Ending

Intro

အထက္​တန္​း ပထမႏွစ္​​အခန္​း​ေတြဘက္​ ​ေလ်ွာက္​လာမိ​ေသာ ​ေျခလွမ္​း​ေတြမွာ ဦးတည္​ခ်က္​က ​ေရ​ေရရာရာမ႐ွိ။ ဒီတိုင္​း ပ်င္​း၍ ထြက္​လာခဲ့ျခင္​းသာ......

သို႔​ေသာ္​ ဦးတည္​ခ်က္​႐ွိပံု​ေပၚသူ တစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ ထံုးစံမပ်က္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ျပံဳးျပလာသည္​။ သူက
Kim jongdae.....

'ဘယ္​သြားမလို႔လဲ'

'Yeol အသိ ညီ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ကို ​ေက်ာင္​းလိုက္​အပ္​​ေပးမလို႔'

'Yeol အသိဆို yeol အပ္​​ေပးမွာ​ေပါ့'

ကြၽန္​​ေတာ္​့၏ ဘုကလန္​႔အ​ေျပာတြင္​ jongdae က ျပံဳး၍ ​ေနသည္​။ ထိုသို႔ စကားနည္​းျခင္​း​ေၾကာင္​့လည္​္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ သူငယ္​ခ်င္​း ျဖစ္​လာသည္​ ထင္​ရသည္​။

အင္​း....သူငယ္​ခ်င္​းလို႔ ​ေျပာ​ရေလာက္​​ေအာင္​​ေတာ့လည္​း မရင္​းႏွီးလွပါ။ လမ္​းမွာ ​ေတြ႔လ်ွင္​ ျပံဳးျပ​ေဖာ္​ရျခင္​းျဖင္​့ပင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​ တစ္​ဦးတည္​း​ေသာ ရင္​းႏွီးသူ ျဖစ္​သည္​။

'ပ်င္​းရင္​ ငါနဲ႔ အ​ေဖာ္​လိုက္​ခဲ့​ေလ'

'အင္​း'

Jongdae က ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ စကား​ေျပာ​ေနသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ႏွင္​့ မဆိုင္​သျဖင္​့ ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းမွသာ ​ေစာင္​့​ေနလိုက္​သည္​။

သို႔​ေသာ္​ ခဏ​အၾကာတြင္​ ႏွစ္​​ေယာက္​သား ကြၽန္​​ေတာ္​့​ဆီ ​ေရာက္​လာၾကသည္​။

'sehun...ah'

ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​ခံုးပင္​့မိ​ေတာ့ jongdae က ဆက္​​ေျပာသည္​။

'ငါတို႔ အတန္​း​ေဖာ္​​ေတ​ြ ျပသနာျဖစ္​​ေနၾကတယ္​တဲ့...ငါ သြားရမယ္​...သူ႔ဆရာမကို မင္​း လိုက္​​ေတြ႔​ေပးပါလား'

'ငါ ?'

'အင္​း....'

​ေကာင္​​ေလးက ကိုယ္​တိုင္​မသြားတတ္​ဖူးလား ဟု ​ေမးခ်င္​​ေသာ္​လည္​း မ​ေမးျဖစ္​ပါ။ jongdae ႏွင္​့လည္​း စိတ္​ခုစရာ မျဖစ္​ခ်င္။

'ျဖစ္​ပါ့မလား'

'ျဖစ္​ပါတယ္​......သူက kim jongin တဲ့...
Jongin....သူက အစ္​ကို႔သူငယ္​ခ်င္​း oh sehun'