Ending

|7|

မွန္​အမည္​းႏွင္​့ အလံုပိတ္​ကားကို ​​ေတြ႕​ေတာ့ jongdae က ခပ္​​ေလွာင္​​ေလွာင္​ရီသည္​။

'ယံုၾကည္​မႈ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သိလား hun.....အဲဒီစကားလံုးက ၿခိမ္​း​ေခ်ာက္​စရာ မလိုဘူး...​ေစာင္​့ၾကည္​့စရာ မလိုဘူး......​ေငြ​နဲ႔ ဝယ္​မရတဲ့ သံ​ေယာဇဥ္​​ေတြ...ယံုၾကည္​မႈ​ေတြလည္​း ႐ွိ​ေသးတယ္​ဟ....
ငါသာ မင္​းကို ဒုကၡ​ေပးခ်င္​ရင္​ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး ထင္​လို႔လား'

'ဒါ မင္​းကို မယံုတာ မဟုတ္​ဘူး....jongin ကို အလိုလိုက္​ၿပီး ငါ့ဆီက ဆြဲထုတ္​သြားမွာကို ႀကိဳတင္​ကာကြယ္​တာ'

'မင္​း Jongin ကို ​ေပ်ာ္​​ေအာင္​ မထားႏိုင္​ဘူးလား'

သူမို႔ ထမင္​းစား ​ေရ​ေသာက္​လို လြယ္​လြယ္​​ေျပာႏိုင္​သည္​။ ​ေပ်ာ္​ဖို႔ ​ေဝးစြ....စကားတစ္​ခြန္​းပင္​ ​ေျပာ​ေအာင္​ မလုပ္​ႏိုင္​တာ။

'ဘာ​ေၾကာင္​့ပဲျဖစ္​ျဖစ္​ jongin ကို ငါ လႊတ္​​ေပးမွာ မဟုတ္​ဘူး....jongdae'

Jongdae က ထိုင္​ခံုကို ​ေနာက္​မွီ..မ်က္​လံုးမွိတ္​လိုက္​ၿပီး...ဘာမွ ျပန္​မ​ေျပာ​ေတာ့။ စိတ္​မပါ၍ စကားမ​ေျပာခ်င္​​ေတာ့လ်ွင္​ ခ်က္​ခ်င္​းတိတ္​ဆိတ္​သြား​ေတာ့တာပဲ.......babe လည္​း jongdae ဆီကမ်ား အက်င္​့​ေတြ ကူးလာသလား။

××××××××××××××××××××××××××××

အိမ္​ထဲ ဝင္​ဝင္​ခ်င္​း ဧည္​့ခန္​းထဲတြင္​ ထိုင္​​ေန​ေသာ jongin ကို ျမင္​​ေတာ့ အံ့ၾသသြားရသည္​။ အခန္​းအျပင္​​ေတြထြက္​လို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ​ေစာင္​့​ေနတယ္​​ေပါ့.....

ဘယ္​လိုပဲ​ေျပာ​ေျပာ ကြၽန္​​ေတာ္​ ျပန္​လာတာကို ​ေစာင္​့တာပဲ မဟုတ္​လား.......​သူ​ေတာင္​းဆိုတာကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​​ေပးလိမ္​့မည္​ ဟူ​ေသာ ယံုၾကည္​မႈႏွင္​့......

ဘယ္​လို.....သူက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ယံုၾကည္​တာလား....မျဖစ္​ႏိုင္​တာ

'Jongdae hyung'

ေကာင္​​ေလးက jongdae ကို ျမင္​​ေတာ့ ​ေျပးဖက္​ၿပီး ​ ငို​ေလ​ေတာ့သည္​။ မိခင္​​ေပ်ာက္​​ေသာ သားငယ္​လိုမ်ိဳး....ဝမ္​းပန္​းတနည္​း....အားကိုးတႀကီး.....