalawa. Pagkadating ko ng bahay, dumiretso agad ako ng kwarto. 

          Nagprepare na rin ako ng sarili ko para matulog. Sobrang saya na ng araw na to eh. Pero may humabol na sadness.. Hayy.. Kainis.. >,<

            Binuksan ko yung cellphone ko. At ayun.. 30 missed calls. 15 from Ark. 5 from Princess at 10 from Nicole. Meron ding 5 messages.

   From: Ark

           Denisse, asan ka? Nakauwi ka na ba?

    From: Ark

          Nag-aalala kami sayo. Iniuwi ka na ba nung Mr. King na yun?

      From: Nicole

            Denisse, bigla kang nawala. Kakauwi ko lang ng bahay. Wag ka mag-alala ok lang kami. Sana ikaw rin.

        From: Princess

              Grabe! Nakakatakot mga nangyari kanina. Muntik na magkastampede. Sana okay ka lang.

         From: Ark

               Sige2, See you tomorrow. Pahinga ka muna. Hopefully, safe ka. Good night.

              Buti naman at okay lang silang tatlo. Makakatulog narin ako nito ng maayos kahit papano. Hope so. :(

           Ang sakit sa feeling na nakikita ko silang nagtatawanan. Ewan. Ba't ganito? Do I like him still? Or maybe.. it's because I already love him? Waaaahhh!!! Whatever it is. I should stop this. Ayokong masaktan. Pero kung di ko talaga to mapipigilan, pwede bang mahalin ko nalang sya ng di nya alam? At least ngayon,I know, he cares for me. Even just because of friendship. :(