|12|

3.4K 413 36
                                    

အခန္​းတံခါးကို ျဖည္​းျဖည္​းဖြင္​့​ေတာ့ အရာရာသည္​ ဆိတ္​ၿငိမ္​လ်က္​။ ည မီး​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့​ေအာက္​တြင္​ သူက အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနပံုရသည္​။

ခုတင္​နား ခပ္​သြက္​သြက္​ တိုးကပ္​သြား​ေတာ့ ​ေစာင္​ပံုၾကားမွ ႏြမ္​း​ေဖ်ာ့ဟန္​ မ်က္​ႏွာ​ေလး။ အနည္​းငယ္​ ႐ႈံ႕​ေန​ေသာ မ်က္​ခံုး​ေပၚက နဖူး​ေလးကိုစမ္​းေတာ့ ​ေႏြး​ေႏြး​ေလး ပူသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ပ်ာယာခတ္​သြားခ်ိန္​တြင္​ ​ေခ်ာင္​းဆိုးသံသဲ့သဲ့ႏွင္​့ သူ႔မ်က္​လံုး​ေတြ ဖြင္​့လာသည္​။

'ဟင္​...အဟြတ္​..'

'က​ေလး'

'ကြၽန္​​ေတာ္​ ဘာမွမျဖစ္​ဘူး...အဟြတ္​...ခင္​ဗ်ား သြားအိပ္​​ေတာ့​'

သူက တစ္​ဖက္​သို႔ လွည္​့ကာ ခပ္​အုပ္​အုပ္​ ​ေခ်ာင္​းဆိုး​ေန​ေလသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ ဘာလုပ္​ရမွန္​း မသိပဲ သူ႔​ေက်ာျပင္​ကို ဖြဖြပြတ္​သပ္​​ေပး​ေနမိသည္​။

'ကြၽန္​​ေတာ္​ ​​ေန​ေကာင္​းပါတယ္​....ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး"

​ေခ်ာင္​းဆိုးထား၍ မ်က္​ႏွာ​ေလးရဲ​ေန​ေသာ သူ႔ကိုၾကည့္​့ရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​ခုခု ခံစား​ေနရသည္​။

'ဖ်ား​ေနတာကို....'

'စိတ္​မပူပါနဲ႔....မနက္​က် ​ေကာင္​းသြားမွာ'

'​ေဆး​ေသာက္​ထားလား'

'​ေသာက္​ထားတယ္​'

အျပံဳး​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့ႏွင္​့ သူ႔ပံုစံကိုၾကည္​့ရင္​း မခ်င္​့မရဲ ျဖစ္​ရသည္​။ သူ႔နံ​ေဘးကို အတင္​းဝင္​လွဲရင္​း သူ႔ကို တင္​းတင္​းက်ပ္​က်ပ္​ ဖက္​ထားလိုက္​သည္​။

'အင္​းပါ....က​ေလးကို လြမ္​းလို႔...က​ေလးနဲ႔ အတူ အိပ္​ခ်င္​လို႔ လာခဲ့တာ...ဒီတိုင္​း​ေလး ​ေနခ်င္​တယ္​'

ရင္​ခြင္​ထဲ ​ေရာက္​​ေန​ေသာ သူ႔ဆံပင္​​ေလး​ေတြကို နမ္​းရင္​း ​ေျပာ​ေတာ့ သူကေမာ့ၾကည္​့သည္​။ အျပံဳး​ေႏြး​ေႏြး တစ္​ခုႏွင္​့....

'ဟုတ္​လား...'

ပူ​ေႏြး​ေႏြး ခႏၶာကိုယ္​​ေလးက ကြၽန္​​ေတာ္​့ရင္​ခြင္​ထဲ ပိုတိုးဝင္​လာသည္​ဟု ကြၽန္​​ေတာ္​က ထင္​သည္​။ သူက ဘာမွျပန္​မ​ေျပာ​ေတာ့......

EndingTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang